Ieder personage benoemen werkt verwarrend

Kun je daar een voorbeeld van geven?
Want ik elk boek/verhaal komen naast de hoofdpersonen ook bijpersonen voor, zeg maar. Pas als je er heel veel mensen bij betrekt wordt het misschien verwarrend?

Ik heb juist begrepen dat het goed is om als er bijv. even over een jonger zusje gesproken wordt, niet te zeggen "het zusje van Pim" maar "Liesje, het zusje van Pim...". Omdat de kinderen zich dan juist inleven in de hele situatie.

Ik heb een heel dik boek geschreven, over een andere wereld. Iedere eekhoorn, paard, schaap, man, vrouw, kind, wat ze daar tegenkomen, gaf de hoofdpersoon in eerste instantie een hand en stelde zichzelf voor. Ook al kwam hij/zij in de rest van het boek niet meer voor.
Ik heb er nu voor gekozen, ze 'de man' of 'het eekhoorntje' te noemen.
By the way: ik heb gisterenavond het aantal 'benoemde beestjes' in mijn manu geteld en kwam op 29. Dit lijkt mij toch voldoende?

Ja, dat lijkt me zeker voldoende.
Goed he, die proeflezers, daar heb je nog eens wat aan! :lol:

Ik déed het, ik heb alle namen nu weggehaald. Ik vind het alleen interssant wat anderen van deze stelling vinden.

Oké, waarom dééd je het?

Leuk topic!

Ik heb een verhaal waarbij alle personen van voorbijgaande aart, geen naam hebben. Vaak alleen maar een aanduiding. De man, het jongetje enz. Ze waren vaak zo weer uit beeld.

Het leek me niet nodig kinderen met te veel info te pesten.

Beginnersonkunde, vrees ik. Maar ook, omdat ik in het genre 'Alice in Wonderland' schrijf. Ik leef zó met mijn hoofdpersonages in die vreemde wereld mee, dat ik zélf behoefte had ieder eekhoorntje te kennen. Typisch, hè?

Ja dat begrijp ik. Bedankt voor de uitleg.

Ik heb pas het boek 'Over lezen en schrijven' gelezen en daarin stond o.a. de opmerking dat je geen personages moet benoemen die geen duidelijke functie hebben. Ik doe het zelf ook nooit. Beperk me tot degenen die echt iets bijdragen aan het verhaal. Een willekeurige voorbijganger, blijft een willekeurige voorbijganger.

Goh, nooit bij stil gestaan. Maar als ik erover nadenk dan benoem ik alleen de personen die er echt toe doen. Ik schrijf over een jongen die voetbalt, maar van het elftal waar hij in speelt, benoem ik slechts zes jongens. Twee heel uitvoerig (de hoofdpersonen) en de overige vier oppervlakkig, omdat ze toevallig een aandeel hebben in het verhaal.

Ik heb nooit zoveel personages in mijn verhalen. Alhoewel... in een van de hoofdstukken worden alle leden van de bende genoemd.

Proeflezers zijn echt onmisbaar. Alleen is het lastig om je lezers zo ver te krijgen dat ze je hele verhaal (de vernieuwde versie) opnieuw willen lezen.
Mijn derde versie heeft niemand gelezen, ze willen liever iets nieuws.

Rosali

Ik ben een ramp met namen bedenken. Ze moeten altijd perfect passen en ik ben niet zo goed met bedenken :lol: Dat is ook gelijk een goed punt, zo worden bijna geen mensen benoemd. De maïsman die mijn hoofdpersoon overal tegenkomt blijft gewoon een maïsman, want de man zélf heegft geen aandeel, enkel de gedachten die door hem in Jemairo's hoofd aan het rollen worden gebracht.

Bij een ander manuscript het ik anagrammen als namen. Heb voor 1/10 van een stad namen bedacht, alleen zullen zij zo weinig erin voorkomen, dat hooguit hun namen in een dialoog naar voren komen.
('Hé, Wes,' lacht de andere stadsbewaker. 'Laat die arme jongens nou door, ze zitten heus niet op een hele geschiedenis van de stad te wachten.'

Zoiets.)

Ik vind het persoonlijk nogal irritant om vele namen te onthouden.

Personages die niets bijdragen aan het verhaal hoeven van mijn part geen naam te hebben. Als iemand benoemd wordt, krijg ik toch al snel het idee dat het gaat om een persoon die later in het verhaal nog voor gaat komen en dat ik de naam moet onthouden.

Probleem is dat er soms wel heel vaak 'de man' staat. Soms maak ik ervan: de oude man, of de dikke man, maar het blijft lastig. Hoe lossen jullie dat op?

Aan de andere kant moet je natuurlijk wel alle belangrijke personages van te voren voorgesteld hebben. Op de helft kan niet ineens iemand naar voren treden die een cruciale rol speelt.

Aan de andere kant moet je natuurlijk wel alle belangrijke personages van te voren voorgesteld hebben. Op de helft kan niet ineens iemand naar voren treden die een cruciale rol speelt.

Tenzij je het aannemelijk kan maken dat dat belangrijke personage niet eerder in het verhaal kón verschijnen. Iemand kan in de gevangenis zitten, gevlucht zijn, geëmigreerd... Zoiets