Heerlijke problemen zorgen voor conflict in je boek

Wat een rare titel, denk je, hoezo zijn problemen heerlijk? In je boek, bedoel ik. Je personages moeten stuiten op problemen, tegenwerking en andere narigheid, anders gebeurt er niets in je boek – en dan is het exit lezers. Dat wil je niet.

---

Een situatie of gebeurtenis in je verhaal dat zich als een probleem voordoet, kan een blessing in disguise blijken te zijn. Een gruwelijke tegenslag, waarvan je personage én je lezer denkt: dit gaat helemaal fout, kan zich zomaar als een mooie kans ontpoppen – verrassing! (Verrassingen zijn ook essentieel voor een boeiend verhaal.) Dus dan laat je je personage weer uit het hoekje kruipen waar hij zich stilletjes voor het noodlot had verstopt.

Voorbeeld: je heldin zit volkomen aan de grond en haar rest niets anders dan bij haar aan alcohol en drugs verslaafde moeder in haar onbewoonbaar verklaarde krot in te trekken. De laatste keer dat ze haar moeder sprak, jaren geleden, stond ze op voet van oorlog met haar, dus dit kan beschouwd worden als het dieptepunt van haar leven.

Wat blijkt, als ze daar tussen de ratten en muizen en de lege flessen zelfgestookte drank zit: de man die haar en haar moeder uit de woning komt zetten, valt als een blok voor haar – ondanks haar groezelige lompen en ongewassen haar, aaah, dat moet wel echte liefde zijn. Hij redt haar op zijn spreekwoordelijke witte paard en helpt en passant ook haar moeder van haar verslavingen af, zodat moeder en dochter elkaar snikkend in de armen vallen en vrede sluiten.

Too much? Nou ja, je snapt de essentie.

(Dit voorbeeld is nogal ouderwets en Bouquetreeksachtig, maar het gaat om het idee.)

Nou moet die blessing natuurlijk niet als een Deus ex machina uit de lucht komen vallen; dan voelt de lezer zich bekocht en verlies je zijn suspension of disbelief. Dat is de doodsteek voor je boek. Verrassingen zijn prima, maar moeten wel geloofwaardig zijn en gerelateerd aan ontwikkelingen eerder in het verhaal. Ideaal is als je lezer denkt: ach ja, logisch! Zo zou de prins op het witte paard iemand kunnen zijn die door het personage geholpen is, toen hij zelf in de shit zat.

Bronnen voor problemen

Uiteraard kunnen natuurrampen, oorlogen en soortgelijke ellende voor veel problemen zorgen. Maar mensen zijn interessantere oorzaken van problemen. Niemand is perfect, ook aardige mensen hebben zwakheden en karakterfoutjes – net als je protagonist –  en dan zijn er ook nog doortrapte rotzakken, al dan niet vermomd als een suikeroom. Voldoende ingrediënten voor een heerlijk probleem.

Mensen die hebzuchtig zijn, zich anders voordoen, liegen uit angst of omdat ze het leuk vinden, obsessies hebben, arrogant, ongeduldig of wreed zijn, vooroordelen hebben, overmatig koppig zijn, jaloers zijn, of fanatiek, humeurig, oppervlakkig, manipulatief, gewelddadig, egoïstisch of verwend. En nog veel meer kleine en grote slechte eigenschappen. 

Allemaal prima aanstichters en aanjagers voor plots en misverstanden.

En nog een goed van pas komende eigenschap van karakterimperfecties: ze maken personages menselijk en kunnen van een plat personage een gelaagd personage maken; iemand met wie je lezer kan meevoelen. En dat is zeker voor je protagonist een absolute must.

En: heb je al een idee voor een als gruwelijk probleem vermomde zegening? 🙂

Meer lezen over conflict? Dat kan hier. Meer over personages vind je hier. 

En hier kun je de podcastversie van dit artikel luisteren.

Over de auteur

Miriam Wesselink
1.    Is informatieanalist van beroep.
2.    Is schrijver omdat ze schrijven heerlijk vindt.
3.    Schrijft momenteel haar boek Verstrengelde Deeltjes
4.    Schrijft ook artikelen op haar schrijftipswebsite Singularity.nl.
5.    Schrijft zo nu en dan een kort verhaal en publiceert dat dan ook op haar site.
6.    Twittert over van alles en nog wat.
7.    Heeft als motto: ik bid niet maar vloek wel