Wat is de toekomst van de debutant?

Hoe overleef je de slush pile, de virtuele opstapeling van opgestuurde manuscripten? Sholeh Rezazadeh, Marijn Hogekamp, Robbert Welagen en Willem Bisseling hebben daar hun ideeën over. Deze deelden ze tijdens het programma Nieuwe Schrijvers, Nieuwe Geluiden bij De Balie Amsterdam. 

---

Debuteren, is dat tegenwoordig wel zo makkelijk?

Maandagavond 11 oktober werd Nieuwe Schrijvers, Nieuwe Geluiden georganiseerd door De Balie Amsterdam in samenwerking met Hollands Maandblad. Hoe val je op al debuterend schrijver tussen alle andere aspirant-auteurs? Dat is de hamvraag van de avond.

Van tevoren zit de stemming er al goed in. “We hebben er erg veel zin in”, “Ik heb geen idee wat ik van de avond moet verwachten” en “We zien wel hoe de hazen lopen” klinkt door de lounge. Met een drankje of twee lopen de bezoekers de zaal binnen. 

De felle lichten schijnen op de sprekers die al aan de tafel zitten als het publiek binnenstroomt. Er hangt een relaxte en bijna vertrouwde sfeer. Een aantal gasten beginnen met de sprekers te praten en omhelzen elkaar. 

Ianthe Mosselman, programmamaker over kunst, literatuur en cultuur, begint als moderator het gesprek en stelt de gasten voor: Sholah Rezazadeh, dichter en auteur; Marijn Hogekamp, redacteur Nederlandse fictie Atlas Contact en schrijver onder haar meisjesnaam Marijn Sikken; Willem Bisseling, literair agent bij Sebes en Bisseling en Robbert Welagen, schrijver en schrijfdocent. 

Duizenden Nederlanders dromen ervan om een boek uit te geven, maar uitgeverijen verdrinken ondertussen in de enorme aantallen manuscripten dat binnenkomt. Maar is deze slush pile eigenlijk wel effectief? “Dit jaar zijn er zo’n drie auteurs uit de slush pile gevist die worden uitgegeven. Dat vind ik eigenlijk al veel,” zegt Bisseling. Hoopvol is hij niet. “Wij hebben een stop op de slush pile gezet.” Geschokte geluiden klinken uit het publiek en Bisseling lacht een beetje. “Ja, die reacties krijg ik wel vaker te horen. Ik snap zelf eigenlijk niet waarom, wij hadden al zes maanden op onze website staan dat wij geen manuscripten meer aannamen voordat ik door de Volkskrant werd benaderd om hier een stuk over te schrijven. Pas toen dat gepubliceerd werd, werden mensen boos.” Dit keer klinkt gelach door de zaal.

Marijn Hogekamp buigt geïntrigeerd naar voren. “Ik vind het juist altijd een eer als ik de manuscripten mag lezen. Die mensen hebben een wens en ik mag met ze meekijken.”

Voorbereiding is alles

Robbert Welagen haakt er weer op in. “Ik geef schrijfcursussen en soms komen cursisten na de acht lessen naar mij toe om te vragen waar ze hun verhaal kunnen publiceren. Dit is vaak overhaast en mensen weten niet hoeveel werk er gaat zitten in het publiceren.” 

“Ik vergelijk het vaak met een restaurant,” gaat Bisseling erop in. “Puur omdat je een beetje kan koken, kun je niet zomaar de keuken van een restaurant inlopen en zeggen ‘ik kook vanavond’.” 
“Er is ook zeker geen schaamte in hobbyhok blijven,” voegt Hogekamp toe.

Hoe dan wel?

“Zelf ben ik eerst veel gaan schrijven,” zegt Sholeh Rezazadeh. “Schrijven tot ik helemaal vol zat. Toen had ik het gevoel dat ik iets naar buiten moest brengen. Dit deed ik door veel op te treden op podia, voornamelijk mijn gedichten voordragen. Op deze manier kom je meteen in de belangstelling in plaats van maanden zitten te wachten op een antwoord die uiteindelijk toch vaak negatief is.”

Welagen heeft het op de ouderwetse manier gedaan. “Vijftien jaar geleden kopieerde ik mijn beste verhaal vijf keer en ik stuurde deze naar vijf uitgeverijen. Ik heb toen drie keer nee gekregen, één halve afwijzing en één keer ja. Tegenwoordig zou ik deze manier niet meer aanraden, want dan kom je dus in de slush pile terecht. Je kunt beter bij schrijfwedstrijden, tijdschriften of open podia zoals Sholah je slag slaan. Of via via direct in contact komen met een uitgever. En het allerbelangrijkste is onderzoek doen naar de uitgever. Past de uitgever bij jou?”

Positieve geluiden

Achteraf klinken er veel positieve geluiden. Nadat de sprekers het applaus ontvangen gaan ze enthousiast in gesprek met de bezoekers. “Het was geweldig, zo veel nieuwe ideeën en invalshoeken die ik nog nooit heb bekeken,” klinkt het vooral. 

---

✅ Zit een uitgeverij nog wel op jouw manuscript te wachten?

Afbeelding

Waar zitten uitgevers en literair agenten op te wachten? In het komende nummer van Schrijven Magazine maken we een rondgang langs bekende en minder bekende uitgevers en literair agenten met de simpele vraag: naar wat voor manuscripten of auteurs ben je op zoek? 

Word abonnee!

Ja graag!    Geef Schrijven Magazine cadeau

---