Afbeelding

een hond die vrolijk voor de camera zit

Mariese Streefland, Unsplash

UKV's van de week: Hondenleven & Vreemd

Iedere week zetten wij vijf ultrakorte verhalen in de schijnwerpers. Wil jij ook een ultrakort verhaal schrijven? Doe mee in onze Facebookgroep.

Annemieke Kerstens-Taffijn – Hondenleven
15 maart

Hondenleven

Ik spring op de bank, ga strak rechtop zitten en kijk naar de ander op de bank. Mijn tong glijdt langs mijn lippen, mijn ogen volgen elke beweging. Het pakje in zijn hand gaat open, ik beweeg mijn neus richting de makreel. Ik piep, kan bijna niet stilzitten en zie niet wat er om me heen gebeurt. Mijn neus gaat richting de heerlijke geur. Kom op, toe. Eindelijk komt de hand mijn richting uit. Ik slik, kijk en het wachten begint opnieuw.

Ferry Segers – Vreemd
14 maart 

Vreemd

Het geluid van voorbij razende voertuigen wekt me uit mijn slaap. Ik draai om in het krakende bed en sta op. De vrouw naast me raakt me aan. Ze spreekt in een vreemde taal, maar vreemd genoeg begrijp ik haar. Ik maak een scheppende beweging boven mijn hoofd. Ze begrijpt dat ik me ga opfrissen. Na een douche met koud water voel ik me fit. In de kamer staat warme thee klaar. Ik knijp mezelf in de arm. Het is geen droom, maar waar ben ik? Maar vooral wie...

Marike van der Raadt – Marktplaats Topper
12 maart 2023

Marktplaats topper

Mijn moeder kan niet zonder koopjesjagen. Ze ziet het als een sport of zelfs manier van leven.

Zoals de holbewoners in de oertijd wisten wanneer en waar ze binnen dat jaargetij konden inslaan, zet mijn moeder ook al haar zintuigen in om haar slag te slaan. Haar neus voor een koopje moet ze soms wel goedpraten. Niet alles wat ze ons hol binnensleept is direct bruikbaar en haar Neanderthaler van een man snapt natuurlijk niets van haar laatste aankoop.

Vanochtend ontbeten we met geroosterd brood, dat we zelf door de chocolade fontein mochten halen.

Ik snap haar wel.

Luc Vos – Bezoek
11 maart

Bezoek

Een luide klop galmt door de voordeur. Mijn vingers vallen stil op mijn toetsenbord, vragend kijk ik naar mijn druk proefwerken verbeterende vrouw.

‘Verwacht jij iemand?’ vraag ik.

‘Nee,’ zegt ze zonder haar pen rust te gunnen en een dikke nul bovenaan het blad te schrijven.

Verveeld door de storing open ik de deur, een man kijkt me zichtbaar afkeurend aan. Ken ik hem, vliegt door mijn hoofd, terwijl de irritatie groeit.

‘Hoog tijd om te stoppen met werken,’ zegt hij.

De klank van zijn stem levert de herkenning.

‘Wie is het?’ roept mijn vrouw.

Ik lach. ‘Het weekend.’

Ruud Minnee – Connectie
4 maart

CONNECTIE

Ondanks de wetenschap dat de respons nihil zal zijn, loop ik stoïcijns groetend de sportschool binnen. De meeste sporters hebben oortjes in die klanken voortbrengen uit de peilloze diepte van de generatiekloof. Ik mis de connectie. Mijn vader stamt uit een kappersfamilie waar oortjes niet eens het embryonale stadium hadden bereikt. In de kapsalon werd meerstemmig gezongen (‘Barbershop Singing’). Mijn moeder kwam altijd thuis met wervelende verhalen uit de buurtwinkels. Maar oh, hoopvolle glorie! Naast mij begint een jongen spontaan te kletsen. Maar als ik wil reageren, besef ik dat hij een mobiel gesprek voert via zijn koptelefoon.