Afbeelding
Tima Miroshnichenko via Pexels
Tima Miroshnichenko via Pexels
Iedere week zetten wij vijf ultrakorte verhalen in de schijnwerpers. Wil jij ook een ultrakort verhaal schrijven? Doe mee in onze Facebookgroep.
20 juni
'Nee, mama, ik deed dat niet.'
Loensende ogen ontlokken haar een zucht. Een nieuwe rimpel krult om haar ogen.
'Het is oké als jij het deed, jongen. Ik zal je niet straffen, maar je moet eerlijk zijn.'
'Echt, mama, ik brak die vaas niet. Dat was ...'
Ze kijkt rond. 'Ik zie niemand.'
'Wel!'
Ze herinnert zich de woede uit zijn lijf, de angst die ze voelde.
Tranen lopen niet meer door de groeven in haar wangen als ze de krant dichtslaat.
'Het was mijn handlanger,' blokletterde het artikel over de moordverdachten. Ze wilde dat ze dat kon geloven.
20 juni
Als ik mijn fiets op slot wil zetten, staan twee meiden naast mij te praten.
‘Weet je dat Lisa socio gaat doen?’
‘Nice! Ik dacht dat ze psycho ging doen.’
‘Nee, echt. Fokking psycho!’
‘Serieus? Lisa K., of Lisa B.?’
‘Lisa B. natuurlijk. Lisa K. neemt een tussenjaar.’
‘Nice. Wie niet.’
‘Nou, Lisa dus, duh.’
‘Wat gaat ze doen in het tussenjaar?’
‘Reizen. Jij?’
‘Ik ga met Kim naar Australië.’
‘Sick, bitch! Ik ga werken’
‘RIP!’
’kzou wel willen trekken door Zuid-Amerika.’
‘Nice.’
Het kostte me heel veel moeite om mijn fiets op slot te zetten.
24 juni
"Ik heb dit al heel lang niet meer gedaan." Haar stem klinkt zacht. Twijfelend trekt ze haar lange glanzende laarzen onder haar zwarte minirokje aan. Haar korset past nog precies en maakt haar nog even benauwd.
"Ik wil dit stuk van je kennen." Hij zit ontspannen op zijn bank. Een lachje om zijn lippen, zijn ogen donker.
Met gemengde gevoelens zet ze haar donkere pruik op. De rode lippenstift en haar zwarte eyeliner maken het af. Heel even is ze er zelf nog, totdat de muziek haar terugbrengt. Zij danst, hij kijkt en ze haat hem hierom.
24 juni
‘Hallo.’ Ik leg een hand op de schouder van mijn moeder.
‘Wat een verrassing. Ik zal naar mijn kamer gaan.’
‘Hoeft niet.' Ik ga op de lege stoel tussen twee vrouwen zitten.
‘Woon jij hier ook?’ vraagt de vrouw rechts van mij.
‘Nog niet.’
‘Waarom ben je hier dan?’
Ik wijs en zeg: ‘Ik kom mijn moeder bezoeken.’
‘Waarom?’
‘Niet op haar letten,’ hoor ik links zeggen. ‘Zij is levensgevaarlijk. Gisteren heeft ze nog iemand vermoord.’
‘Is ze niet opgepakt?’
‘Niemand heeft haar verraden.’
De pianist begint oude bekende nummers te spelen. Rechts brult mee.
26 juni
Weet je t al van de oude Dirk van Dalen?
Hij bezweek onlangs aan hitte falen.
Van alle kanten kreeg hij tips tegen de hitte:
‘Eet zout, drink veel, airco hoog, blijf binnen zitten.’
Dat deed Dirk, zeven dagen zat hij binnen met alle ramen dicht.
Vandaag is hij gevonden, ‘t was een vreselijk gezicht.
Zijn airco stond op tien, hij was geheel bevroren.
De pegels hingen aan zijn neus en aan zijn kin en oren.
Want Dirk, altijd al consciëntieus,
nam die adviezen veel te serieus.
Daarom raad ik ieder heel oprecht:
doe nooit klakkeloos wat men je zegt!
Door ervaren, professionele redacteuren. Goed én betaalbaar!
Elk nummer een nieuw schrijfthema.
55% korting voor abonnees van Schrijven Magazine!
Meld je aan voor de Schrijven Nieuwsbrief.