Sebes in de Volkskrant

Nou lees ik hier verschillende meningen over Sebes, wat heel interessant is om te lezen. Ik heb nu een vraag, misschien dat het hier al genoemd is maar dat ik het over het hoofd heb gezien, is het boek van Sebes bestseller nu een aanrader of niet? Ik denk dat hier natuurlijk ook verschillende meningen over zijn maar ben benieuwd naar de reacties. Meen mij wel te herinneren dat er al veel bekende onderwerpen in stonden maar ook wel weer wat verfrissends toch?

Je naasten liegen Voordat je je manuscript opstuurt naar een uitgever, wil ik je vooral waarschuwen voor je eigen familie en vrienden. Zij zijn de slechtste raadgevers: al snel zullen zij dingen mooi vinden. Nooit zullen ze zeggen dat je het niet kan, dat je werk niks is. Ze kennen jou, dus herkennen je stem en weten hoe je iets zult formuleren. Een buitenstaander doet dat niet. Het kan handig zijn een manuscriptbeoordelingsbureau in te schakelen. Tegen een vergoeding voorzien zij je van een leesverslag. Toch is dit ook niet optimaal, want je betaalt hen ervoor. Ze willen je vaak niet hard afvallen. Het (al die meningen van evenzoveel personen) kan ook verwarrend zijn. Veel meelezers, veel commentaar. Voor je het weet ben je aan het schrappen en wordt het een rommeltje: niet meer stijlvast, niet meer jouw idee. Het is jouw boek, je zult er zélf kritisch naar moeten kijken.

@jeanet; hoewel ik niet de illusie heb dat ik literatuur schrijf, en daar is het meneer Sebes volgens mij om te doen, ben ik wel geïnteresseerd in zijn boek. Volgende week ga ik voor de eerste keer naar het boekenfestijn in Leuven (De Brabanthal vol boeken aan een schappelijke prijs), ik verwacht eerlijk gezegd niet dat zijn boek daar zal liggen, maar als dat wel het geval is, zal ik 'm kopen. @ Carduelis: inderdaad, de meeste familieleden zullen trots op je zijn en zullen geen minpuntjes opnoemen. Echter, mijn schoonzus staat voor de klas en heeft een waanzinnig taalgevoel, zij is mijn proeflezer en verbetert mijn werk steevast met rode pen. :)

Ik vond 't overigens niet een hele vernieuwende tip. Zover ik weet, is dit toch wel een soort van algemeen bekend. Jammer van dit stukje vind ik dan weer, dat Sebes niet zegt wie je wel moet contacteren (je kan een manuscriptbeoordelingsbureau kiezen, maar die zullen je ook niet altijd hard afvallen, schrijft hij immers). Je kan gewoon niet alle dingen zelf doen m.i. Er zijn wel fora voor, maar daar heeft hij het ook niet over (misschien kent 'ie ze niet, dat kan natuurlijk).

Kennen jullie het boek van Stephen King over schrijven? Daarin vertelt hij iets heel anders over het laten lezen van je werk. Hij raadt aan om je eerste versie niemand te laten lezen en je tweede herschreven versie te laten lezen aan je 'ideale lezer'. Dat is dan iemand die het beste met jou voor heeft en juist daarom genadeloos kritiek kan leveren. In zijn geval is dat zijn echtgenote. Hij vertelt hoe zij precies de vinger op de zere plek kan leggen. Als hij bezig is met schrijven en dan vooral met zijn tweede versie, dan denkt hij vaak even hoe zij een bepaalde scene zou beoordelen. Hij zegt ook dat je je ms juist wel aan mensen moet laten lezen die je goed kent. Want daardoor weet je hun opmerkingen ook goed op waarde te schatten. Het brengt hem ook op goede ideeën. Als een bepaalde vriend van hem bijvoorbeeld iets niet goed vindt, weet hij meteen dat het dus wel goed is. Omdat die vriend een bepaald soort mening heeft. Toch een duidelijk andere mening dan Sebes. Het gaat er volgens mij vooral om dat je opmerkingen van anderen meeneemt en dan zelf bepaalt of je er wat mee kunt of niet. Tis tenslotte jouw boek.

Tegen een vergoeding voorzien zij je van een leesverslag. 1. Toch is dit ook niet optimaal, want je betaalt hen ervoor. 2. Ze willen je vaak niet hard afvallen. 3. Het kan ook verwarrend zijn. Veel meelezers, veel commentaar.

Mijn reactie: 1. Dit is een argument van niks. Het zou, op deze manier geredeneerd, wél optimaal zijn als je er niet voor betaalde. En natuurlijk moeten auteurs dan in elk geval niet bij Sebes zijn, want bij hem betaal je waarschijnlijk het meest. Dus nogmaals: een argument van niks, ook voor Sebes zelf. Hij jaagt hiermee alle klanten zijn deur uit. 2. Een goed manuscriptbeoordelingsbureau zal precies de vinger op de wonde plek leggen. Daarbij zal een genuanceerd werkend bureau je laten kiezen uit een gedifferentieerd aanbod, zodat een auteur zelf kan bepalen wat hij wil ontvangen voor zijn geld: enkel correctie, enkel een leesverslag, redactie over zoveel woorden, zodat een auteur precies dat ene moeilijke stuk kan laten bekijken, of coaching op lange termjn ... et cetera, et cetera. Van 'hard afvallen' is helemaal geen sprake. Een integere beoordelaar zal een tekst objectief zeven op allerlei ongerechtigheden, want daar vraagt de auteur om. 3. Meestal wordt een tekst bij een manuscriptbeoordelingsbureau verwerkt door één persoon, niet door 'veel meelezers', want de meeste manuscriptbeoordelingsbureaus werken niet met heel veel mensen. Maar misschien nu net die bureaus wél die een concurrentie vormen voor Sebes.

Ah, marriejeanne: dat derde punt gaat over algemeen commentaar, niet over zo'n bureau. Dat moet ik even veranderen. Hij bedoelt dus, dat de meningen van zowel je moeder als je vader als je buurvrouw als zo'n bureau etc. verwarrend zijn.

Oké. :!: Maar dan zou ik willen weten waar Sebes zichzelf in dat rijtje plaatst? Zegt hij daar ook iets over? Bedankt voor je moeite, trouwens, om telkens een stukje weer te geven. Kunnen we de tips van Sebes ook meelezen via een link, misschien, zodat verwarring over wat hij bedoelt voorkomen wordt? P.S. De kop Je naasten liegen dringt nu pas tot me door. 't Is nogal een aantijging. Heb uw naaste lief :) .

Het is even zoeken naar de juiste proeflezers. Ik schrijf series en de mensen die voor mij proeflezen, moeten dus de personages kennen en weten hoe zij denken en wat zij voelen, zodat ze niet in het ene deel anders zijn dan in het andere. Ik heb verschillende proeflezers gehad en sommigen zijn afgevallen en er is een klein groepje overgebleven. Zij durven te zeggen wat ze neit goed vinden; de één let meer op het taalkundige en de ander is weer beter in de logica in het verhaal. Ik denk niet dat je kunt zeggen dat een echtgeno(o)t(e) per definitie een goede proeflezer is of juist niet. En dat geldt ook voor andere proeflezers. Het is afhankelijk van de kennis, het talent, de intelligentie en de persoonlijkheid van die persoon. En daar moet je een goede mix zien te vinden.

Ik geloof dat op pagina 1 of het begin van pagina 2 een link is genoemd, in ieder geval voor de eerste tip. Anders wil ik ook wel het hele stukje (zolang is nu ook weer niet) opschrijven. Sebes noemt zichzelf niet in het stukje, dat vind ik wel net van hem.

Ja, die eerste link heb ik wel gezien, Carduelis, maar hoe kom je bij de volgende tips? Die verschijnen niet via die link.

O, ik zou het niet weten. :confused:

Vandaag een tip die het antwoord geeft op enkele vragen die hier rondgaan op SO. :P Schrijf schaamteloos Er wordt heel wat afgekotst, gescholden, gekwetst, gehuild, gevochten, gestorven, geboren, getrokken, gevingerd, geneukt, geboerd, gebraakt, gepist, gepoept en geleden in de literatuur. Daarnaast wordt er heel wat discriminerende, racistische en pornografische taal uitgeslagen, vreemdgegaan, gemoord, mishandeld, beledigd en bedrogen. En dat kan allemaal. Misschien kun je dit wel het overwinnen van je gêne noemen. Het maakt het echt, authentiek. Probeer voor je begint alle schaamte te laten varen. Pas geen zelfcensuur toe. Het zijn jouw gedachten. Schrijf dus alles op. Als het echt te erg wordt, kun je altijd nog schrappen.

Ai, Ik heb hier zojuist een nieuw topic over geopend. Schrijf schaamteloos.

In I.M. schrijft Connie Palmen op de eerste pagina dat ze het in haar broek deed toen ze IM voor het eerst zag. De diarree kwam haar broekspijpen uitgelopen. Het zal wel literaire vrijheid zijn en het geeft het gevoel weer van iemand te ontmoeten op wie je stápel bent, maar ik heb toch even moeten slikken. Voor de rest vind ik I.M. een prima boek. Zolang al dat gedoe een bedoeling heeft, iets bedraagt aan het verhaal en geen nookie in search of a plot wordt (term uit fan-fiction) en het niet op mijn lachspieren werkt, zou ik niet weten waarom je het niét moet schrijven. Maar meestal is het de bedoeling om de lezer te shockeren, kijk eens wat de schrijver durft. Mijn schaamteloos geschrijf werkt nog altijd op mijn lachspieren, dus ik schrap bij het leven. Al vermoed ik, met zo'n aanmoediging, dat Sebes over een tijdje heel wat literaire stront door zijn brievenbus geduwd krijgt.

Haha, ik zag het Pluisebol. In dit topic post ik elke werkdag de tip van Sebes. Maar blijkbaar valt deze tip op!

Ik vind dat er in de "literatuur" soms onevenredig veel aandacht besteed wordt aan die ranzige zaken. Erg onprettig. "Kijk mij eens lekker taboedoorbrekend bezig zijn". Bleh.

Ik vind dat er in de "literatuur" soms onevenredig veel aandacht besteed wordt aan die ranzige zaken. Erg onprettig. "Kijk mij eens lekker taboedoorbrekend bezig zijn". Bleh.

Van mij hoeft het ook niet. Doet me een beetje denken aan de plas en -poepfase van een peuter.

Het lijkt ook wel alsof sommige schrijvers "vies zijn om het vies zijn".

Ik vind het een beetje "makkelijk scoren".

Marriejeanne, ik wil je zomaar hier even bedanken voor je ontzettend heldere en frisse bijdragen op dit forum. Ik leer er veel van.

O, hee, dat is leuk om te lezen, Iris! :)

Twee dingen. 1. Er stond dit weekend een kritisch stukje over Sebes' schrijftips in de Volkskrant. Dat Sebes schrijvers de wet wil voorschrijven. Dat hij flauw doet over mensen die Engelse literatuur lezen. Dat de eerste tip (veel lezen) en de derde tip (wees authentiek, m.a.w. kopieer niet) niet met elkaar rijmen. Dat je artistieke geweten heus wel zuiver kan zijn als je ervan droomt tussen Komrij en Vinkenoog in te staan op het Boekenbal. Nou ja, ter kennisgeving dus. 2. Wie Sebes eens in levende lijve wil horen oreren, kan gratis en voor niks terecht op het Gouds Schrijversfestival aanstaande zaterdag, 28 februari, van 13.00 tot 14.00 uur. www.bibliotheekgouda.nl.

Ja dat stond ook in het AD, inclusief de recensie over zijn boek. Het was niet helemaal positief, wel met de nodige kanttekeningen die hier ook al zijn geplaatst. iedereen staat vrij om het boek te kopen toch? Wie weet heb je er iets aan.

Verdiep je in het boekenvak De boekenwereld is een kleine wereld, iedereen kent elkaar. Dit leidt wel eens tot heftige polemieken (vroeger W.F. Hermans, nu Arnon Grunberg). Het zijn echter niet alleen auteurs die bijdragen leveren aan het boekenvak, ook recensenten. Door veel te lezen over het vak, weet je wie wie is en kun je mogelijk die wereld deel uit laten maken van je eigen wereld. Sebes deed dat zelf door vroeger alle boekenbijlagen te lezen. Daar steek je veel van op: je ziet wat bepaalde recensenten altijd afkeuren. Het geeft mogelijk ook richting qua leesoriëntatie.

Ik vind bovengenoemde tip nogal vaag: er wordt niet uitgelegd hoe je je dan kan verdiepen, behalve via boekenbijlagen. :confused:

Via tv-programma's? Maar die zijn er niet zo veel. Al lezend steek je denk ik toch veel op. In elk geval over het boekenaanbod, dat een weerspiegeling is van de tijd waarin je leeft, en de dingen die belangrijk gevonden worden. Als je daarin kunt meegaan - of er juist tegenin - dan kun je mogelijk je bordje bijschuiven aan de literaire dis.

MJ, kun jij niet beter de rol van Sebes overnemen in de Volkskrant? Ik heb aan jouw tips meer dan aan die van de grote goeroe.

:) ;) :!:

Ja, da's waar marriejeanne (en Rapid ntauurlijk ook ;)).