Dit zijn de 5 leukste Ultrakorte Verhalen van deze week (15)

In de Facebookgroep Schrijven Magazine: Ultrakorte Verhalen kunnen schrijvers de uitdaging aangaan om een ultrakort verhaal te schrijven: 99 woorden of minder. Deze 5 verhalen waren de leukste, beste of anderszins meest opvallende verhalen die deze week gedeeld zijn.

Frans van Leusden – Lente (een haiku)

Gedeeld op 15 mei 2017

Gefilterd zonlicht
Vanuit het bladerdak bromt
De eerste hommel

Nele de Deyne – Geen titel

Gedeeld op 15 mei 2017

Ik ben je-zus niet. Ik word je martelaar niet. Ik ben je held niet. Kruisendragers zijn stom en overbodig. Ik sleur geen kruisen meer. Dat van mij heb ik in de tuin gezet. Ik ga er een mooie tafel van maken.

Ik ben je-zus niet. Ik word je martelaar niet. Ik ben je held niet. Ik heb jouw kruis al veel te lang gedragen. Ik heb het op de stoep aan je voordeur gezet. Je kunt het doorgeven aan een ander, zoals je gewend bent. Ik heb er een paar handvatten op getimmerd. Je doet maar wat je wilt.

Nel Goudriaan – Mantel der liefde

Gedeeld op 17 mei 2017

Morgen is het zondag. Ze legt hoeden en mantels klaar voor de vier dochters. Met ongedekt hoofd de kerk betreden is niet aan de orde. Het gezin van een ouderling moet het goede voorbeeld geven. 
Ze kust haar man op de wang en gaat naar bed. Hij zal later volgen.

Als ze in het donker ligt, kan ze de slaap niet vatten. Straks weer het kraken van de traptreden; het gemorrel aan een van de deuren ...
Ze huilt, als hij na een tijd naast haar komt liggen en direct ronkend in slaap valt. Hoelang nog kan ze zwijgen?

Gijs Smit – Terug

Gedeeld op 17 mei 2017

Hij verkocht zijn huis en emigreerde. Hij wou terug.
Verzamelde eetbare planten, vruchten, paddenstoelen. Hij wou terug.
Viste, leerde jagen met een speer. Hij wou terug.
Zag nooit iemand, kleedde zich in dierenvellen. Hij wou terug.
Overwoog op handen en voeten te lopen, in bomen te klimmen.

Het hielp allemaal niet. Bach, Cage en The Beatles bleven. Einstein en Hawking ook. En ook zijn gedachten over een ideale wereld, zijn zorgen over de mensheid. Hij kreeg het niet uit zijn hoofd.

Frans van Leusden – Ontbijtidylle

Gedeeld op 17 mei 2017

‘Tja, dan baal je natuurlijk wel even van jezelf.’
‘Vind je ook niet?’
‘Je mag wel wat zeggen, hóór!’
‘Ik bedoel, jij stoot die thee toch om? Ik niet!’
‘Die boterham met pindakaas lijkt nu wel zo’n vieze dweil waarmee ze WC’s moppen in de kroeg!’
‘Maar vind je het zelf ook niet een beetje sloom? Iets doen terwijl je naar wat anders gluurt?’
‘En dan weet ik toevallig dat de buurvrouw alleen op stevige mannen valt. Net als ik trouwens.’
‘Wat zeg je? Ik zag het wel! Je zei wat!’
‘Nee, leg die boterham neer! Ik waarschuw je!’