Een schrijversopleiding tegenover de lessen van Bukowski

Even tussen ons. Eigenlijk baal ik ervan, van die schrijversopleiding die ik momenteel volg. Ik ben namelijk bang mijn eigenheid te verliezen, en gefrustreerd omdat mijn manuscripten maar op de plank blijven liggen.
Om mezelf gerust te stellen ben ik op zoek gegaan naar raad, en ik kwam uit bij, voor mij, de grootste schrijfkunstenaar: Charles Bukowksi, maar die vent lacht me alleen maar uit…

Afgelopen weken ben ik korte verhalen en quotes van Bukowski gaan (her)lezen. De quotes zijn sowieso geniaal voor schrijvers, er zit namelijk een ruwe waarheid in verscholen óf ze zijn gewoon vermakelijk. Bukowski werd eens gevraagd: ‘wat doe je als je schrijft? Als je creëert?’
‘Dat doe je niet,’ antwoordde hij. ‘Je probeert het niet. Dat is erg belangrijk. Je probeert het niet bij het creëren van Cadillacs of onsterfelijkheid. Je wacht, en als er niets gebeurt dan wacht je nog langer. Het is als een vlieg die hoog tegen de muur zit. Je wacht totdat die bij jou komt en pas wanneer die dichtbij genoeg is dan sla je ‘m kapot, of je vangt ‘m en houdt ‘m als huisdier.’

Geforceerd schrijven

Creativiteit komt tot je en bij mij werkt dat ook zo. Alleen in mijn geval is het geen vlieg maar een drol die in m’n dikke darm doolt en waar ik op moet wachten totdat hij (bijna) tegen het katoen van mijn onderbroekje aandrukt. Toch heb ik de afgelopen weken geforceerd een stuk uitgepoept. Het gaat om een kortverhaal, van maximaal 1500 woorden, voor een schrijfwedstrijd. De titel durf ik niet te noemen omdat het zo stinkt. De clou van het verhaal heb ik altijd duidelijk voor ogen gehad, en het is me dan ook gelukt deze te vangen in een pakkende dialoog, maar om daar te komen heb ik zo’n zevenhonderd woorden stierenpoep eruit geperst.

Zelfkritisch als ik ben, kan het niet anders dan dat ik die shit heb geschreven dankzij die schrijversopleiding. Om het hoofdpersonage naar de plek van de dialoog te krijgen heb ik namelijk schrijftrucs toegepast. Geheel volgens de regels ben ik begonnen met een openingszin die de lezer nieuwsgierig moet maken, ik heb de hoofdpersoon en zijn conflict duidelijk omschreven, de omgeving in geuren en kleuren vormgegeven, en het spanningselement ‘tijdsdruk’ toegevoegd.
Na weer een middag wroeten heb ik het verhaal ’s avonds voorgelezen. Het arme mens. Het was alsof ik haar aan het einde van een lange warme dag, op de markt, een stuk stront stond te verkopen dat verpakt zat in een natte krant.

Lezen over schrijven

Het ergste is nog dat ik om deze onzin uit te kakken veel literatuur lees over schrijven, maar geen boeken. Laat staan dat ik veel schrijf, en als ik schrijf dan zijn het korte stukjes, voor de opleiding of voor wedstrijden. Op dat moment beleef ik daar plezier aan, maar later voel ik al snel weer druk wanneer iemand me vraagt hoe het met mijn boek gaat. Ik leg dan altijd rustig uit dat ik een schrijversopleiding volg om technieken aan te leren en mezelf op taalkundig gebied bij te spijkeren zodat ik mijn verhaal zo goed mogelijk kan verwoorden.

Natuurlijk probeer ik dan alleen mezelf te overtuigen. Ik dacht: misschien lukt het me wél wanneer ik mijn gedachten vastleg in een blog, en beter sluit ik daarin af met één van Bukowski zijn quotes: ‘in mijn werk, als schrijver, fotografeer ik, alleen in woorden, wat ik zie.’ Dat wil ik ook, zo goed mogelijk, vandaar die opleiding, maar ondertussen moet ik niet vergeten stronteigenwijs te blijven om een goed stuk te produceren.

Over de auteur

Cliff de Rouw; een dertigjarige, reislustige creatieveling. Stiekem droomde hij er altijd al van om zijn verhalen te delen, daarom focust hij zich momenteel volledig op het schrijven. De afgelopen jaren is hij werkzaam geweest als Learning specialist en heeft hij lesgegeven op Oost-Timor. Mocht je meer over hem willen zien of lezen dan kun je kijken op zijn website.

Lees ook van Cliff:

Mijn manuscript is klaar: en nu? De moeizame weg naar publicatie
Reizen en schrijven: de vrijheid om de sleur te doorbreken
Schrijven: des te meer je erover leert, des te moeilijker het wordt