De pijn van feedback: leer ermee omgaan

Je hebt hard gewerkt aan een verhaal én je durft het eindelijk toe te vertrouwen aan iemand, voor feedback. Op zo’n moment ben je kwetsbaar als schrijver. Negatief commentaar doet pijn en kan je demotiveren. Dat weet je, al vertel je jezelf nog zo vaak dat je sterk bent. Zelfs positieve kritiek kan je van slag brengen. Toch kunnen we niet zonder. Hoe pijnlijk de feedback ook is, we moeten het omarmen. Het is lesmateriaal op maat.

---

‘Wie wil schrijven, moet lijden’

Een paar jaar geleden deelde ik voor het eerst een manuscript met een schrijfcoach. Het zou me helpen om de puntjes op de ‘i’ te zetten, voordat ik het stuk naar een uitgever stuurde. Ik was vol vertrouwen: dit boek zou een bestseller worden.

‘Wie wil schrijven, zal bereid moeten zijn te lijden,’ schreef mijn coach me terug. ‘Ik hoor een eigen stem, er zit leven in, de personages lijken geloofwaardig, de omgeving ‘echt’. Maar, haal gerust even adem, want hier komen de pijnpunten …’ De vervolgzinnen bezorgde me steken in mijn borst. Het kwam erop neer dat ik mijn hele manuscript uit elkaar moest halen om het verhaal opnieuw op te bouwen. De kern van ieder hoofdstuk kon ik gebruiken als bouwstenen. Daarmee moest ik iedere steen opnieuw gaan leggen. 

Herschrijven

Even dacht ik dat de schrijfcoach mijn genialiteit gewoon niet begreep. Daarna zweerde ik het schrijven af. Een paar dagen later las ik de feedback nog eens. Ik beet op mijn lip, haalde de kern uit een hoofdstuk, en herschreef een scène. ‘Is dit wat je bedoelt?’ stuurde ik terug. Dezelfde avond nog, ontving ik een mailtje. Mijn herschreven stuk was niet perfect, maar ik ontwikkelde mezelf in de goede richting. De coach stuurde me artikelen, tips, voorbeelden een leessuggesties. Ik stond helemaal open voor haar input. Het ergste wat me kon gebeuren was me toch al overkomen. Tijdens het studeren en herschrijven voelde ik mezelf sprongen maken. Het schrijfplezier, dat ik was verloren na die bom van een mail, bloeide weer op.

Schrijftip

Deze ervaring heeft me, in de aanloop naar mijn eerste boek ‘Nachtmissies’, ontzettend geholpen. Hierdoor kon ik later alle kritiek en onzekerheid aan om uiteindelijk een mooi product te hebben, waar ik trots op ben. Wel had ik het geluk, dat ik meteen een ‘goede’ coach tegen het lijf was gelopen. Haar aanwijzingen hielpen me. Ze nam geen blad voor de mond en stuurde me direct de juiste kant op. Ik leerde het ambacht van het schrijven. Vandaar mijn tip: vraag feedback aan iemand die je vertrouwt, wanneer jij er klaar voor bent. Hoe pijnlijk het ook is, laat het commentaar op je inwerken. Al duurt het nog zo lang. Het zal je helpen jezelf beter te maken. Niet alleen jou als schrijver, maar ook jouw verhaal, en de beste versie van jezelf is wat jouw verhaal verdient.

Over de auteur

Afbeelding

Cliff de Rouw is een tweeëndertigjarige, reislustige, creatieveling uit ‘s-Hertogenbosch. In het dagelijks leven is hij Meester op een basisschool. Daarnaast droomde hij er altijd al van om mijn verhalen te delen. Met het uitbrengen van dit eerste boek ‘Nachtmissies,’ komt die droom uit. Nu gaat hij verder.