Zomerse TwitterTale

De Zomerse TwitterTale is afgerond. Al vlug kreeg het verhaal te maken met verraad en overspel. Het einde was daarom ver in zicht, tot een onverwachte twist hier verandering in bracht. Lees het hele verhaal hier.

Hoe werkte het?
Op dinsdag 19 juni startten we om 10:00 uur de TwitterTale door de eerste zin te tweeten. Volgers van @schrijvenonline konden een vervolgzin tweeten, in reactie op de eerste zin. Om 11:00 uur kozen wij een definitieve tweede zin, waarna volgers een derde zin konden tweeten. Dit herhaalde zich tot 17:00 uur, met als resultaat acht tweets.

Op woensdag 20 juni gingen we verder met de TwitterTale door om 10:00 uur een negende tweet te kiezen uit de inzendingen. Dit bleef elk uur doorgaan tot 17:00 uur, zodat we eindigden met een verhaal van zestien tweets.

Het verhaal werd echter vrij gecompliceerd omdat we te veel personages introduceerden. Omdat we geen namen voor hen hadden verzonnen, ontstond er onduidelijkheid over wie de 'ik' in het verhaal was en of dit een man of vrouw was. Hier zullen we voor de volgende TwitterTale rekening mee houden!

Wij bedanken iedereen die meegedaan heeft aan deze TwitterTale. Ondanks de onduidelijkheid is er een verhaal uitgekomen dat, zij het met wat gepuzzel, een begin en eind heeft. Tot de volgende TwitterTale!

Trouble in Paradise (met dank aan: @GeanOckels, @LilianSchrijft, @AnkePortenge, @tovenaarsleerli, @jeannettekim57, @DeKeulenaar, @sandervanhulten en @Sabbientje)

Gegeven: drie mannen, twee vrouwen, één zeilboot.

Tweet 1: Ik was de eerste die het zag. 'Pas op!' gilde ik.
Tweet 2: De giek sloeg in een klap haar man van boord. Plons! Vanachter het roer keek zij toe. Zag ik een grijns?!
'Man overboord!' riep ik.
Tweet 3: Er leek geen beweging in de anderen te komen. Net toen ik overwoog om zelf in het water te springen, hoorde ik een harde plons.
Tweet 4: Verbaasd keek ik richting het geluid. Nora was haar man achterna gesprongen. Toen zag ik 't bloed dat zich vermengde met water.
Tweet 5: Als op commando greep ik het roer en loodste naar stuurboord. Was dat bloed? Het leek wel of Nora middenin die plas zakte.
Tweet 6: Hoewel ik uit alle macht stuurde, lukte het me niet om dichterbij te komen. Het was alsof de boot vastgehouden werd door iets.
Tweet 7: Opeens zag ik iets boven komen drijven; het was het topje van Nora's bikini, volledig in stukken gereten.
Tweet 8: Op hetzelfde moment kwam de achtersteven van het schip schuin omhoog en werden wij met een smak tegen de kajuit gekwakt.
Tweet 9: De krakende kiel verried ondiep water. Of was het een zandbank? Versuft als we waren, meenden we een uitgeput duo te zien dat met de moed der wanhoop in de branding probeerde ons gekapseisde vaartuig te bereiken. Gelukkig, ze leefden dus nog.
Tweet 10: Maar toen ik net verlicht zuchtte en omdraaide, keek ik in de grijns van Kaat. Dus toch! Ze richtte een pistool op haar man.
Tweet 11: 'Jij dacht een zeiltochtje met je vriendinnetje te maken hè?,' gilde ze hysterisch. Ze draaide zich om. Wees ze nou naar mij?
Tweet 12: 'Jij weet hier meer van Mark! Waar is ze?' schreeuwde ze, zwiepend met het pistool. Nora stond nu naast Kaat. Haar lip bloedde.
Tweet 13: Kaat schreeuwde naar haar man: 'Frank, geef je telefoon eens!' Een foto van een blonde vrouw. Ik schrok: mijn Sandra!
Tweet 14: "Wat moet jij met een foto van mijn Sandra?" vroeg ik aan Frank. Was Sandra mij ontrouw? Of werd er een spelletje gespeeld?
Tweet 15: 'Ze spelen onder een hoedje, Paul, Sandra en Frank', gilde Kaat. 'Ze willen van ons af, daarom zijn we hier.'
Tweet 16: Vanaf het strand donderde de stem van de regisseur door de megafoon: "Cut! Dit is bullshit. Alles opnieuw, morgenochtend 6 uur."