Afbeelding
Adrien Olichon via Pexels
Adrien Olichon via Pexels
Iedere week zetten wij vijf ultrakorte verhalen in de schijnwerpers. Wil jij ook een ultrakort verhaal schrijven? Doe mee in onze Facebookgroep.
13 augustus
Ze ontmoeten elkaar na jaren weer in de Lange Elisabethstraat. Als ze voor hem staat meent hij te zien dat ze naar hem glimlacht, zonder mond, met haar halve gezicht, wat geen glimlachen is.
Hij herkent haar aan haar zoals altijd rode mantel, aan haar witte shawl, die eerst. Ze is nog steeds prachtig.
Zonder aarzelen steekt hij zijn armen naar haar uit, verlangend naar haar tederheid. Maar ze stapt achteruit, schudt haar hoofd, weert hem af en loopt om hem heen.
Met inachtneming van de voorgeschreven minimumafstand.
16 augustus
De korte pootjes van wollige woef
Tippelden de laatste tijd wat stroef
Echter miauw die wist wel raad
En draaide tien keer met zijn staart
Woef zei waf als dankjewel
En huppelde toen weer lekker snel
Samen gingen ze buiten spelen
Waar ze de vroems en toettoes meden
Miauw had vriendjes overal
Zelfs bij hinnik in de stal
Samsam gingen ze vrolijk en blij
Bij moemoe spelen in de wei
Knorknor tjielp en ook kwak
Gingen behoorlijk uit hun dak
Maar toen het maantje begon te gapen
Bleven ze allen bij koetjeboe slapen
16 augustus
De droger piept. Ik kieper de kleding op de eettafel, bovenop de kubieke meter die er al ligt. Nu eerst die handdoeken wassen. Die hingen 1200 kilometer geleden nog aan de scheerlijn van de tent. Nat. Ze walmen me tegemoet. ‘Mam, ik heb waterpoep’, roept zoonlief. Zijn zus heeft dorst. ‘Pak zelf maar wat’, zeg ik. Ik draai de knop op zestig graden. ‘Gátver!’ krijst ze vanuit de keuken. Met afschuw kijk ik naar de groengele pluizen in de yoghurtbakjes in de vaatwasser. De telefoon gaat. ‘Ja, de vakantie was heerlijk’, hoor ik mezelf zeggen. ‘We zijn helemaal opgeladen.’
18 augustus·
‘En dit, dames en heren, is authentieke sneeuw.’
‘Wat? Echt?’
‘Ja, kom rustig dichterbij en voel maar eens. Niet allemaal tegelijk, en niet schrikken.’
‘Wow, dat is ijskoud. Van waar komt dit? Ik dacht dat dit al meer dan honderd jaar verdwenen was?’
‘Dit is een exacte replica van één van de laatste stukjes die we van de noordpool hebben kunnen redden. Eind eenentwintigste eeuw is dit bewaard in een ondergrondse bunker en nu zijn onze wetenschappers erin geslaagd dit perfect opnieuw te maken, ondanks de permanente plus twintig temperatuur die we nu overal kennen.’
‘Wow, wat een vooruitgang!’
18 augustus
Het was een aflopende zaak en dat wisten zij allebei. Met tranen in de ogen pakte de zuster een verse luier uit de kast om de oude dame nog eenmaal te verschonen.
'Kom 'ns dichterbij, meisje.'
Zij was ver in de 40 en moest glimlachen omdat ze 'meisje' werd genoemd.
De patiënte wees op het naamplaatje op de verpleegstersjas en zei: 'Vroeger, als kleuterjuf, had ik een meisje op de groep met jouw naam. Wist je dat?'
'Ja, dat was ik, juf.'
'Het is goed zo, lieverd. Ooit verwisselde ik jouw luier en nu jij de mijne. De cirkel is rond.'
Abonnees profiteren van extra voordelen.
Meld je aan voor de Schrijven Nieuwsbrief.
Elk nummer een nieuw schrijfthema.
55% korting voor abonnees van Schrijven Magazine!