In de spotlight: Heleen Blesgraaf over 'De C is voor Celia'

Schrijven is een proces van vele jaren, waardoor het extra bijzonder is als het lukt om je boek uit te geven! In de rubriek ‘in de spotlight’ delen we succesverhalen van onze lezers die het voor elkaar hebben gekregen om hun boek uit te geven. Dit keer het verhaal van Heleen Blesgraaf die debuteerde met haar YA-boek De C is voor Celia. 

---

Hoe kwam je bij je uitgever terecht?

Het is altijd mijn doel geweest om bij een grotere, traditionele uitgeverij te publiceren, maar zoals iedereen weet is het waanzinnig moeilijk om ergens binnen te komen. Ik heb minstens dertig afwijzingen ontvangen de afgelopen jaren. Meestal was dat een standaardafwijzing, maar steeds vaker ging ik door naar een volgende ronde of kreeg ik een snippertje positieve feedback mee in de mail.

Toen was er ineens een veiling voor een mooi doel, waarbij items uit de boekenwereld werden geveild. Daar zat de kans bij om feedback te krijgen van uitgeverij Moon. Dat was de gedroomde uitgeverij voor het manuscript waar ik op dat moment mee bezig was, dus ik wilde graag weten wat ze ervan vonden. Ik ‘won’ dat item in de veiling en mocht 7.500 woorden opsturen. 

Na enkele weken kreeg ik toen een uitgebreide mail met feedback én een uitnodiging om langs te komen bij Overamstel. Dat voelde alsof ik de loterij had gewonnen! Er volgden meerdere feedbackronde’s en vervolgens dat gedroomde contract.

Afbeelding

Waar gaat je boek over?

De C is voor Celia is een young adult roman over een meisje uit een gezin met maar liefst dertien kinderen. Het gezin komt centraal te staan in een realityserie. Celia merkt steeds meer hoe de televisiemakers haar in bepaalde rol duwen. Tegelijkertijd loopt de druk op door de hoeveelheid aan huishoudelijke taken die ze als oudste dochter in huis heeft. Als ze een fout begaat, valt heel Nederland over haar heen en moet Celia een manier vinden om daarmee om te gaan.

Ik heb genoten van het schrijven over de familierelaties. Vooral in de vriendschap tussen de oudste kinderen kon ik veel humor kwijt. Daarnaast was het een fijn excuus om me te verdiepen in de wereld van realityseries. Verschillende mensen hebben me geholpen om het verhaal zo realistisch mogelijk te maken, zoals iemand die met John de Mol heeft gewerkt.

Wat was de grootste uitdaging van het schrijven van een boek?

Vóór De C is voor Celia heb ik een historische roman geschreven. Daar heb ik twee jaar lang iedere dag aan gewerkt. De feedback die ik van uitgeverijen kreeg, was dat ze te weinig connectie voelden met de personages. Er was te veel afstand.

Vervolgens begon ik aan een eigentijds verhaal, zodat ik minder tijd hoefde te besteden aan onderzoek en meer aan het verbeteren van mijn vaardigheden daarin. Ik heb ongelooflijk veel tekst weggegooid, in totaal veel meer dan de 65.000 woorden die er nu in het boek staan. Maar het was het waard, ik ben ontzettend trots als ik in recensies lees dat mensen zo meeleven met Celia en haar broers. Van twee mensen weet ik dat ik ze aan het huilen heb gekregen. Een mooier compliment voor mijn verhaal is er niet.

Wat heb je geleerd van Schrijven Magazine?

Ik las altijd als eerste ‘De debutant’. Het inspireerde me om te zien hoe lang auteurs bezig waren geweest met hun boek en hoe ze - ondanks de beperkte kansen - toch binnenkwamen bij een uitgeverij. 

Daarnaast heb ik veel gehad aan de cursus ‘Schrijven in Scènes’ van Mirjam Boelsums. Tijdens een feedbackronde met de uitgeverij kreeg ik bijvoorbeeld de vraag om enkele hoofdstukken toe te voegen. Dankzij de cursus kon ik bewust stilstaan bij de functies en opbouw van de nieuwe scènes, waardoor ik ze goed kon inpassen in het manuscript.

Heb je een gouden tip voor andere schrijvers?

Wat mij inspireert, is door aan schrijven te denken als aan het bespelen van een instrument. Als je dan een bepaalde toonladder niet goed beheerst, moet je die blijven oefenen tot je hem foutloos kan spelen. 

Ik heb altijd bewust geprobeerd te ontdekken waar ik nog niet goed in was, om dat vervolgens in nieuwe teksten te oefenen. Om die zwakke plekken te identificeren, heb je proeflezers nodig die genadeloze feedback durven geven. Ik zou iedereen aanraden zulke mensen te zoeken. Zelf vond ik auteur Ruby Coene via een oproepje op het forum van Schrijven Online. Inmiddels zijn we collega’s!

Mijn doel blijft om een steeds betere auteur te worden. Zo oefen ik nu bijvoorbeeld met flashbacks en daag ik mezelf uit om de tekst van mijn nieuwe jongerenroman steeds verder aan te scherpen. Ik streef naar dat gevoel dat je krijgt als je iets van jezelf terugleest en ervan geniet alsof iemand anders het heeft gemaakt. Dat zijn voor mij de mooiste momenten.

Jouw boek in deze rubriek?

Heb jij recent je boek uitgebracht, of staat dit te gebeuren? En heeft Schrijven Magazine jou enorm geholpen bij het schrijven van jouw boek? Of misschien heb je een schrijfcursus van ons gevolgd of heeft een manuscriptbeoordeling je goed geholpen? Neem dan contact op via dit mailadres, subjectregel ‘In de spotlight’. Vertel in zo’n 250 woorden hoe je boek is of wordt uitgegeven en op welke manier Schrijven Magazine je heeft geholpen. Wie weet nemen we contact met je op en zie je jezelf terug in deze rubriek!