Jouw handelsmerk

Wat is jouw handelsmerk, MichaM? ;) Ik weet niet of ik mij in schrijfstijl kan onderscheiden, maar qua onderwerpen ben ik (hopelijk) herkenbaar aan mijn genre: griezelverhalen (ik kwam erachter dat ik daar mijn handelsmerk van wilde maken toen ik een bomenverhaal moest schrijven ;) ). Ook spelen dieren vaak een grote rol. Daarnaast gebruik ik mijn hond als 'aandacht-van-mij-afleidend'-handelsmerk, naast waarschijnlijk de onvermijdelijke zonnebril (gezien ik enkele maanden per jaar toch al tot een zonnebril veroordeelt ben en niet bekend wil staan als de schrijfster met de oogontstekingen; dan maar iets mysterieuzer ;) ).

Ik weet niet of ik iets eigens heb... :D

Zo, al twee reacties (en nu zelfs al drie) :unibrow:

Mijn gekke hoedjes natuurlijk...

Al vijf!!

Hahaha, al zes!!!

Mijn handelsmerk in mijn boeken is dat ik in elk boek een klein stukje muziek wil laten voorkomen en dat mijn boek een boodschap heeft (althans dat probeer ik elk boek wel mee te geven) Verder denk ik mijn vlotte schrijfstijl.

Mijn handelsmerk is een bepaalde zinsbouw die steeds terugkomt, een compacte, beeldende schrijfstijl en het feit dat er meer homo's dan hetero's in mijn verhalen rondlopen ;)

De reden voor dit topic is trouwens dat ik recentelijk een verhaal proeflas dat weinig tot niks "eigens" had. Dus ik vroeg me af of jullie er wel eens over hadden nagedacht, of jullie al een eigen stijl hadden of iets anders dat je uniek maakt. Het is volgens mij best belangrijk om daar eens bij stil te staan, want als je niets bijzonders hebt, wordt uitgeven ook lastig. Unique Selling Point noemen ze zoiets en ik denk dat dat ook bij boeken geldt, want waarom zou een lezer een dertien in een dozijn boek kiezen als er ook iets bijzonders om zijn harde euro's staat te springen?

Hoewel ik van nature optimistisch ben, zit in mijn poëzie vaak een flinke snuif pessimisme. Aan het eind gaat iedereen dood ;)

Met je laatste reactie helemaal mee eens, Micha. Ik heb vele dingen die me bijzonder maken, nu nog de discipline en de kruiwagens vinden. Enne, ik ben totaal eigen.

Veel (goede) schrijvers hebben iets eigens, iets dat hen scheidt van alle andere schrijvers. Onderwerpen, beeldspraak, woordkeus... Het kan vanalles zijn. Zelfs zonnebrillen :P Wat is jouw handelsmerk? Waaraan kan iemand een tekst van jou herkennen? (als dit topic weer minder dan tien reacties krijgt, kap ik ermee :P Blijkbaar is leuteren in het cafe leuker :P)

Moeilijk om dat van jezelf te zeggen of te zien hoor Micha. Ik denk (maar misschien weet jij het beter dan ikzelf :D ) dat je mijn werk kan herkennen aan de manier waarop ik met leestekens omga, aan de manier waarop ik vertragingen en versnellingen aan probeer te brengen. Daarnaast denk ik aan iets als het overbrengen van emoties door detaillering, het benadrukken van het gewone om het bijzondere aan te tonen, iets in die richting. Tja, ik vind het echt moeilijk hoor, om aan te tonen wat een tekst eigen maakt, terwijl ik tegelijkertijd precies zie wat je bedoelt met dat eigen en het missen van dat eigen. (kleine letters Eigen :p ). Het is ook erg subjectief natuurlijk. Ik wilde hier nog proberen om aan te geven wat ik kenmerkend vind aan jouw teksten, maar kom daarbij tot de ontdekking dat ik het nauwelijks in woorden vangen kan. Een stuk zorgvuldigheid, bedachtzaamheid haast, fanatsie altijd gekoppelt aan logica. Hmm, hmm, maar geeft dat nu aan dat ik al weet op wat ik verwachten kan als ik een tekst van jou voor me heb?

Gebruik van herhaling is ook een handelsmerk van me, soms tot ergernis van de lezers. Maar ik hou ervan, ben een beetje een kind op dat vlak.

Veel (goede) schrijvers hebben iets eigens, iets dat hen scheidt van alle andere schrijvers. Onderwerpen, beeldspraak, woordkeus... Het kan vanalles zijn. Zelfs zonnebrillen :P Wat is jouw handelsmerk? Waaraan kan iemand een tekst van jou herkennen? (als dit topic weer minder dan tien reacties krijgt, kap ik ermee :P Blijkbaar is leuteren in het cafe leuker :P)

Moeilijk om dat van jezelf te zeggen of te zien hoor Micha. Ik denk (maar misschien weet jij het beter dan ikzelf :D ) dat je mijn werk kan herkennen aan de manier waarop ik met leestekens omga, aan de manier waarop ik vertragingen en versnellingen aan probeer te brengen. Daarnaast denk ik aan iets als het overbrengen van emoties door detaillering, het benadrukken van het gewone om het bijzondere aan te tonen, iets in die richting. Tja, ik vind het echt moeilijk hoor, om aan te tonen wat een tekst eigen maakt, terwijl ik tegelijkertijd precies zie wat je bedoelt met dat eigen en het missen van dat eigen. (kleine letters Eigen :p ). Het is ook erg subjectief natuurlijk. Ik wilde hier nog proberen om aan te geven wat ik kenmerkend vind aan jouw teksten, maar kom daarbij tot de ontdekking dat ik het nauwelijks in woorden vangen kan. Een stuk zorgvuldigheid, bedachtzaamheid haast, fanatsie altijd gekoppelt aan logica. Hmm, hmm, maar geeft dat nu aan dat ik al weet op wat ik verwachten kan als ik een tekst van jou voor me heb?

Ik zou zelf zeggen dat jij abstract schrijft. En een tekst van jou is al te herkennen zonder een woord te lezen, puur door de vorm ;) En ik denk dat die verwachting juist goed is... daardoor wordt iemand toch een favoriete schrijver? Omdat de lezer weet wat hij kan verwachten en dat hij weet dat hij dat goed vindt.

Ja precies, zo bedoelde ik het ook. Het is prettig om een tekst van jou te lezen, vooral als je een stuk achter elkaar door kan lezen en zo goed in de sfeer raakt. Maar wat dat nu is, waardoor ik denk ja, dat is typisch Micha. Ik denk dat wel, maar heb er geen grip op. Misschien zou dat wel moeten. Kan heel leerzaam zijn. ( Abstract. Dat vind ik best mooi eigenlijk, dank je 8) ) .

Ik vind het ook altijd goed als je de auteur door de tekst kan 'voelen'. Ik hou niet van teksten die door eender wie geschreven kunnen zijn, daar zit geen ziel in.

Jee Micha, ik ben jammer :confused: genoeg nog helemaal niet zo ver. Groot gedeelte van MS ligt momenteel bij mijn proeflezers. Ik probeer wel altijd met :D humor te schrijven, maar of dat nou echt mijn handelsmerk is/wordt? ......, ik heb geen flauw idee. groetjes,

Wat forumposts betreft is je handelsmerk smilies midden in een zin :D Dus je komt er vast wel.

Ha,ha, Ja :nod: , dat is waar! Ik vind het altijd zo saai :\\ om die dingen aan het einde te plakken. Euch, het wordt natuurlijk iets lastiger om dit in boekvorm vol te houden. :D

Ik weet ook niet zeker of het lekker zou lezen. Ik ben zo gewend om een smiley aan het eind te zien, dan ik vanzelf een pauze inlas waardoor de zinnen raar lopen.

Het zit in mijn naam: ik houd niet van geleuter, ook niet in mijn teksten. Geen overbodige zinnen dus, die schrap ik. Als lezer erger ik me altijd aan pagina's informatie, waar ik ook gemakkelijk zonder had gekund. Een vuistdikke roman kan ik uitstekend waarderen, maar relevantie en to the point, daar houd ik van. En zo schrijf ik ook. Vaart in het verhaal, informele schrijfstijl. Weinig dialoog.

Misschien is het leerzamer om van elkáár het handelsmerk, de schrijfstijl te beschrijven. Want van jezelf dénk je misschien dat je het zo en zo doet (wishfull thinking), maar het kan zijn dat dat heel anders overkomt. Een blik in de spiegel van een ander levert soms meer (zelf)kennis op dan een blik in je eigen spiegel - want meestal zie je jezelf alleen van de voorkant en die maak je het mooist.

Een interessante maar lastige vraag. Het schijnt dat mijn teksten een eigen stijl hebben, zich daarin onderscheiden, maar om er nu de vinger op te leggen wát dat precies is? Het worden van die algemeenheden als je het op probeert te sommen en dat zegt dan zo weinig specifieks. Anderen zeggen bijvoorbeeld dat mijn verhalen vlot geschreven zijn, humor hebben, de dialogen levensecht zijn etc. maar ik zou niet kunnen aangeven waar dat 'm precies in zit. Ik vraag me ook af of het wenselijk is om dat te weten, of het dan niet een 'kunstje' wordt dat je toe gaat passen in plaats van dat het intuitief gaat. Qua uiterlijke handelmerken, ik draag geen zonnebril of apart hoedje. Het enige dat mensen altijd blijft verbazen is dat ik zo'n berg kinderen heb. Da's indirect wel iets uiterlijks, ik heb niet meer het buikje van een twintigjarige. Maar om dat nou uit te buiten :D

Misschien is het leerzamer om van elkáár het handelsmerk, de schrijfstijl te beschrijven. Want van jezelf dénk je misschien dat je het zo en zo doet (wishfull thinking), maar het kan zijn dat dat heel anders overkomt. Een blik in de spiegel van een ander levert soms meer (zelf)kennis op dan een blik in je eigen spiegel - want meestal zie je jezelf alleen van de voorkant en die maak je het mooist.

Heel mooi en heel waar dat laatste MJ. Over het eerste, daar ken ik niet van iedereen de stijl goed genoeg voor.

Mijn handelsmerk: mijn erg positieve uitstraling. Het grijs/zwarte superkorte krulhaar. De rechtstreekse stijl van schrijven.

Ceridwen werkt wel met herhalingen (zie de eerste marathon :P ). Maar bij haar is het juist mooi, paste het bij de gedachten van de hp. Volgens mij heb ik altijd wel iets heftigs in mijn verhalen, daar hou ik van. Veel komma's, in de ruwe versie dan. Vage zinnen die ik alleen nog begrijp. En hoop ik vaart.

Wat een leuk topic! Inderdaad, ik zou ook liever mijn 'handelsmerk' van een ander horen, dat is objectiever. Maar als ik het zelf zou moeten zeggen.... Mijn verhalen zijn emotioneel, de psychologische kant uit maar niet theatraal of zo. Met SF en spanning en griezel kan ik niks. Humor is ook niet mijn sterkste kant, tenminste niet in mijn verhalen :lol: ik zou nooit een chicklit kunnen schrijven (applaus voor Rietje :thumbsup: ). In kinderverhalen vind ik humor weer wat makkelijker in te passen. Het blijft wat vaag geloof ik... :nod:

Al ben ik dan nog niet zo ver dat ik al een boek heb uitgegeven, maar toch heb ik een soort van 'handelsmerk'. Er zit altijd wel een boodschap in die je met je mee zou kunnen nemen in het leven. Niet al te zwaarmoedig hoor ;) Daarnaast wil ik er graag een eigen geschreven lied of gedicht in publiceren. De gedichten zullen wel gaan, maar met liederen word het wat moeilijker vanwege de melodie e.d. Maar het komt vast wel goed.

Ook ik vind het lastig om het van mezelf te zeggen, maar ik zal een poging wagen, waarbij ik ook opmerkingen van anderen in mijn hoofd heb. Ik heb namelijk, alhoewel ongepubliceerd (regulier), al een behoorlijk eigen kenmerk. Mijn verhalen hebben bijna altijd wel iets 'negatiefs' erin, het is niet vrijheid, blijheid, maar ze eindigen allemaal goed. Nou ja, de kinderverhalen, de volwassenverhalen niet. Soms vinden mensen ze daardoor te zwaar, of aan de zware kant. Ik schrijf vlot, soms te uitgebreid, waarbij ik details beschrijf die de lezer niet altijd uitgelegd hoeft te krijgen. Ook ik heb er altijd wel een boodschap in, vaak meerdere. Een boodschap kan zo simpel zijn als dat een huis vol rommel heel gezellig kan zijn. :) O ja, en mijn verhalen zijn eigenlijk altijd realistisch, het zijn dingen die in de werkelijkheid voor kunnen komen. Ing, wat ik een kenmerk vind van jouw verhalen is dat de lezer erg betrokken raakt bij de hoofdperso(o)n(en), omdat je veel over gevoelens en gedachten schrijft. Ceridwen, wat ik een kenmerk van jouw verhalen vind, is dat er niet spectaculair veel gebeurt (zeker niet zoveel als bij mijn verhalen), maar dat de verhalen toch absoluut niet saai zijn. Je schrijft dingen heel rustig neer. Van de anderen ken ik de schrijfstijlen minder goed.

ik heb geen schrijfstijl: ik kleur de inkt