UKV's van de week: Oranjekoorts en Zomer begint met belletjes

Iedere week zetten wij vijf ultrakorte verhalen in de schijnwerpers. Wil jij ook een ultrakort verhaal schrijven? Doe mee in onze Facebookgroep.

---

Erik Uniken - Twee geloven

15 juni

Maaike van het animatieteam houdt Aysia’s hand vast tijdens het spel, waarin de kinderen een ontsnapte boef moeten opsporen.
‘Hoe bidden jullie in de kerk?’ Maaike gebaart. Aysia’s Turkse ogen worden groot van verwondering.
‘Hoe gaat dat dan in de moskee?’ vraagt Maaike.
‘Mijn vader doet altijd zo.’
Aysia knielt resoluut, heft beide armen ten hemel en buigt haast tot met haar neus op de straatklinkers. In de richting van de ondergaande zon. Ze grijnst breeduit wanneer ze overeind krabbelt. Zwarte haren in de war, zonder schaamte voor dat ene missende tandje.
Zelfs de boef smelt.
‘Kijk, daar istie!’

Jup Goffin - Mindfulness 

15 juni

‘Denk eraan, drie keer vijf seconden. Inademen door de neus, uitademen via de borst en dan rust. Neem alles in je omgeving op. Zie, voel en ruik.
Nee Vincent, er wordt nu niet gesproken, concentreer.’
‘Ja maar, ik wilde alleen …’
‘Je luistert niet. Geen gemaar, geen gepraat, alleen concentratie.’
‘Maar ik …’
‘Vincent, alsjeblieft! Volledige stilte en concentratie.
Nee, je hoeft je hand ook niet op te steken, dat kinderachtige gedoe werkt hier helemaal niet. Doe mij na; adem diep in door de neus en gadverdamme!’

Arjan Van Essen - Baltsende vuisten

16 juni

Mijn gesloten rechterhand past precies in de holte tussen hiel en tenen. Mijn linkerhand geeft tegendruk op de bovenkant. Beide handen masseren deze prachtige voet die ze nonchalant in mijn schoot heeft gelegd.
Fungeert eerst de ene hand als een lotgenoot van de ander; al snel voelen ze meer als strijders om gunst en aandacht van de goddelijke schoonheid tegen mijn bureau. 
Niet alleen de nagels in de onderkant van het kastanjehouten blad, ook de halfgesloten ogen in het achterover hangende hoofd dwingen me verder te gaan. 
Hongerig zoeken mijn handen voorlopig naar elke welving van haar voet.

Ema Sindelarova - Zomer begint met belletjes

17 juni

Bij ons in het bergdorpje hoor je de zomer aankomen. Op een warme dag klinken er honderden schapenbelletjes. Ze rennen uit alle richtingen onze kant op. Pas bij de oude kaasfabriek stoppen ze. 
Hier rusten ze nog een nachtje uit en de volgende dag gaan ze op reis. Waarheen? Naar de Primeras Aguas, Eerste Wateren! Daar, 2500 meter hoog, is er genoeg water en iets koeler in de zomer. 
’s Morgens vroeg vertrekken ze, schapen en hun herders. De dorpelingen groeten ze en kijken ze nog lang na, totdat ze verdwijnen in de hoge bergen. 
De zomer is begonnen.

Martine van Asperen - Oranjekoorts

20 juni

Zijn keel voelt als een rasp, het resultaat van zijn gebrul van de vorige dag. 
Het dorp had op zijn kop gestaan, Nederland had uitstekend gevoetbald. De dorpskroeg knalde bijna uit zijn voegen door het menselijke gejuich en gehos. De aarde had gebeefd, dat had hij duidelijk gevoeld. Nu overheerst stilte. 
Een briesje duwt een stuk lint met oranje vlaggetjes richting de sloot, zijn sloot. Het ochtendgloren vertelt hem dat het weer tijd is, tijd om te brullen. Om met zijn gekwaak een vrouwtje te verleiden en te doen wat kikkers altijd doen. Van oranjekoorts heeft hij nimmer gehoord.