UKV's van de week: Winterzwemmen en Wildplassen

Iedere week zetten wij vijf ultrakorte verhalen in de schijnwerpers. Wil jij ook een ultrakort verhaal schrijven? Doe mee in onze Facebookgroep.  

---

Robert van der Meulen - TRIBUNALEN!

17 januari

‘Ik ben een optimist,’ sombert hij. ‘Van halflege glazen heb ik doorgaans nooit last, die schenk ik gewoon bij. Toch, zo rond die niet te vermijden januaridagen moet ik enkele zeilen bijzetten. Heeft iets van doen met melancholie, overpeinzingen, halfdonkere gedachten en beren op de weg, weet je wel. Georven van pa. Ach, een neut maakt dragelijk. Had hij ook. Maar m’n stamkroeg is al maanden dicht. En nou gaat zij doodleuk ouwehoeren en wil die hele klotemaand geen slok drinken. Da’s goed voor ons zegt ze. Voor ons...? Wie heeft die verrekte droge januari uitgevonden?

Er komen tribunalen!’

Suzanna Esther - Wildplassen

17 januari

Ze beseft dat ze in een hele kwetsbare houding zit, knipt de lamp uit en legt hem neer. In een beweging trekt ze tijdens het opstaan haar broek omhoog, de knoop laat ze achterwege. Net als ze de lantaarn heeft oppakt en wil wegrennen, grijpt iemand haar van achteren vast. Ze wil zich losrukken, maar de greep is te krachtig.

De zware stem stoot gegrom uit, een arm klemt zich als een houdgreep om haar bovenlijf.

Een helse scherpe pijn trekt via haar achterhoofd langs haar ruggengraat naar beneden. Duizelig zakt ze door haar benen. Dan wordt alles zwart.

Remke Jansen - RSVP

17 januari

Kom je op mijn partijtje? Het is van 2 uur tot 8 uur en het is buiten. Je moet wel extra warme kleren meenemen. En een handdoek vanwege het weer en best wel veel paracetamol en pleisters. En regenlaarzen en boterhammen, want mijn moeder zegt dat ze geen zin heeft om voor iedereen eten te maken. En een zaklantaarn, want het wordt hartstikke vroeg donker. Mijn moeder zegt dat ze niemand niet thuis wil brengen. Mijn vader ook niet. Ik heb op de Buienradar gekeken en het gaat de hele dag regenen, maar we hebben wel bitterkoekjes. Kom je?

Mechtilde Meijer - RSVP

18 januari

Het irriteert me dat hij zo achteloos met mijn kostbare tijd omgaat, hoe vleiend, zalvend of lief hij ook klinkt. Altijd ben ik degene die een crisis moet oplossen binnen ons gezin. Alsof zijn agenda belangrijker is dan de mijne. Het is niet goed voor mijn netwerk, laat staan voor mijn carrière als ik voor de zoveelste keer verstek laat gaan bij een lezing of een receptie.

Met een zucht leg ik het antwoordkaartje bij de uitgaande post. Mijn naam is ingevuld, het doorhalen wat niet van toepassing is negeer ik. Mevrouw de Jonge zal wel/niet aanwezig zijn.

Ramon van Huffelen - Winterzwemmen

19 januari

‘Nog tien keer opdrukken en dan gaan we!’
We kleden ons uit en lopen tot onze enkels in het water. Vijf graden water prikt duizend spelden in onze huid.
De beloning volgt straks, beloof ik mijn jongens. Gelukshormonen. Ik weet wat ze denken. 𝘑𝘦 𝘣𝘦𝘯𝘵 𝘬𝘯𝘦𝘵𝘵𝘦𝘳𝘨𝘦𝘬!
Het water raakt mijn liezen, mijn adem schiet omhoog.
De jongens krijgen het Spaans benauwd en trekken zich terug. De zwakkelingen.
Ik glijd onder water, een steek in mijn buik.
Zij zoeken ondertussen een warme plek.
Eenmaal op de kant komen ze schoorvoetend terug.
Mijn nageslacht is blij dat dit erop zit.