Zo vermijd je een anticlimax

Vorige week bij het schrijfwoordenboek hadden we het over het bereiken van een climax. Deze week gaan we het hebben over het tegenovergestelde; de anticlimax.

Wat is een anticlimax?

Het Van Dale woordenboek zegt het volgende over anticlimax: onverwachte, teleurstellende afloop.
Dat betekent dus dat het hoogtepunt, de mijlpaal of het einde een dikke domper is. Het is een beetje alsof de hoofdpersoon in het hele verhaal een ladder oploopt en bij de eindscène van de ladder af valt. Iets wat geen enkele lezer fijn vindt om te lezen. Een anticlimax kan klein, maar ook heel groot zijn.

Voorbeeld van een anticlimax

Laten we het voorbeeld nemen aan het bekende sprookje Assepoester. We volgen het verhaal van een lieve maar verwaarloosde jonge vrouw die bij het bal haar schoen verliest. De prins, met wie ze heeft gedanst, gaat vervolgens op zoek naar de eigenaar van de schoen. Natuurlijk weten we allemaal dat hij haar zal vinden en dat ze samen nog lang en gelukkig zullen leven.
Stel nou dat de prins uiteindelijk niet met haar wilt trouwen, maar met een van haar gemene zussen.
Waarom volgden we dan het verhaal van Assepoester en niet het verhaal van haar gemene zus? Waarom krijgt de gemene zus de prins en Assepoester niet? En waarom danste de prins wél met Assepoester en niet met de zus? De lezer zal met veel vragen achterblijven. Een typische anticlimax dus.

Hoe vermijd je een anticlimax?

Dat een anticlimax wordt afgeraden betekent nog niet dat je verhaal voorspelbaar hoeft te zijn. Echter moet je er wel voor zorgen dat je lezer niet voor niks je boek heeft gelezen. Hij moet niet achterblijven met een teleurgesteld gevoel. Dat is voor jou als schrijver ook een gemiste kans. Dus zorg voor een verrassende climax in plaats een pijnlijke anticlimax.
Een tip: verplaats je in de lezer. Denk erover na hoe jij het zal vinden om een anticlimax te lezen..

Bron: Van Dale