UKV's van de week: Schaken en Kampioen

In de groep Schrijven Magazine: Ultrakorte Verhalen dagen we schrijvers iedere dag uit om een ultrakort verhaal te schrijven: een heel verhaal in maximaal 99 woorden. Zowel voor beginnende als ervaren schrijvers is dit een fijne oefening om kort en krachtig een verhaal te kunnen vertellen. Iedere week zetten we er vijf in de spotlights als aanmoediging en waardering. Deze vijf vielen ons deze week op, vanwege hun originaliteit, verrassende wending, kwaliteit of spraakmakendheid.

---

Nadagen - Suzanna Esther

28 augustus

Melancholie gevat in geuren van stamppot, stoofvlees en spruitjes kondigt een voorbije zomer aan. De herinnering aan de nadagen van zijn oorsprong gezin, waar angst voor hervatting - na een adempauze - waarheid werd. Gemiste kansen wegen zwaar. De atmosfeer is verzadigd met de storm op komst die groter dan dragelijk is; zonder reserves. ‘Kom!’ Ruw trekt hij de lijn strak. Zijn hond jankt.

Kampioen - Elka Le Mair

28 augustus 

Nu van alles landt in mijn hoofd en lijf, krijg ik steeds die beelden: papa boven, deur dicht, mama beneden. Papa ver vooruit lopend bij wandelingen, mama bij de kinderen achter. Papa die apart at, enkel op zon- en feestdagen bij ons aan tafel. En mama, de zeldzame keer dat ze toenadering zocht, op haar tenen om hem een kus te geven. Papa vertrok dan zijn gezicht, ogen stijf dicht, rimpels. 'Au' riep hij. Ik lachte, die papa toch, vol met grapjes. Het schrijnende drukte ik weg. Daar was ik goed in geworden. Kampioen.

Schaken - Harmke Roestenburg

30 augustus

In gedachten haal ik mijn tandenborstel uit de koelkast, vind koffiemelk in de vaatwasser en een koffiemok in de broodtrommel. Hoogste tijd om bij een kop koffie mijn concentratieproblemen eens serieus te nemen. Ik kan de laatste tijd maar een stap vooruitdenken. Dat is het, ik moet weer eens schaken, perfecte oefening.
Na de spelregels te hebben opgefrist merk ik dat ik het er niet eens slecht vanaf breng. Ik ben uiterst waakzaam en heb zelfs genoeg concentratie voor sluwe plannetjes.
Na een glorieuze overwinning leg ik, nog nagenietend van die laatste goede zet, de schaakstukken in de bestekla.

Schemering - Nel Goudriaan

31 augustus 

Maria loopt op een vrijwel verlaten strand. Het schemert. De regen striemt langs haar gezicht. Zilveren schuimkoppen verheffen zich boven het zwart van de zee. Haar voeten zakken weg in het vochtige zand. Ze vertraagt haar tempo. Rakelings scheert een meeuw langs haar heen.
Hij kwam in haar leven en verdween. Hun samenzijn was kort en intens. Een vluchtige aanraking die haar bestaan tijdelijk verlichtte.
Nu is ze weer alleen met de zee.
Ze staat stil en denkt na over tijd, eeuwigheid en het waarom van de dingen. Antwoorden komen niet en zullen er ook niet komen.

CREMATIE - Asko De Vries Robles

31 augustus 

De zware stem galmt door de zaal. Andrea Bocelli geloof ik. Wij zitten allemaal op gepaste afstand; coronaproof.
Ma zit ver van mij verwijderd, te ver om te kunnen troosten. Niet dat zij daar op zit te wachten; kwaad kijkt ze voor zich uit. Mijn zus zit naast haar en laat haar tranen wel degelijk de vrije loop.
Ik lijk meer op mijn moeder en de gepaste afstand is mij op het lijf geschreven. De foto van mijn stiefvader staat pontificaal op de mahoniehouten kist.
Hij liet zich normaliter niet kisten, maar vandaag wordt hem het vuur aan de schenen gelegd…