UKV's van de week: Griezelig en Kruis

Iedere week zetten wij vijf ultrakorte verhalen in de schijnwerpers. Wil jij ook een ultrakort verhaal schrijven? Doe mee in onze Facebookgroep.

---

Wendy Sempels -  Fobie

26 juli

Als kind deed ze er vier tellen over. Eerst diep inademen, de ogen strak op de laatste deur gericht. Niet naar links kijken! Pas uitademen als de wc-deur op slot zat. 
´Wildebras, dadelijk val je nog een gat in je hoofd,’ riep oma haar telkens na. 
Oma is er sinds gisteren niet meer maar zíj zit dertig jaar later nog steeds in de gang: de griezelige porseleinen pop met de blonde pijpenkrullen, lange wimpers en openstaande mond. 
Ze slikt. Niet naar links kijken! Rennen! 
Een afbrekende hak katapulteert haar tegen de stenen vloer. Haar hart klopt nog vier tellen.

Elsbeth Boom - Astrale liefde

26 juli

Opeens was hij daar. Ze schrok niet, zijn aanwezigheid gaf haar rust. En sindsdien verschijnt hij elke woensdagavond klokslag negen in haar woonkamer. Hij zegt niets, hij staat en kijkt naar haar. Nee, hij ziet haar, wie zij werkelijk is, de hartstochtelijke vrouw die zij diep vanbinnen is. En wanneer die prachtig mooie man haar in zijn armen neemt, stopt de tijd en voelt ze alleen liefde, verheven boven aardse lusten, puur en diep.
Ze staat naakt op haar balkon, ze voelt geen angst, slechts berusting. Ze vouwt haar handen en stapt.
Om tien uur verschijnt hij.

Elka Le Mair - Griezelig

26 juli

Als een dief in de nacht sloop het binnen. Eendjes bij school kregen haar lunch. Haar rommelende maag tijdens het lesuur gaf haar een voldaan gevoel.
Thuis stopte ze het theebiscuitje terug in de trommel, ongezien.
Het ontbijt leek lastig, maar mama was goedgelovig. Ze strooide wat kruimels op haar bord, maakte kauwbewegingen, frommelde de broodstukjes in het zakje op haar schoot. Appeltje eitje.
Iedere avond minder opscheppen, geen haan die ernaar kraaide. Ze zou dat lijf eens laten zien wie de baas was.
Haar gewicht zakte onder de magische grens. Yes! Ze was hier goed in. Griezelig goed

Astrid Goossens - Vastberaden

26 juli

Ze had het al verschillende malen geprobeerd. Uit alle macht zette ze opnieuw haar handen rond de nek. Haar vingers omklemden het belangrijkste. Ze gaf niet op. Niets kon haar tegenhouden. Haar grip verstevigde. Haar ogen, vastberaden gericht op een punt, vol venijn. Nog eenmaal, dacht ze. Ze haalde diep adem en kneep de ogen tot spleetjes. Het is nu of nooit, anders is alles om zeep, galmde het door haar hersenen. Met de tanden op elkaar en mondhoeken omlaag, gromde ze. Ze draaide en draaide. En ten lange leste lukte het.
Het deksel was eraf!

Carolijn Selten - KRUIS

28 juli

Iedere dag om half twee liep hij langs haar tuin. Zij scheurde kluiten, snoeide heggen of strooide mestkorrels. Hij liet vooral de frisse wind zijn werk doen. Op het kruispunt van hun tijdlijn ontstond herkenning. De man met de hond, dacht zij dan. De vrouw in de tuin, zo registreerde hij haar. Hij dook diep weg in zijn kraag en trok de riem strak achter zich aan. Zij harkte de grond of trok gehurkt onkruid uit. Soms blafte de hond. Een woord is er nooit gewisseld. Hun verweven patronen verbonden hen in een eenzaamheid die voorzichtig draaglijker werd.