Stroom rivier, stroom en vertel. Dit motto kreeg mijn debuutroman mee. Niet omdat ik dat van tevoren had bedacht maar omdat ik zo bleek te schrijven. Ik leg mijn vingers op de toetsen en begin. Tot mijn eigen verbazing verschijnt er dan onder mijn handen telkens weer een verhaal, waarin personages in scènes en dialogen tot leven komen. Het is alsof iemand anders door mij heen schrijft. Dit lijkt wellicht een cliché, maar is voor mij gewoon waar. Ik verras en verwonder mezelf voortdurend. Op deze manier heb ik negen boeken geschreven. Er zit leven in mijn schrijven, kennelijk spreekt dat lezers aan.
 
Ik heb me gespecialiseerd in het meedrijven op deze schrijfstroom. Deelnemers aan mijn schrijfactiviteiten worden gestimuleerd in de eigen stroom te duiken. De setting die ik creëer, de opdrachten en mijn feedback vormen samen een veilige bedding waarin het vloeiend schrijven is. Thema’s, onderwerpen en gebeurtenissen: wat verteld wil worden komt vanzelf bovendrijven.
Ik voel me sterk verwant met Natalie Goldberg en haar manier van werken. Schrijven vanuit je hart over wat er in je leeft, opmerkzaam zijn in het hier en nu. Dat is waar ik goed in ben, wat ik doceer en waarin ik mensen coach.

De kern van mijn aanpak is een sfeer te creëren waarin mensen leren aandachtig waar te nemen, specifiek te benoemen en te schrijven ‘wat er is’. Met alle zintuigen op scherp je woordenstroom volgen. Mijn doel is schrijvers op deze wijze hun eigen stem te laten ontdekken.