Mooie, eigengemaakte/samengestelde woorden.

Pleezucht. Wanneer je nodig moet.

PS: Dit past misschien beter in het fonds van het Schrijverscafé.

Deurmatterig !!
(als mensen over iemand heen lopen)

Die is geniaal. Deurmatterig. Hahaha.

Ook om je te bescheuren:

forummetkleurenbesmeurders

(zou ik hier zonder kleerscheuren mee wegkomen, of zouden ze me er aan mijn haren bij sleuren? Ach, ik probeer slechts mijn superieuren op te beuren ;))

forumsfeerverpesters

(huh?...bestaan die dan? nou ja ze zouden kunnen bestaan eventueel...)

*vat het positief op* :wink:

Maar die woorden (nee ok, die van mij ook niet) zijn toch niet mooi!

Goed.

Grappig:
Pleezucht
Deurmatterig

Mooi:
Mijmerdrift
Aspirantdode

Wie nog?

Oke, hier dan het begin van een van mijn gedichten. Ik schrijf namelijk graag nonsensgedichten.

Ooit woonde hier een springerspruitel
Altijd getooid met dropeldruitel
Een lust voor het oog, dat zult u begrijpen
Een springerspruitel met goudgele lijpen

Afiijn zo gaat het nog enige strofen door.

Niet mooie, maar grappige - door het ontbreken van de kennis - woorden die mijn zusjes en ik als kleuters gebruikten. (Ahum, wij waren in de veronderstelling, dat dít werkelijk de goede woorden waren. Het grappige is, dat het 'kinderwoord' de lading soms veel beter dekt).

'Boekelotheek' (Bibliotheek, 'want daar zijn heel veel boeken!')
'Smaakeetelijk!' (Eet smakelijk, 'want we zijn toch aan het eten?' )

Tja in mijn fantasyverhaal (het geheime leven van Eliza Smith) drinken ze verdacht veel koffie. Kwam ik laatst tot de conclusie. Koffie past er gewoon niet in. Naast dat het niet in een fantasywereld past, moest ik er ook aan denken hoe ik koffie vroeger zag. Mijn moeder, opa, tantes, ooms drinken het. Conclusie een drankje voor volwassen. Alleen oude mensen drinken koffie. Om het dus meer naar de kinderwereld te trekken is bij mij koffie verbannen. Bubbeltjessap dat is het gebruikelijke drankje wat ik voort in al mijn fantasyverhalen ga gebruiken.

Tja en wat is nou bubbeltjessap? Sap met bubbeltjes (prik) er in.

Ik zeg vaak 'slapelijk', naar analogie met 'smakelijk' om iemand goeienacht te wensen.

stoffels (pantoffels/ sloffen)

Is "opleuken" inmiddels al algemeen?

@Set Stoffel is in Zeeland een in onbruik geraakte jongensnaam.

Ik ken opleuken wel...

Ik ben een letter in een boek,
slechts onderdeel van een geheel
Het boek is oud en vies
en de bladzijden zijn geel.

Ik wil zo graag belangrijk zijn.
Geen grijze muis in het groene bos
Ik wil de hoofdrolspeler zijn
Niet het kippetje, maar de vos

Ik ben een letter in een boek
Het zit niet altijd mee
Ik stop ermee en vertrek
Zeg dag tegen de letter E

Woord Letterbelangrijkheid

Toen ik klein was maakte ik een nieuw werkwoord: Eikelen :P Voor als iemand zich als een eikel gedroeg :lol:

Mijn oudste zoon noemde een weegschaal kilometer :)

kilometer! Geniaal!

pardorrie samentrekking van pardon en sorrie

Wat me doet denken aan Labradollie
vrienden van ons hebben een kruising tussen een labrador en een collie.

Maar Zjors jij hebt geweldige woorden! Erg leuk die zelfverzinsels van jou!

Mijn zusje zei vroeger vaak:
'Ik deed het perongelukexpress'

Mijn zus had het over een hoorneekertje.

Mijn neef keek vroeger veel Star Wars en zei 'de runtrun of den Jedi'
in plaats van The return of the Jedi.

O ja, ik had er nog één: Gepastoriseerde melk (vond ik zo vies!) Ik was nog klein, en het eerste wat ik eruit flapte toen ik een slok genomen had:
'BAH! Stierenmelk!'

Zullen we dit voortaan allemaal doen, ter nagedachtenis aan een groot schrijver? (niet sarcastisch bedoeld)

:roll: Eh, smaakeetelijk of slapelijk?
Of allebei?

Ik denk Slapelijk. Volgens mij doelt hij op het feit dat Godje nu weg is en we hem in onze gedachten via dat woord bij ons hebben, of zo.

You got it, girl... ;)

Ik had laatst een patient met een mozaiekgevoel, nee echt ik ben serieus. (bedoelde dat ze last had van stemmingswisselingen)

Mooie term daarvoor ja.

Een vaarwelbegroetsel: hoei (van hoi en doei)

Slapelijk allemaal...
En voor morgen smaakeetelijk :)