UKV's van de week: Zondagmiddag en Vrolijk koken

Iedere week zetten wij vijf ultrakorte verhalen in de schijnwerpers. Wil jij ook een ultrakort verhaal schrijven? Doe mee in onze Facebookgroep.

---

Nel Goudriaan - Zondagmiddag

19 mei

De zon schijnt fel over het dorrende weiland. In de schaduw van een oude eik staan, dicht opeengepakt, een aantal koeien.
Vanuit de verte luiden de kerkklokken. Zwarte gestaltes schuifelen in een lange rij naar de zondagse eredienst. Even later galmt statig psalmgezang vanuit de open ramen van de dorpskerk:

“Hij zal ons geleiden
naar grazige weiden”.

De koeien staren lodderig voor zich uit, alsof de wereld rondom hen niet bestaat.
Plotseling klinkt de zang van een merel, melodieus en sierlijk. Een tegengeluid dat de hele noten van de psalmen overstemt.
Een koeienplas klatert op de uitgedroogde grond.

Trudy Pas - Paardenbloem

18 mei

Ons konijn Hankel eet sla, komkommer, uiteraard wortel en speciale korrels, maar het grootste plezier doe je hem in het voorjaar wanneer de paardenbloemen bloeien.
Een film waard: het steeluiteinde aanbieden en hem dan zien knabbelen, steeds een stukje richting bloem, die twee bovenlippen onafhankelijk bewegend alsof hij treetje voor treetje gaat.
Bij de bloem aangekomen, houdt hij even stil, dáár wachten wij op: als door een stofzuiger glijdt de paardenbloem naar binnen. Al hoor je geen zucht, je voelt hem.
Wij doen dan altijd een wens. We zijn nog nooit nagegaan of die is uitgekomen; wensen is mooier.

Marijcke Cauwe

17 mei

Voor het huis waar ik woon
ligt een akker
heel gewoon
groeit het groen
dag na dag een beetje hoger.
De zomer wordt wakker.
Er is niets aan te doen.
De lente gaat stilaan voorbij
zet een stapje opzij.
Er komt weer een jaartje bij
op de teller van mijn leven
hij klimt hoger en hoger
toch ben ik blij
een nieuwe zomer wordt U en mij
opnieuw gul gegeven.

Carolijn Selten - DIERENTUIN

17 mei

‘Nietes’, zegt de sloddervos. ‘Jij hebt er mee gespeeld. Jij moet het opruimen.’
‘We speelden sàmen, dus je helpt,’ knaagt de boekenwurm zichzelf een uitweg.
Ik hoor ze over de grond tijgeren, op zoek naar Lego-blokjes. ‘Ze zijn moe’, vogelen de slavinken uit, sudderend in de pan. Wie niet, denk ik, na deze doorbuffeldag.
‘Televisie?’ snatert het.
‘Ja, mag!’ kwetter ik terug.
Ik loop naar buiten. Tussen het gemiauw van het kattengras, hoor ik wat hinniken.
‘Hoi paardenbloem’, zeg ik.
‘Hoe gaat het?’ vraagt hij me.
‘Zoo, zoo,’ antwoord ik ijsberend, terwijl de apen binnen op de bank hangen.

Kitty van Zomeren - Vrolijk koken

14 mei

“You’re doing awesome”, zei de stem in haar oor. Hardlopen met een appje was leuk! Hij zei precies wat ze moest doen, lopen, wandelen, stoppen.
Zelden had ze zulke commando’s voor een man direct opgevolgd. Het was lang geleden allemaal, het rennen, genieten en dan nu een vriendelijke mannenstem in haar oor die zulke complimenten gaf!
De depressie die tot een burn-out had geleid, had het rennen vervangen voor zwemmen door teer. Maar vandaag lonkten haar hardloopschoenen.
Haar paardenstaart zwierde langs haar rug, een vliegje duikelde langs haar gezicht, ze genoot. Thuis hield ze de app aan. “You’re doing great", zei hij terwijl ze giechelend haar bloemkool afgoot.