Dit zijn de 5 leukste Ultrakorte Verhalen van deze week (7)

In de Facebookgroep Schrijven Magazine: Ultrakorte Verhalen kunnen schrijvers de uitdaging aangaan om een ultrakort verhaal te schrijven: 99 woorden of minder. Deze 5 verhalen of gedichten waren de leukste, beste of anderszins meest opvallende die deze week gedeeld zijn.

Noelia Romero

15 februari 2018

‘’Alweer afkeuring in de donkere ogen aan de overkant van de redactietafel. Het idee van de collega wordt wel omarmd.
“Heb je even?” klinkt het na de koffie.
Roze en gevulde koeken voor het afscheid, geen zelfgemaakte.
“Heb je even?” De laptop klapt voor het laatst dicht.
Schaduwen verbergen gezichten en emoties in de nu lege, donkere vergaderruimte.
“Ik heb rondgebeld.” De donkere ogen tonen warmte, medeleven. “Kees zei ja. Zijn lezers zitten te springen om jouw ideeën.”
Een glimlach volgt op een beduusd bedankje, een schouderklopje en een hagelwitte zakdoek.
De deur sluit zachtjes achter de hoofdredacteur.’’

Frans van der Eem – Klaaglied

15 februari 2018

‘’Ik ken haar niet, maar ze heeft jouw ogen.
‘Geef ze terug,’ smeek ik haar, maar ze kijkt de andere kant op.
Later hoor ik iemand met jouw stem. Ik luister en roep. Tevergeefs.
Deze dingen verrassen me nooit, want ik vind je altijd en overal terug. Tussen al die anderen. Voorbijgangers, in de gedaante van een engel.
Maar vertel eens: hoe gaat het met mijn hart? Ik heb het niet meer gevoeld sinds jouw vertrek. Heb jij het meegenomen? Of is het je uit zichzelf gevolgd?
Ik wil het graag terug.’’

Edwin van Rossen – Verrassing

14 februari 2018

‘‘Je hebt het koud? Is dat het enige wat je kan zeggen na al die moeite die ik voor je heb gedaan?’
Bleek en zwijgend wijst ze slechts met haar trillende hand.
Hij kijkt naar de wapperende gordijnen die nog de enige barrière vormen tussen hen en de ijskoude buitenlucht. Ontelbare sneeuwvlokken hebben inmiddels een dik tapijt gevormd op de vloer.
‘Schat, het spijt me, maar toen je mij vroeg om een origineel valentijnscadeau dit jaar kon ik het niet nalaten om deze prachtige ijsbloemen voor je uit het raam te snijden.’’

Cora van B. – Valentijn

14 februari 2018

‘’De conservatoriumstudente boven haar rook haar door de muren.
Natuurlijke doodsoorzaak, besloot de politiearts.
Haar zoon bleek onvindbaar.
Zoekend keek de stadsdichter rond, wie was deze vrouw?
In haar keuken blauwe broodresten, melk groeide groen het pak uit.
Op de vensterbank stond, tussen dode planten, een stoffige fles Peter Heering.
Op tafel zijn dichtbundel, stukgelezen, een vergeelde brief als bladwijzer.
Bij de uitvaart speelde de conservatoriumstudente Imagine.
Blozend las de stadsdichter de brief voor:
‘Mijn liefde voor jou overleeft zon en maan
hou jij van mij zet onze fles dan voor je raam
dan bel ik aan. Je Valentijn 14-2-2002’’

Nancy Bastiaans – Falentijn

14 februari 2018

‘’Na enige aarzeling belt hij toch aan, zijn gezicht verstopt achter een bos rozen. De deur zwaait open en hij duwt het ruikertje in een vloeiende beweging onder haar neus. Precies op dat moment knapt de puist op zijn bovenlip. Van schrik schiet zijn arm omhoog. Bij het terugtrekken voelt hij weerstand.
‘Falentijn, ben jij het? Ik heb je toch gezegd dat ik je nooit meer wil zien,’ brabbelt het tandeloze meisje.
‘Dat komt dan mooi uit.’ Hij bekijkt haar ogen die op de doornen prijken. ‘Ga je mee uiteten?’’

Voor meer ultrakorte verhalen en om je eigen verhaal te delen: ga naar de Facebookgroep.