Herkomst van ‘een blauwtje lopen’

Afgewezen worden na een versiertruc of niet aangenomen worden bij die ene leuke baan, het is zuur en vooral even heel pijnlijk. Een blauwtje lopen staat bij niemand op het ‘te doen’ lijstje. Maar waar komt deze uitspraak eigenlijk vandaan?

Huwelijksaanzoek

Een blauwtje lopen is afkomstig van de uitspraak ‘een blauwe scheen hebben’, een uitspraak die in de zeventiende eeuw al werd gebruikt. Als een vrouw een huwelijksaanzoek afwees van een man, had de man volgens het volk een blauwe scheen. De man was gevallen voor de vrouw maar had zich daarbij flink bezeerd. Hij hield er dus een blauwe scheen aan over.

AU!

‘Een blauwe scheen hebben’ was toen ook een letterlijke verwijzing naar het stoten van het scheenbeen. Wellicht werden de mannen op de schenen geschopt door de vrouwen die zij veel te opdringerig versierde. Maar dat kunnen we natuurlijk niet met zekerheid zeggen.
Blauwe schenen geeft dus aan dat je een blauwtje heb gelopen.

Bron: historiek.net/
         onzetaal.nl/