Waarom is Koningsdag met een s?

Waarom schrijven we Koninginnedag zonder s en Koningsdag met een s? We hebben toch niet ineens meerdere koningen? Vandaag leggen we uit waarom we dit dan toch zo schrijven.

Om het moeilijk te maken hebben we in het Nederlands geen vaste regels of er -s of -e(n) als tussenklank komt in dergelijke woorden. Dus waarom eigenlijk geen Koningendag of Koningedag? Kort gezegd: dat is nu eenmaal zo. In de loop van de tijd hebben samengestelde woorden zo hun vaste vorm gekregen. Sommige woorden krijgen als verbindingsletter automatisch een -s.

Het woord Koningsdag is hier één van. Van oudsher zeggen we konings en niet koninge(n) Denk aan: koningskind, koningsmantel, koningspython. 

In dit geval bepaalt dus het eerste woord of er -s of -en komt, al gelden niet voor alle woorden zulke duidelijk regels. Denk aan: hondenhok, maar hondsdolheid of boekenbon, maar boekrecensent. 

Bij de beslissing of het -s of -en moet zijn, speelt betekenis geen grote rol. De tussen-s werkt als een verbindingsklank en niet om een meervoud te suggereren, zoals soms wordt gebruik om te bepalen of een woord -e of -en krijgt. Bijvoorbeeld bij Koninginnedag en niet Koninginnendag, omdat we maar één koningin hebben.

Koninginsdag of Koningedag klinkt dus allebei vreemd, omdat de gebruikelijke tussenletters in de loop van de tijd de taal in zijn geslopen. Dat is de reden dat we Koningsdag zeggen.