Personageontwikkeling - kernkwadrant

Oei, de term komt me wel bekend voor, maar waar stond het ook al weer voor? Gokje: je sterke kant, waarmee je ook direct je allergie (tegengestelde eigenschap) kon aanwijzen?

Heb even gegoogeld: Een kernkwadrant is een figuur (vierkant) waarmee je je eigen kernkwaliteiten, valkuilen, allergieën en uitdagingen kunt weergeven. Als je op die term zoekt, wordt het zeker duidelijk. Welke cursus doe je bij de LOI?

Ja, kernkwaliteiten zijn eigenschappen die tot de kern van een persoon horen, ze kenmerken de persoon. Maar ze zijn zo dominant dat ze kunnen doorslaan en een valkuil worden. Er is een schema, dat noemen ze kernkwadrant. En ik vraag me af wie dat gebruikt?

Ik doe de cursus Creatief Schrijven.

Voor jezelf of voor je hoofdpersoon/personen?

Is dat dan voor jezelf? Of voor de personages in je boek?

idd Eliesje! :D

Nooit gebruikt voor personages (alleen voor mezelf tijdens een training), maar eigenlijk wel slim om dat voor een personage ook te doen!! :nod:

Ze gebruiken het voor de protagonist.

Op zich wel handig. Je kunt ook de Roos van Leary gebruiken voor personageontwikkeling.

Of de teamrollen van Belbin, als je roman zich afspeelt op het werk of wanneer het gaat over een groep. http://www.leren.nl/cursus/professionele-vaardigh…

Handy handy, even reageren zodat ik het makkelijk terug kan vinden als ik er behoefte aan heb. TVP tje dus.

wat goed, zo'n lijstje!

Handy handy, even reageren zodat ik het makkelijk terug kan vinden als ik er behoefte aan heb. TVP tje dus.

Slim, die ga ik onthouden. Dank je Ing.

Het was hier eerder aan bod gekomen in een topic en ik heb toen de link gebookmarkt: http://www.scar.dds.nl/enneagram/kernkwadrant.htm Alleen nog niks mee gedaan.

Ik ben er nooit zo voor gaan zitten om een schema uit te schrijven waarbij ik dit systeem over het karakter heenlegde. Wel houd ik rekening met het concept. Dat wat je sterk maakt, kan net zo makkelijk je zwakte worden. Het conflict zit hem in het loslaten, het loslaten van je zekerheden, je sterke kanten. Dat is een zwaar proces, en soms is het nodig om letterlijk maar vaker nog figuurlijk je leven te redden. In die zin dus, ja, want het uitschrijven van dat proces zorgt al voor een flinke hap van je boek.

Ceridwen, als ik je goed begrijp ga je eerst een schema uitwerken over de gedachten die je hebt over een nieuw te beginnen boek. Als basis gebruik je dan het concepts van dit schema, daar puzzel je het karakter van een personage in uit dat groeit tot een personage dat je de hoofdrol of een bijrol krijgt of geeft en dan begin je pas? Maak ik het nu niet veel ingewikkelder dan het is??? :? :paranoid: Ik wil gewoon meteen beginnen. :ninja:

Het is toch een hulpmiddel, jacqueline. Je kunt ook gewoon beginnen. Maar een schema kan wel handig zijn, om je aan vast te houden als je het gevoel krijgt: waar wilde ik ook alweer naartoe met dit verhaal, of wie was wie en waarom ook weer, en zat er nog iets in zijn persoonlijkheid dat ik in het verhaal invoegen kan?

Dus mijn geschreven A4tje dat ik als hulpmiddel naast mijn toetsenbord ergens heb liggen, kan en mag ook nog wel?

Soms is iets heel lastig om uit te leggen, maar eenvoudig om te doen. Die schema´s, daar begin ik pas mee als het verhaal vlot is. In het begin moet ik geen schema maken, dat remt me op de een of andere manier. Ik begin gewoon vrij, met een vrije zin, een mooie inval. Op een zeker moment wordt het te ingewikkeld om alle lijnen in mijn hoofd te houden, en dan begin ik met een schema. Gewoon, in de documentstrucuur van het boek waar ik aan werk. Een soort vooruitwerken eigenlijk. Met andere woorden, een schema maak ik zodra ik voel dat ik het nodig heb. Daarvoor zit alles alleen in mijn hoofd. In Overkanten bijvoorbeeld wist ik de grondgedachte van het boek - wat als een krantenbericht je echt overkomt, reageer je dan zo, zoals je dacht dat je zou doen toen je het krantenbericht las. Om dat uit te werken zit je meteen al bij de kern van het karakter, hij handelt dus anders dan je zou verwachten, dan hij zelf verwacht. Zijn sterke kanten (geduld, empathie) worden zijn zwakke. En zijn zwakke kant (houden van jezelf) wordt zijn sterke. Ik denk dat door, terwijl ik het verhaal verzin, ik schrijf het niet op. De zin waarmee ik dit bericht begon gaat ook daarvoor op. Want zoals ik het nu beschreef raak ik alleen de top van alle gevoelens die ik om dat karakter heen had, het was veel complexer. Zoals alle mensen complex zijn. Ik moet ook niet proberen om het te stevig vast te grijpen, dan is het net een nat stuk zeep.

Dus mijn geschreven A4tje dat ik als hulpmiddel naast mijn toetsenbord ergens heb liggen, kan en mag ook nog wel?

Iedereen schrijft op zijn eigen manier. Als jij dit fijn vindt werken doe jij dit, als Ceridwen een schema fijn vindt werken, gebruikt Ceridwen een schema. Niet te moeilijk gaan denken of bevestiging zoeken voor jouw manier. Er zijn geen regels voor.

Goddank.... MichaM(haha) Wat weten jullie veel zeg! Allemaal literatuurwetenschappen gestudeerd?

Gewoon gezond verstand.

Precies. En inderdaad, wat Micha zegt, vooral niet moeilijk gaan denken. Wat werkt voor de een werkt niet voor de ander. En hoe kom je daar achter? Veel doen en zo nu en dan eens iets nieuws proberen.