"YO!" Nieuwe POD voor de jeugd

Ik weet wel zeker dat de jeugd daar "behoefte" aan heeft en ik ben bang dat het jonge schrijvers compleet verneukt. Nu sturen ze hun boek naar Kluitman of een andere uitgever en die wijst ze (terecht, 99 van de 100 keer) af met een brief vol tips. Met YO wordt hun schrijfsel gewoon gepubliceerd, praktisch zonder kwaliteitstoets. Ze worden dus niet meer uitgedaagd de kwaliteit te verbeteren tot het publicabel is. Instant gratification. Of boekscout hoopt flink te verdienen op hun redactie natuurlijk :') Zo, nu even de site bekijken :D

Ik vind het een goed plan. Ik kom bijvoorbeeld ook vaak in klassen waar kinderen een gedicht maken en dan willen ze die per klas laten bundelen. Ook schrijven veel kinderen al gedichten op die leeftijd. Of verhalen. Natuurlijk heb je dan niet het niveau van een volwassene, maar dat geeft ook niet. Het is duidelijk dat het een product van een kind is. Het moet gewoon makkelijk te produceren zijn en dat lijkt hier ook zo. Wordbestand opsturen en klaar! Makkelijk is dat ze een standaardbenadering voor kinderen hebben in overleg met de ouders of docenten en zo. Ik vraag me alleen af wat ze bedoelen met dat het kind moet helpen met de eerste marktbenadering. Zijn dat weer die tig mailadressen? Waarschijnlijk wel. Of moet je een vast aantal afnemen? Het moet toch verkocht worden. Misschien moet iemand van ons dat maar eens gaan vragen. 1. Wat moet ik zelf doen aan marktbenadering 2. Wat gaat mijn boek straks kosten voor mijn familie en vrienden. 3. Moet ik verplicht een aantal boeken afnemen? Dat is wel wat voor een van de doelgroepers, Iertje of Toms of zo?? We hebben nog wel meer schrijfkinderen hier, toch? Hebben we ook nog meer vragen voor onze vrienden van Boekscout?

Hé wat leuk :D Ik ga even kijken

Ik vraag me af waarom het zelfgemaakte boekje niet goed genoeg meer is? Ik heb er meer sympathie voor, in elk geval. Kinderen stoppen hun eigen ideeën erin die ze zelf vormgeven. Ik vind het een veel creatiever proces. Geef ze goede voorbeelden en goed materiaal en laat ze lekker knutselen, zou ik zeggen. Straks gaan ze nog geloven dat ze zijn uitgegeven. Dan kunnen ze lui en ijdel worden.

Straks gaan ze nog geloven dat ze zijn uitgegeven. Dan kunnen ze lui en ijdel worden.

Dat hangt van de houding en begeleiding van de leerkracht of ouder af. Als die zelf ook denken dat het werk 'écht' is uitgegeven, wordt er een grote verwarring gezaaid, die alleen maar tot teleurstelling kan uitgroeien. Maar als begeleleiders nuchter en objectief weten te vertellen, welk product ze gemaakt hebben, zal niemand er een verkeerde verwachting aan verbinden. Er is alleen een mooi boek gekomen, waar je als klas of individueel kind heel trots op mag zijn. Ik had dat vroeger wel leuk gevonden, geloof ik. En het zou me stimuleren om 'later' eens echt een boek van me uitgebracht te zien willen worden.

Een schrijfwedstrijd op school, waarbij de tien beste verhalen in een boekje terecht komen. Dat zou erg leuk kunnen zijn. Daar hebben ze natuurlijk ook geen moeite met de 40 mailadressen die ze moeten aanleveren. Eén keer 'n briefje aan de leerlingen meegeven is waarschijnlijk al (meer dan) genoeg.

Natuurlijk is het spannend om je eigen verhaal of je eigen gedichten in een echt boek te zien. Maar om kinderen te laten geloven dat hun boek wordt uitgegeven gaat me wat te ver. Het ligt bovendien straks te koop in de webwinkel en alleen de eerste 50 kinderen krijgen een gratis exemplaar. Dat is ook sneu voor de rest. De website richt zich direct op kinderen die soms best hebberig zijn. Daar wordt heel goed op ingespeeld, helaas. Maar goed. Misschien is het gewoon leuk voor wat het is.

Ze profileren zich ook heel duidelijk als uitgever, en zeggen zelfs dat zij niet zo zijn als de producenten op internet. Dat vind ik fout. Zolang je geen gedegen (gratis) redactie en een duidelijk fonds hebt, ben je gewoon een veredelde multi-copy, voor mij. Een multi-copy met een duidelijk nichemarkt, maar toch. Ze lopen ook geen risico (want het wordt gedekt door de verkopen). Dus dat er verwarring gaat ontstaan bij die kids is een gegeven, lijkt me.

Wat mij opvalt, zijn de volgende onderstreepte gecursiveerde gedeeltes (door mij):

Wij zijn geen productiebureau dat zonder meer [i]alle boeken produceert[/i] die worden aangeboden. We maken werk van de beoordeling, van de acceptatie, van het contract, van het boek en van de verkoop. Achtereenvolgens ziet dat er zo uit: [ ... ] 2. Wanneer het besluit valt dat het boek kan worden uitgegeven (de kans daarop is dankzij ons moderne printsysteem wel behoorlijk groot), nemen we contact op met de ouders.

En ik vraag me af hoe ze de doelgroep willen bereiken? Via de jongerenkanalen? Zitten jongeren erop te wachten? Hoe groot zou het percentage zijn van jongeren onder de vijftien die werkelijk graag een eigen boek in handen willen hebben? Er zal wel onderzoek naar gedaan zijn.

Plus dit is geen eerlijke informatie:

Wanneer is m’n boek te dun of te dik? [ ... ] Het is te dun als het minder dan 30 pagina’s telt. Je boek kan dan niet stevig genoeg worden gebonden.

Natuurlijk kan een boek van minder dan 30 pagina's wel gebonden of gelijmd worden. Beneden de 30 pagina's telt er alleen een ander (lees: hoger) btw-tarief! En over correctie / redactie inderdaad geen woord.

Ze hoeven er niet eens onderzoek naar te doen. Het enige dat ze hiervoor hebben hoeven "investeren" is een website en waarschijnlijk wat juridisch advies over hoe om te gaan met de handtekening van de ouders enzo. Zelfs al levert het maar een of twee kinderen op, dan nog kost het ze niks extra's.

Leuk bedacht zeg. Maar als ik zo op die site kijk doet het me nogal aan een spam-site denken. Ik denk dat het beter is om bijvoorbeeld bij Lulu alles door je ouders te laten regelen.

uh wat is een POD? Sorry, ben echt tropenblond, dus.

Volgens mij zijn er vrij weinig jongeren onder de vijftien die een eigen boek in de handen willen houden.

Vroeger wilde ik juist heel graag een eigen boek hebben. Ik wilde een aantal jaren geleden (toen FM pas net begonnen was) ook een boek bij hen uitbrengen, maar achteraf ben ik blij dat mijn moeder daar geen toestemming voor heeft gegeven. Niet omdat ik iets tegen uitgeven in eigen beheer heb, maar als ik nu terugkijk op hoe ik toen schreef, vind ik het echt verschrikkelijk.

er zijn vast wel genoeg kinderen die een boek willen laten maken. Zolang de ouders het in de gaten houden en ervan op de hoogte zijn wat hun kroost doet, is daar niks mee. Als voormalig uitgever heb ik ook een aantal jongeren van onder 12 geholpen, wel met de ouders ernaast. En dat is gewoon hartstikke leuk voor die kids! Maar of daar nu een speciale afdeling voor moet komen... het kost Boekscout niks extra's en ook het drukken niet, dat blijft hetzelfde werk.

Dat zal wel voor marketingdoeleinden zijn, zo maak je toch weer extra naam voor jezelf. Ik vind het op zich best een aardig initiatief. Het moedigt kinderen misschien meer aan om creatief te zijn.

Ik weet niet of t zo slecht is hoor (misschien omdat ik mijn eigen boek heb opgestuurd) en ik denk dat veel kinderen ook wel beseffen dat ze hier niet rijk mee gaan worden. ik vind het gewoon leuk om uit te proberen, en daarbij komt dat het voor mij ideaal is dat ze een webwinkel hebben, omdat het grootste gedeelte van mijn familie in new-zeeland woont. Ik vind in ieder geval dat je geen overhaaste conclusies moet trekken als je er nog nooit mee te maken hebt gehad. Wij worden vanmiddag gebeld over t uitgeefconcept, weet dus vanmiddag wat t gaat worden. En dat wacht ik eerst maar even af.

Mwah, ik weet niet... Misschien dat ik eens iets opstuur, maar waarschijnlijk hou ik het gewoon bij Lulu ;)

Mijn beste leerlinge van mijn creatief schrijven clubje droomt er altijd al van en haar heb ik dan ook meteen de link doorgestuurd toen ik wist dat het bestond. Zij is enthousiast, maar weet nog niet of ze goed genoeg is. Het moedigt haar aan om door te schrijven, dus daar ben ik wel blij mee. Als het haar grote droom is, gun ik het haar van harte. Als de ouders er ook maar bijblijven met hun hoofd, dan denk ik dat het wel wat kan worden. Al weet ik ook niet hoe ze dit willen gaan promoten. :confused:

Het "leuke" van POD is dat je er niet goed genoeg voor hoeft te zijn, ze geven toch wel alles uit. Als ze echt wil weten of ze goed is, kan ze haar manuscript beter naar een regulier sturen.

Met 'ze weet nog niet of ze goed genoeg is', bedoelde ik dat ze er zelf nog niet tevreden mee is. Sorry :o

Goed genoeg waarvoor? Een POD-uitgave? Ik weet vrij zeker dat het goed genoeg is voor Boekscout ;) Die geven toch bijna alles uit.

Met 'ze weet nog niet of ze goed genoeg is', bedoelde ik dat ze er zelf nog niet tevreden mee is. Sorry :o

Ze vindt zichzelf niet goed genoeg, kan toch? Het is prima dat ze zichzelf en haar schrijfstijl wil verbeteren... Maargoed :p Ik snap ook wel wat je zegt hoor MichaM.. :)

"goed genoeg" is een niet afgemaakte zin. Goed genoeg WAARVOOR ;) Kan best dat jij dat niet weet hoor, maar misschien kun je het eens vragen.

Weet ik inderdaad niet haha.. Weet alleen dat ze haar verhalen wil verbeteren. :)

Als de ouders tekenen en de verantwoording nemen dan kan dit lijkt me gewoon bij iedere POD-uitgever of anders kunnen andere POD's het net als Boekscout zo regelen dat jonge kinderen bij hen terecht kunnen. Ik vind dat ook zulke jonge kinderen moeten kunnen rondshoppen. Het moet niet zo zijn dat ze maar bij 1 POD terecht kunnen, voorzover het uberhaupt nodig is dat zulke jonge kinderen gaan publiceren. Mijn kinderen zijn al dolblij met een eigen gemaakt geniet boekje. En willen ze er meer van dan gaat het op het kopieerapparaat :D

Dat is wel wat voor een van de doelgroepers, Iertje of Toms of zo?? We hebben nog wel meer schrijfkinderen hier, toch? Hebben we ook nog meer vragen voor onze vrienden van Boekscout?

Ja ik! 14 jaar

Ik heb mijn boekje uitgegeven bij Boekscout, maar achteraf gezien vind ik het een aanfluiting... Het boekje was mooi, maar het is nergens behalve de webwinkel te krijgen en uiteindelijk waren alle kopers bekenden (ik heb wel veel publiciteit gekregen destijds, o.a in Editie NL en kranten, maar het heeft niets geholpen).