UKV's van de week: Gelukszoeker en Vlierbloesemsiroop

In de groep Schrijven Magazine: Ultrakorte Verhalen dagen we schrijvers iedere dag uit om een ultrakort verhaal te schrijven: een heel verhaal in maximaal 99 woorden. Zowel voor beginnende als ervaren schrijvers is dit een fijne oefening om kort en krachtig een verhaal te kunnen vertellen. Iedere week zetten we er vijf in de spotlights als aanmoediging en waardering. Deze vijf vielen ons deze week op, vanwege hun originaliteit, verrassende wending, kwaliteit of spraakmakendheid.

---

Geen titel - Ria Streng

6 juni

Triomfantelijk houdt hij het stapeltje brieven omhoog. Het lint is verwijderd.
‘Ik heb ze gelezen, ik wist het wel, jij leugenaarster.’
Al haar opgekropte woede komt naar buiten.
Als hij op de vloer valt, stort zij huilend neer.
‘Ze zijn van mijn moeder, ze kreeg ze van mijn vader. Klootzak.’
Hij kreunt.
Dan is er alleen nog stilte.

Perspectief - Keesjan Roeland

6 juni

Het perspectief verschuift steeds van binnen naar buiten en van buiten naar binnen, en zo gaat het maar door. Het is erg verwarrend en vermoeiend. Ik hoop dat het een keer ophoudt, dat het een keer rustig blijft, ook als het buiten is.
Buiten is het oorlog, al noemen ze het vrede. De oorlog maakt me bang en dat is misschien mijn redding: Ik ben te moe en te bang om te vechten. Ik trek me terug naar binnen, waar het rustig is en stil en veilig. Ik wil nooit meer naar buiten. Buiten zijn ze aan het vechten.

Vlierbloesemsiroop - Nel Goudriaan

7 juni

Vera vulde haar emmer met vlierbloesem en ademde de zoete geur in. Ze sloot haar ogen en stond weer in de keuken bij haar oma, die vlierbessensiroop bereidde. Oma knipte de bloemen los boven een grote kom en roerde er met een garde water doorheen.
In gedachten proefde ze de zoetzure smaak van de limonade.
‘Langzaam drinken, geniet ervan,’ zei oma glimlachend.
Met de volle emmer ging Vera de brug over en liep via een zompig pad naar de begraafplaats achter de kerk. Bij het graf van haar oma strooide ze de bloesem uit. Een merel zong haar lentezang.

Gelukszoeker - Harmke Roestenburg

7 juni

’s Zomers bleef ze nachtenlang naar de hemel staren voor die ene vallende ster die maar niet kwam en klaverweides werden eindeloos doorzocht voor dat klavertje vier.
Waarom hadden anderen regelmatig dat geluk en zij nooit?
De tarotkaarten voorspelden nooit wat ze wilde horen.
En die gelukssteen haalde ook niets uit.
Terneergeslagen liep ze over het rozenpad naar hun landhuis.
Haar moeder zei dat Arnold weer naar haar had gevraagd.
‘Is dat niet die jongen waar je zo verliefd op was?’
‘Ja.’ zei ze twijfelend. ‘Hij reed weer op dat zwarte paard zeker?’

De vraag - Emily Louisa

7 juni

Nu komt het. Ze aarzelt en ik weet wat ze gaat vragen. 
‘Waar kom je vandaan?’
‘Etten-Leur’, zeg ik.
Ze kijkt bedenkelijk. 'Ik bedoel, waar ben je geboren?'
'Oh, in Eindhoven', zeg ik. 
Dat antwoord had ze niet verwacht. 
'En je moeder dan?'
‘Geldrop, geloof ik.'
Ze voelt zich zichtbaar opgelaten. Haar echte vraag is nog steeds niet beantwoord. 
Ik besluit te vertellen wat ze wil weten.
'Mijn vader komt van Curaçao.' 
'Aha, ja dat zie je. Een buitenlands tintje hè?' 
Opgelucht knikt ze. Nu kan ze me plaatsen in één van haar hokjes.
Niet. Nederlands.