UKV’s van de week: Beyoncévlieg en Overal

In de groep Schrijven Magazine: Ultrakorte Verhalen dagen we schrijvers iedere dag uit om een ultrakort verhaal te schrijven: een heel verhaal in maximaal 99 woorden. Zowel voor beginnende als ervaren schrijvers is dit een fijne oefening om kort en krachtig een verhaal te kunnen vertellen. Iedere week zetten we er vijf in de spotlights als aanmoediging en waardering. Deze vijf vielen ons deze week op, vanwege hun originaliteit, verrassende wending, kwaliteit of spraakmakendheid.

---

Overal – Luc Vos

23 oktober

‘Mama, waar gaan die wolken naartoe?’

‘Die gaan op reis, lieverd.’

‘Naar waar?’

‘Naar overal.’

‘Waar is dat, overal?’

‘Dat is elke leuke plek die je kan bedenken. Elke mooie plek, waar lieve en vriendelijke mensen zijn. In de bergen, in de bossen, aan het strand, in de stad. Kies maar.’

‘Ben jij al overal geweest, mama?’

‘Een paar keer, nog lang niet genoeg.’

‘Ik wil met de wolken mee, mama.’

‘Dat is een heel goed idee, lieverd. Naar waar wil je?’

‘Naar overal. Ga je mee?’

Naamloos – Theo Stepper

21 oktober

Meneertje en ik luisteren muziek. Hij heeft zijn eigen playlist op Spotify. Daarin verzamel ik op verzoek muziek die hij leuk vindt. Hij is jong en staat overal voor open. Het resultaat is eclectisch.
Tijdens een nummer van Broederliefde vraag ik of hij verstaat wat ze zingen. Hij haalt zijn schouders op. ‘Nee.’
Even later luisteren we naar Rammstein. 
‘Papa, Duits is eigenlijk gewoon een soort Nederlands, toch?’ Ik knik ter bevestiging, zie dat hij nog ergens op broedt. Dan knikt hij ook en concludeert: ‘Ze spreken het alleen verkeerd uit.’

Namen – Stella Mantel

20 oktober

¨Wij noemen ons zoontje Caligula,¨sprak de trotse vader bij het loket.
De vrouw erachter keek op,¨wat een bijzondere naam! Was dat een jonge god van heel vroeger?¨
¨Nee, het was juist een wrede keizer, hij is wel jong gestorven.¨
¨Waarom juist zo iemand, waren de jonge goden op,¨
grinnikte ze.

De vrouw bloosde. Was ze niet te brutaal?
De vader antwoordde dat hij niets had kunnen vinden, allemaal rare namen, die wilde hij niet voor zijn zoon.
¨Oké,¨ zei de vrouw zacht.
Ze stak haar hand uit, ¨mijn naam is Chaerea.¨
¨Aangenaam,¨ sprak de vader, ¨mijn naam is Diocletianus.¨

Mee – Cora van B

19 oktober

Een kleine vrouw bonkt op een auto: ‘Open, ik wil mee.’ Uit de auto klinkt: ‘Mam ga naar binnen, ik kom morgen weer.’ Mam ramt de autodeur met haar rollator: ‘Ik wil mee!’ 
De langslopende postbode kijkt, loopt naar haar toe. Hij raakt even haar arm aan: ‘Ik heb dorst, heb jij een kopje thee voor me?’ Ze aarzelt, haar boosheid smelt. Hij draait het looprek, pakt haar elleboog: ‘Kom, we gaan naar binnen.’ Langzaam lopen ze naar binnen.

De vrouw in de auto sluit het raam. Haar wangen zijn nat. Ze legt haar hoofd op het stuur. Haar schouders schokken.

Beyoncévlieg – Nel Goudriaan

19 oktober

Haar gouden derrière schitterde in het zonlicht.
‘Kijk haar nu,’ smaalde de strontvlieg. ‘Wat een verbeelding. Ze denkt dat ze boven ons verheven is.’
Ze vloog verder naar het herfstbos. Gele, rode en oranje bladeren vormden een wondermooi kleurenpalet boven rood-wit gestipte paddestoelen.
Verder omlaag zweefde ze en zoemde luid in het oor van kabouter Spillebeen, die verschrikt opsprong. Als een prinses zeeg ze neer op de vliegenzwam. ‘Eindelijk ben ik thuisgekomen. Hier wacht ik op mijn droomprins.’ 
Vanuit de verte zag een dikke bromvlieg een gulden gloed. ‘De morgenstond heeft goud aan haar kont,’ bromde hij vergenoegd.