Geen afbeelding
timwaagh

Lid sinds

15 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

vrouwelijk ik perspectief

 27 januari 2009 - 17:42
Voor mijn verhaal heb ik als een van de hoofdpersonen een vrouw gekozen. Nou ben ik geen vrouw en heb de voorkeur in het ik-perspectief te schrijven (persoonlijke voorkeur, bij een boek met een hij perspectief ga ik altijd redeneren vanuit de aanname dat er iemand is die alles overleefd. en ik moet dan mijn best doen dit niet te doen). Bij een ik perspectief schrijf je de gedachten van het personage op. Maar ik heb grote moeite mij in een meisje/vrouw te verplaatsen. Het laatste boek dat ik las had ook een dergelijk perspectief (de mandarijnen, van simone de beauvoir). Wat opviel is dat het altijd ging over anderen. de hoofdpersoon in dat boek was altijd bezig anderen te beschrijven en in te schatten. Is dit bij vrouwen altijd zo? klinkt misschien heel naief enzo, maar ik ben dan ook heel naief. Kort gezegd, ik ben op zoek naar de verschillen tussen een mannelijk en vrouwelijk ik-perspectief. alle informatie daarover kan helpen. De vrouwelijke lezers zou ik willen vragen wat gedachten te proberen op te schrijven (hoeft geen bijzonder soort gedachte te zijn, gewoon dingen als dat je de stem van je vader hoort die zecht: 'rechtop zitten. zo is het slecht voor je rug' om een gedachte van mij te noemen). Misschien kan ik wat leren van de vorm en de inhoud. Ik wil namelijk wel voorkomen dat deze persoon te mannelijk wordt. Ik ben dan weer niet zo naief te denken dat dit alleen te maken heeft met dingen als touwtje springen/oorlogje, barbie/gi joe, chickflik/the matrix. dat is alleen de buitenkant. Perfectie nastreven hoeft niet. Er mag best af en toe duidelijk worden dat het verhaal geschreven is door iemand die weinig van vrouwen weet. Als dat maar niet elke halve zin weer blijkt. ik ben nu bezig met dit hoofdstuk. het eerste hoofdstuk is alleen een inleiding. Als het tweede af is, zal ik de eerste twee posten ter uwer allen vermaak (in proeflezen, ik ken de regels). beloof ik.

Geen afbeelding
Zjors

Lid sinds

19 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 27 januari 2009 - 17:50
Er mag best af en toe duidelijk worden dat het verhaal geschreven is door iemand die weinig van vrouwen weet. Als dat maar niet elke halve zin weer blijkt.
Dat ben ik niet met je eens, Tim. Ik denk dat je alleen vanuit een personage kunt schrijven als je je in dat personage dusdanig kunt verplaatsen dat je je voelt zoals zij zich voelt. Je geeft aan dat die afstand (nog) te groot is, dus ik adviseer je vanuit een man/jongen te schrijven. Het blijft anders een gekunsteld iets dat nooit de harten van de mensen zal raken. Mooi geprobeerd, maar het is het niet, zal men zeggen.

Geen afbeelding
Secret Garden

Lid sinds

17 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 27 januari 2009 - 18:03
Schrijven is het creëren van een illusie. De lezers moeten geloven in de wereld die jij voor ze oproept - ze weten wel dat het 'nep' is, maar toch willen ze er voor de duur van het verhaal in geloven. Suspension of disbelief, heet dat in de schrijfwereld. Alles moet er dus op gericht zijn om de illusie zo lang mogelijk in stand te houden. De illusie van jouw verhaal is bv dat er een vrouw/meisje aan het woord is. Verbreek je die illusie, door bv te laten merken dat er eigenlijk helemaal geen vrouw aan het woord is, maar een mannelijke auteur die moeite heeft om zich in te leven in zijn vrouwelijke hoofdpersonage, dan is de hele magie weg en haken je lezers af. Mijn advies zou dus zijn: zolang je nog niet geloofwaardig een vrouwelijk personage kunt neerzetten, beperk je dan tot manlijke hoofdpersonen. Of laat je inderdaad heel goed proeflezen door diverse lezers die precies aangeven waar je eventueel de fout in gaat. Succes! S.G.

Geen afbeelding
MichaM

Lid sinds

17 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 27 januari 2009 - 18:05
Wat Zjors zegt. Als je je niet kunt inleven, moet je het gewoon niet willen schrijven. Ik kan ook niet over vrouwen schrijven, het worden altijd een soort tomboys. Je zou eventueel een proefstukje kunnen schrijven en dat aan anderen laten lezen, kijken of het werkt. Maar ik denk dat het gewoon te veel moeite gaat kosten en het resultaat zal nooit je van het worden.

Geen afbeelding
Helga

Lid sinds

16 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 27 januari 2009 - 19:15
Vroeger kon ik alleen vanuit het vrouwelijk geslacht schrijven. Sinds ik drie zonen heb gekregen, ben ik zelf het andere geslacht geworden. Dus nu kan ik het allebei... ;) Vrouwen zijn wel vaker met anderen bezig dan mannen, maar het lijkt me dat je dat alleen moet gebruiken als dat een functie heeft in je verhaal. Anders zouden alle boeken vanuit vrouwelijk ik-perspectief de hele tijd over anderen gaan.

Geen afbeelding
debora.

Lid sinds

16 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
 27 januari 2009 - 19:22
Als je over een onderwerp of vanuit een perspectief wilt schrijven wat niet "eigen" is zou ik me eerst veel inlezen. Maar aangezien je niet zo van lezen houdt... Denk dat je je inderdaad bij je eigen sekse moet houden en als je wat meer schrijfervaring hebt, wie weet... Oh, en veel met vrouwen omgaan werkt ook verhelderend! (grapje ;))

Geen afbeelding
Maire

Lid sinds

18 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
 27 januari 2009 - 20:39
Schrijf een aantal fragmenten en laat het dan in elk geval eens lezen aan vrouwen. Die zullen je goed kunnen uitleggen waar het eventueel aan schort.
Hier ben ik het helemaal mee eens! Ik heb een van mijn volgende boeken in de ikvorm vanuit het perspectief van een man geschreven en het door mannen laten lezen. Dat werkte prima.

Geen afbeelding
timwaagh

Lid sinds

15 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 28 januari 2009 - 18:05
dank voor de reacties Zjors: als je het niet probeert lukt het nooit. oefening baart kunst. de afwezigheid van vrouwen als belangrijke personages in mijn verhaal staat mij gewoon niet aan. Aangezien ik altijd vanuit een ik-perspectief probeer te schrijven, betekent dat dat ik mjn best moet doen het zo goed mogelijk te krijgen. Inleven is niet het probleem. Mijn fantasie is rijk genoeg me in te leven. Het is de vraag: waar leef ik me dan in in? Ik ga niet stoppen omdat ik iets wat minder goed kan. Leven is leren, lijkt me. Wat anderen ervan denken maakt me pas iets uit als de reacties positief zijn. Te vaak bekritiseerd in mijn eenentwintig jaar om me daardoor tegen te laten houden. het is niet leuk, maar je komt erover heen. Secret Garden: het is me te doen om het vergroten van de suspension of disbelief. Als beginner ga ik niet doen alsof ik dat volledig onder de knie hebt, als je begrijpt wat ik bedoel. Helga: ik ben jaloers :) . natuurlijk ga ik niet de hele tijd over anderen schrijven. Dan wordt het ik-perspectief een soort hij/zij perspectief en dat wil ik nou net niet. Toch zal ik rekening mee houden. debora: ik ben wel een lezer...ik hou alleen niet van al die depressieve literatuur van tegenwoordig. Een paar tips zouden wel nut hebben. DeEllis: dankjewel voor de tip. mijn ouders hebben dat boek liggen, dus die ga ik nog een keer lezen. rudolf: vrouwen zijn inderdaad geen buitenaardse wezens. De fragmenten komen vanzelf op dit board. en ik zal misschien elders ook wel lezers vandaan weten te toveren. Maire: mooi zo. Het tweede hoofdstuk is nu al weer een stuk verder. Het gaat erg goed en ik heb er zelf ook veel plezier van.

Geen afbeelding
debora.

Lid sinds

16 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
 28 januari 2009 - 21:10
Quote: "debora: ik ben wel een lezer...ik hou alleen niet van al die depressieve literatuur van tegenwoordig. Een paar tips zouden wel nut hebben." Ik heb je even gequote uit je voorstel topic (zover ik weet is dat geen probleem): "Verder ben ik eigenlijk geen boekenfan. De meeste literatuur vind ik ronduit saai en ingewikkeld," Hieruit maak ik op dat je niet zo van lezen houdt, boeken en lezen gaan voor mij samen, maar dan heb ik het misschien verkeerd begrepen. Als voormalig (ervaren) boekenverkoopster moet ik je toch echt vertellen dat er niet alleen maar depressieve literatuur is tegenwoordig in de boekhandels of in de bibliotheek. Waarover wil je tips hebben? Mijn tip was met vrouwen omgaan, dan leer je ze wel kennen en misschien ook begrijpen of is dat te direct? (weer een grapje;)) Misschien is vrouwenhumor toch inderdaad anders. Wil je mij dit stukje alsjeblieft uitleggen? " (persoonlijke voorkeur, bij een boek met een hij perspectief ga ik altijd redeneren vanuit de aanname dat er iemand is die alles overleefd. en ik moet dan mijn best doen dit niet te doen). " Want ik begrijp je hier niet.

Geen afbeelding
timwaagh

Lid sinds

15 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 29 januari 2009 - 15:16
debora: er bestaan ook ebooks, je hebt ook internet. ik heb echt heel wat afgelezen. mijn reactie was bedoeld om duidelijk te maken dat ik ook wel boeken wil lezen en dat boekentips dan ook zeker van nut zijn. Ik heb in mijn vroege jeugd wel veel boeken gelezen, maar sinds de middelbare school heb ik die liefde verloren. Er bestaan ook leuke boeken, het is alleen een kleine minderheid. Bedankt voor de tip. met dat stukje bedoel ik dat als ik een boek lees waarin alle personen met hij danwel zij aangeduid worden, ik er soms vanuit ga dat ik voor mijn plezier naar het schouwspel zit te kijken en dat mij helemaal niks kan overkomen. Een veilig gevoel natuurlijk, maar dat is denk ik niet de bedoeling. Die humor van je kan ik inderdaad maar half begrijpen. Wat ik ervan maak is dat je zegt wat je wilt zeggen; daarna zeg je 'grapje'? rudolf: probeer het te zien in de context. De forummer raadde mij aan om niet te doen wat ik wilde doen. Misschien denkt hij dat het mijn bedoeling is mijn volgende verhaal zo goed mogelijk te laten worden, alsof ik aan het uitkiezen ben welk verhaal ik ga schrijven. Als je het zo bekijkt is het misschien nogwel opbouwend te noemen ook. Dat is niet mijn bedoeling. Ik heb één verhaal en dat wil ik zo goed mogelijk opschrijven. Het is goed om niet blind te zijn voor je tekortkomingen. Als die tekortkomingen je beperken in de dingen die je wilt doen, is het wat mij betreft moediger ze aan te vallen door het een paar keer te proberen, te falen en het de volgende keer beter te doen. Dat is toch beter dan een heel beperkt persoontje worden die alleen de dingen doet waar hij altijd al goed in is geweest. Ik ben het dus helemaal met je eens. Misschien had ik daar wat minder defensief moeten zijn.

Geen afbeelding
debora.

Lid sinds

16 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
 30 januari 2009 - 11:07
Quote: "Die humor van je kan ik inderdaad maar half begrijpen. Wat ik ervan maak is dat je zegt wat je wilt zeggen; daarna zeg je 'grapje'?" Je hebt gelijk dat is geen humor. Vaak vind ik het moeilijk te zeggen wat ik vind en als ik het dan wel doe, probeer ik het waarschijnlijk te verzachten. Moet ik maar aan gaan werken. Ben het wel met je eens dat echt leuke boeken (ook mijn smaak) in de minderheid zijn. En nu je het uitlegt als "schouwspel" begrijp ik je wel. Dus dank je wel voor je uitleg.

Geen afbeelding
assepas

Lid sinds

16 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 30 januari 2009 - 11:21
timwaagh, lees eens het boek 'de kunst van het rijden in de regen' geschreven door Garth Stein. (een vertaalde roman, niet depressief ;) ) Dit is geschreven vanuit het perspectief van een hond. De ik-persoon is dus een hond. Een staaltje van inleven en niemand heeft de schrijver hierbij kunnen adviseren, toch? gezien je vraag lijkt het me een goede tip om het boek -met je vraag in je achterhoofd- te lezen. Mocht je stukjes op proeflezen plaatsen, dan beloof ik dat ik (vrouw!) het aandachtig zal bekijken. Succes! :thumbsup: (het is een van de beste boeken die ik de laatste tijd heb gelezen!)

Geen afbeelding
timwaagh

Lid sinds

15 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 31 januari 2009 - 15:34
debora: ik ben blij dat je het begrijpt. assepas: oh, dat lijkt me een erg interessant idee. Het stukje is bijna klaar, dat denk ik bijna elke dag. Alleen elke dag wordt het weer iets langer dan gepland :P. Gisternacht nog lang mee doorgegaan, om 4 uur 's ochtends was het weer mooi geweest. leuk dat je het wil gaan lezen. edit: het tweede hoofdstuk is af. Ik heb een fragment in proeflezen gezet. Ik hoop dat jullie het een beetje aardig vinden.