Mischa Andriessen geeft poëzietips

Het drogsyndicaat van Mischa Andriessen (1970) is een intrigerende bundel over het verhaal van de Zondvloed. Een geschiedenis die niet alleen in de Bijbel voorkomt, maar ook in de Koran, de Talmoed en het oeroude Gilgamesj-epos. Een actueel thema, gezien de klimaatverandering en de overstromingen van afgelopen jaar in bij voorbeeld Limburg, maar daar ging het de dichter niet in de eerste plaats om. Hij was vooral geïnteresseerd in de psychologie van de personages. Wat bewoog Noach en zijn vrouw? Hoe gingen de zonen Sem, Cham en Jafet met de ingrijpende gebeurtenis om? Wat was de dynamiek in het gezin? Het leidde uiteindelijk tot een kloeke bundel waarin drijfveren, gevoelens en gedachten worden blootgelegd van mensen die iets heel ingrijpends hebben meegemaakt en zich daartoe moeten zien te verhouden.
    Voor deze bundel ontvangt Mischa Andriessen binnenkort de Jan Campertprijs.
                        
We zitten aan de keukentafel van zijn huis in Voorburg. Een plastic kleed en speelgoed op de vloer laten zien dat hier kleine kinderen wonen. De dichter kijkt om zich heen en zegt dat de bundel ook over het doorgeven van leven gaat. Na de vernietigende kracht van de Zondvloed is er een nieuw begin. Noach stopt voor zijn zonen abrikozenpitten in de grond, die zullen later ontkiemen en tot bomen uitgroeien. Maar al lijkt de bundel hoopvol te eindigen met regels uit een gedicht van de Deense Inger Christensen (‘Abrikozenbomen bestaan/ Abrikozenbomen bestaan varens bestaan/ En bramen bramen en broom bestaat’), het venijn zit in de staart. Broom is een verdovend middel. ‘Blijkbaar hebben we dat nodig,’ zegt Andriessen.

Afbeelding

Je vindt het artikel in editie 1 van 2022 van Schrijven Magazine.

Wil je geen nummer meer missen? 

Ja, ik neem een abonnement op Schrijven Magazine
Of geef cadeau