Zo schrijf je een goede YA-thriller

Een verhaal vol actie en gevaar, waar de lezer op het puntje van zijn stoel zit. Een thriller moet vol spanning zijn. Toch is een thriller schrijven voor jongvolwassenen net wat anders dan een thriller voor volwassenen. Hoe zit dat en wat moet je weten om een YA-thriller te kunnen schrijven?

Doelgroep

Jennefer Mellink (1985) heeft acht Young Adult-thrillers geschreven en is nu bezig met een nieuw boek. Ze begon acht jaar geleden met het schrijven van YA-thrillers, omdat ze zelf tot de doelgroep behoorde en twijfelde of het geloofwaardig overkwam als ze zou schrijven voor volwassenen. “Uiteindelijk ben ik erin blijven hangen, omdat ik jongeren een leuke en uitdagende doelgroep vind. Het is best lastig om lezen onder de aandacht te brengen in deze tijd en ik vind het leuk om scholen te bezoeken en meer over het lezen en schrijven te vertellen”, vertelt ze. Toen ze jong was, bestond het genre YA niet echt. “Ik schrijf meestal verhalen waarvan ik denk dat ik het als jongere leuk had gevonden.”

Criteria

Mellink vindt het belangrijk dat jongeren zich kunnen herkennen in het verhaal en dat er iets bij hen gaat leven. “Het moet niet een ver-van-mijn-bed-show zijn”, zegt ze. Daarvoor hoef je niet per se over thema’s te schrijven die voor hen belangrijk zijn. “Het is niet mijn intentie om een bepaalde boodschap mee te geven, maar soms breng ik wel bepaalde thema’s aan het licht die ik belangrijk vind, al dan niet heel bewust.” Dit doet ze niet op een belerende manier, maar door een ‘zijlijntje’ in het verhaal. Bij bijvoorbeeld haar boek Opgepast, is een kleine boodschap dat je geen drankjes moet aannemen van vreemden. “Niet iedere vreemde zal iets in je drankje gooien, maar ik denk dat het goed is om alert te zijn en te blijven. Dat is echt een kleine boodschap in het boek, maar wel iets om bewust van te zijn.”

Daarnaast is het bedenken van een goede plot belangrijk. “Ik ga ook in gesprek met mensen die dicht bij mij staan om over het verhaal te praten. Dat geeft soms ook weer nieuwe ideeën en dan schaaf ik mijn verhaal bij”, zegt Mellink.

Ze probeert bij ieder boek iets totaal anders neer te zetten en niet één lijn te hanteren, maar zorgt wel altijd voor een heel verrassende ontknoping. “Ik hou veel van plotwendingen waarbij je op het verkeerde been wordt gezet en iemand heel onverwacht de dader blijkt te zijn”, zegt ze. Ze bouwt zo’n plotwending op door een hoop mysterie en een spanningsboog in te voegen. “Ook afleiding is belangrijk. Je hebt veel verdachten nodig, maar ook weer niet te veel dat duidelijk wordt dat je iedereen verdacht wil maken.” Als een lezer je boek voor een tweede keer zou lezen, moet duidelijk worden waaraan de lezer had kunnen zien wie de dader was, door kleine hints te stoppen in je verhaal.

Bij het schrijven neemt ze ook haar eigen ervaringen uit het dagelijkse leven mee. “Ik heb een thriller geschreven over een makelaar. Naast mijn werk als schrijver werk ik in de makelarij, dus die ervaringen heb ik gebruikt in het boek, aangevuld met veel fantasie. Die combinatie maakt het boek heel spannend”, vertelt Mellink.

Verschillen YA-thriller en thriller voor volwassenen

Afbeelding

Er zijn een aantal belangrijke verschillen tussen een YA-thriller en een thriller voor volwassenen. De leeftijden van de hoofdpersonages verschillen bijvoorbeeld veel. Bij een YA-thriller gaat het vaak om jongeren, net als de doelgroep zelf. Daarnaast is de belevingswereld anders. “Je kan beginnen met proberen om je eigen leven op papier te zetten, zodat je zeker weet dat het geloofwaardig is. Zo ben ik zelf ook begonnen”, zegt ze. Er zit volgens Mellink ook een groot verschil in de details. “Als je een verhaal voor jongeren beschrijft, ga je minder in op details. In bijvoorbeeld mijn eerste boek komt een verkrachting voor, wat natuurlijk erg heftig is, maar dat wordt heel oppervlakkig omschreven en ik ga niet in op hoe het precies eraan toe ging.”

Ook de manier van schrijven is anders. “In mijn eerste boek was ik eigenlijk nog helemaal niet bekend met het schrijven voor Young Adults. Ik schreef toen lange zinnen met dure woorden, omdat ik dat mooi vond, maar ik heb wel geleerd dat als je voor jongeren schrijft, korte, daadkrachtige zinnen beter zijn”, zegt Mellink. “Schrijven is voor mij altijd een groot leerproces. Bij ieder boek hou je rekening met dingen die je bij voorgaande boeken hebt geleerd, zoals betere zinsopbouw.”