Google met mate en schrijf!

Je doel is duidelijk: vandaag rond je écht dat hoofdstuk af. De research is gedaan, de held in je verhaal heeft zijn oproep tot avontuur gehad en is klaar om op stap te gaan. Je loopt naar je werkplek, maar bedenkt dan dat je eerst de vaatwasser moet uitruimen. Of dat ene berichtje nog moet versturen. Of een espresso nodig hebt om op gang te komen. Of, of, of.

Timemanagement kan je helpen. Managementgoeroes schrijven boeken vol tips en trucs hoe je je werk wél goed en op tijd af krijgt. De ideeën van Stephen Covey, Tom Peters en Robert S. Kaplan worden dan ook over de hele wereld verslonden. Coveys bestseller The Seven Habits of Highly Effective People ging meer dan vijftien miljoen keer over de toonbank.

Timemanagement lijkt een verschijnsel van de laatste decennia waarin tijd een schaars goed geworden is. Toch is de eerste timemanagementbestseller al 1500 jaar geleden geschreven: de Regula Benedicti, de Regel van Benedictus. Deze Italiaanse heilige (480-547) stelde een kloosterregel op voor monniken, die hijzelf omschreef als ‘een leidraad voor beginners’. Een soort Kloosterleven voor Dummies dus.

In de Middeleeuwen was dit de beroemdste en invloedrijkste leefregel voor monniken. Het was – en is - voor benedictijnen, cisterciënzers en trappisten wat de Seven Habits is voor de hedendaagse professional: een manier om vat te krijgen op de hectiek van het bestaan. Belangrijkste uitgangspunt: orde en regelmaat gecombineerd met flexibiliteit zorgen voor een gezegend leven waarin werk en ontspanning elkaar in een vast patroon afwisselen. Dus na het afronden van het hoofdstuk volgt de espresso, daarna dat berichtje en dan pas is de vaatwasser aan de beurt. Daardoor heb je altijd een volle agenda, maar wordt het nooit te druk. Of in de woorden van Benedictus: Ne quid nimis, alles met mate. In een proloog, 72 hoofdstukken en een epiloog wordt dit uitgangspunt uit de doeken gedaan. In de Middeleeuwen namen ze de tijd om te schrijven. En te lezen.

Een boek in 10 stappen

Voor de koppensnellers die wij inmiddels geworden zijn, heb ik de dikke pil samengevat in tien overzichtelijke regels die ook voor schrijvers wonderen doen:

  1. Schakel je e-mailprogramma uit en blijf weg van sociale media.
  2. Stel een degelijke planning op en hou je eraan.
  3. Maak jezelf niet wijs dat je een writer’s block hebt, maar schrijf en probeer het in ieder geval vijf minuten vol te houden; vaak gaat het daarna vanzelf.
  4. Vertaal langetermijndoelen in kortetermijntaken: schrijf deze week hoofdstuk 1, de rest van het boek volgt later.
  5. Stel voor elke nieuwe taak een concreet tijdstip vast waarop je begint én waarop je eindigt: Google je informatie bijeen van 11:00 tot 12:00 uur en stop er dan mee, hoe interessant die ene link ook is.
  6. Reserveer aparte agendatijd voor kleine klusjes; doe ze niet steeds tussendoor.
  7. Pak de tijd om die espresso in je luie stoel te drinken. Neem er gerust een koekje bij.
  8. Ga lunchen en laat daarbij je toetsenbord even voor wat het is.
  9. Neem bewust tijd om je te laten inspireren: wandel, lees een boek, blader door je fotoalbum.

10. Sluit de dag rustig af: blik met trots terug op wat je geschreven hebt en kijk vooruit op je plannen voor morgen. Begin dan weer bij stap 1.

Kortom, werk vanuit aandacht en met vaste tijden voor vaste taken. Daardoor is er meer rust in je agenda en gaat de kwaliteit van je schrijfwerk aanzienlijk omhoog. En belangrijker nog: dat boek komt nu eens écht af!

Gertie Schouwenberg (1966) is bezig aan haar tweede boek en schrijft columns voor diverse media. Haar kinderverhalen vinden hun (voor)lezers via Storytime Kinderverhalen app. Ze googlet graag en (te) veel en deelt wat ze hier tegenkomt op haar Facebookpagina De Succesvolle Schrijver.

Techniek

Comments

"Pak de tijd om die espresso in je luie stoel te drinken. Neem er gerust een koekje bij." Ik snap nooit zo goed, waarom mensen schrijven als ze liever andere dingen doen dan schrijven. Zou het niet logischer zijn om jezelf te belónen met schrijven? In plaats van jezelf te belonen met koffie en koekjes omdat je iets uit je pen hebt gekregen? Je kunt toch ook eten en drinken terwijl je schrijft - stug doorschrijven tot je bijna in je broek plast. Om tien uur 's avonds pas merken dat je vergeten bent om te avondeten, dat zijn toch de echte schrijfsessies. Dit: "Dus na het afronden van het hoofdstuk volgt de espresso, daarna dat berichtje en dan pas is de vaatwasser aan de beurt." Zo lijkt schrijven wel een huishoudelijke taak, die je liever niet wilde uitvoeren - waarom schrijf je dan, überhaupt? Denk de beloning eens om: Als je hebt gestofzuigd mág je een uur schrijven. Als je de ramen hebt gezeemd, mág je de rest van de ochtend schrijven. En: als je de ramen nóg een week vuil laat, kan je zelfs een uur extra schrijven. Als het lunchtijd is, eet je een cracker terwijl je typt, en je drinkt je thee koud, omdat je dan kan blijven doorschrijven. Google als het nodig is, doe research on-the-go, en plan niet wat je gaat 'moeten' schrijven. Je moet helemaal niets, je wíl niets liever. Google maar een pizza, als je honger krijgt. Als je tot vier uur in de ochtend schrijft, mág je nog drie uur slapen omdat je om zeven uur op moet. Als je naar een feestje moet omdat je vrienden dat van je eisen, ga dan vroeg weg, omdat je nog wil schrijven. En trots zijn, op wat je hebt geschreven? Vervang trots door verlangen, verlangen naar je volgende verhaal, dat nóg beter zal zijn. Schrijven is helemaal geen feestje, en ook geen koekje als je lief bent. Schrijven is niet prettig en regelmatig. Schrijven is je noodzaak, al het andere is bijzaak. Succes.

:D Ik heb de stappen doorgelezen. Ik houd niet van plannen. Ik schrijf wanneer ik zin heb. Die stappen hebben voor mij helemaal geen zin en ik denk voor niemand. Het feit dat ik nu nog aan het schrijven ben, zegt wel genoeg. Het gaat om inspiratie. Een stappenplan is nergens voor nodig.

Ik ben jaloers op jullie, Mirandala en Tja: zoals jullie het schrijversbestaan leiden, dat wil ik ook! Helaas is het me niet gegeven en moet ik mijzelf regelmatig onder de arm pakken en op de schrijfstoel zetten. Niet omdat ik niet van schrijven hou - integendeel - maar simpelweg omdat ik zoveel andere dingen óók leuk en belangrijk vind. Bovendien ben ik dol op plannen, dus het helpt mij echt om met vooraf geblokte agendatijd aan het schrijven te gaan. Ik hoop met mijn blog anderen op weg te helpen die het ook moeilijk vinden daadwerkelijk tot schrijven te komen. Of ze wel of niet een koekje nemen bij de espresso, mogen ze uiteraard helemaal zelf weten: ik word (nog) niet door Verkade gesponsord ;-).

Helaas is het me niet gegeven en moet ik mijzelf regelmatig onder de arm pakken en op de schrijfstoel zetten. Niet omdat ik niet van schrijven hou - integendeel - maar simpelweg omdat ik zoveel andere dingen óók leuk en belangrijk vind.
Hoi Gertie, ik vind ook van alles leuk en belangrijk :o Er is een verschil tussen een hobbyschrijver en de schrijver - de allesoverheersende drive om nú te schrijven. Als je die niet voelt, zoek die drive dan juist in al die dingen die je belangrijk vindt. Ik gun het je van harte, want schrijven omdat je niets liever wil, en daardoor (even) alles vergeet en opzij zet voor dat ene stuk proza of gedicht - dat is echt heel fijn. Ik denk dat dat gevoel alle gemiste koekjes en feestjes, het héle schrijverschap, de moeite waard maakt. En dan doet het er niet toe hoe succesvol je bent, of hoe succesvol je werk, dat komt allemaal later pas. En ik geloof er niks van dat dat jou niet gegeven is, want hoewel ik het niet eens ben met al je tien stappen, leest je stukje prettig dankzij je heldere, vlotte stijl. Liefs, en succes!