Archaïsch taalgebruik in historische roman?

Annonce voor het journaille Amice! (m/v) Met gevoelens van oprechte fierheid en blijmoedigheid kunnen we u verwittigen van een nieuwe mogelijkheid die het Neerlandsch (zonder dakje !) Genootschap ter bevordering van het Belegen Woord de bezoeker biedt. Belegen woorden dreigen te verstoffen in de krochten van ons brein. Sinds tweeduizendzes tracht het Genootschap deze verstoffing tegen te gaan. Het biedt de bezoeker (www.belegenwoorden.nl) de mogelijkheid om belegen woorden toe te voegen aan onze opslagruimte. Tevens kunnen de bezoekers de lijst met belegen woorden aanschouwen. Voor het bestuur van het Genootschap was dit echter niet afdoende. Dierhalve was dat reden om te beraadslagen om iets nieuws te bekokstoven. Nu is dat bewaarheid geworden met een doldrieste nieuwe mogelijkheid. Adoptie Bezoekers die onze webplek frequenteren, wordt de kans geboden om belegen woorden te adopteren, teneinde verstoffing te voorkomen. Bij adoptie zeggen de adoptanten toe dat zij het te adopteren woord regelmatig zullen afstoffen. Op de webplek is ook te bezichtigen welke contribuanten belegen woorden hebben geadopteerd. Wij verblijven met gevoelens van oprechte hoogachting, Judy Zweijtzer Victor Frederik Neerlandsch Genootschap ter bevordering van het Belegen Woord 0651 563057 victorfrederik@ziggo.nl Het Neerlandsch Genootschap ter bevordering van het Belegen Woord stelt zich ten doel om alom vergeten en verstofte woorden aan de vergetelheid te ontrukken. Vooralsnog niet om hen in het hedendaagse spraakgebruik her in te voeren, echter wel om het genoegen van het verloren gewaande wederom te beleven.

Ik vind het in een historische roman ook beter als de personages zich bedienen van taalgebruik dat aansluit bij die periode (mits begrijpelijk voor de lezers uiteraard). Maar toch moet je als schrijver oppassen dat je daar niet in doorslaat. Ik dacht zelf wel wat gewend te zijn (lang ambtenaar geweest), maar ik lees op dit moment Het Psalmenoproer van Maarten 't Hart en daar is het taalgebruik echt TE archaïsch. Ik zal een voorbeeld geven: Voor zij afdaalden langs de Breede Trappen, wisselden zij nog enkele woorden. 'Wat nu?' vroeg meester Spanjaard. 'Is herstel nog denkbaar?' 'Van Vreesen 2 en Gericht 2? Daar op de kade? Als dat al zou slagen, hoe laat je ze dan vandaar weer te water? Nee, het is beter ze daar te slechten. 'Dat begroot mij voor je.' 'Beide waren reeds duchtig vervallen. Lag ik in bed en joelde de wind om de schoorsteen, dan kon ik geen oog luiken. Dan zag ik voor me hoe ze vergingen, Gericht 2 op de Doggersbank, Vreesen 2 bij IJsland. Al die jaren...hoe lang nu al...twintig jaar, nee langer, lag ik in bed te woelen als het stormde. Al die jaren... al die barre, slapeloze nachten... en wat geschiedt er? Vreesen 2 strandt niet op de klippen bij IJsland, maar vlakbij, op de Raadhuyskade.' 'Ja, zo gaat dat, de vink vreest de strik van de vogelvanger en wordt door de valk gevat. Wie bestemd is voor de wurgpaal, kan veilig schaatsen.' En zo gaat dat meer dan 280 bladzijden door. Het is dat de verhaallijn wel interessant is, maar het meer dan belegen woordgebruik is me steeds meer tegen gaan staan en dat is jammer. Er zit ook geen woordenlijst bij, waardoor ik van sommige woorden de exacte betekenis ook niet weet (maar vanuit de context wel min of meer begrijp). Het stoort me dat ik ze dus op zou moeten zoeken en daardoor heb ik er geen zin in (het wordt als snel een soort principekwestie - niet slim, ik weet het). Archaïsch taalgebruik mag dus, maar niet zoveel zodat het lezers kan gaan irriteren. Hoeveel is dus arbitrair en dat zal de schrijver (samen met de eventuele redacteur) moeten bepalen.

Een historische roman in Archaïsch taalgebruikt brengt je gelijk in de juiste sfeer. Daarenboven verrijkt het onze taal en letterkunde. Het is toch heerlijk om diverse synoniemen achter de hand te hebben? Leve synoniemen.net!