Afbeelding
Alex Green, Pexels
Alex Green, Pexels
Je kan deze boeken niet meer wegdenken uit het boekenlandschap, maar als het aan de schrijvers had gelegen, dan hadden zij deze verhalen nooit op papier gezet. Nieuwsgierig geworden naar welke verhalen dat zijn? Lees dan hieronder verder. Je zal er geen spijt van krijgen, beloofd.
De echte Christopher Robin was geen fan van die ‘gekke, oude beer’. Hij werd namelijk flink gepest op school en kon later in zijn leven ook geen werk vinden doordat hij constant in verband werd gebracht met het boek van zijn vader. Dit zorgde ervoor dat de relatie tussen Christopher Robin en AA Milne verslechterde. Christopher Robin koesterde een wrok jegens zijn vader, omdat hij succes had bereikt door “op zijn tere kinderschouders te gaan staan”. Daarnaast kwam Milne er snel achter dat Winnie de Poeh zijn toneelstukken en non-fictie boeken overschaduwde. Niemand nam zijn andere werk meer serieus.
Iedereen kent Alice in Wonderland. Het is verfilmd en verteld en herverteld. In 2014 kwam er echter een brief boven tafel, geschreven door Charles Dodgson – de echte naam van Lewis Carroll – waarin hij schreef dat hij eigenlijk helemaal niet blij was met alle publiciteit. “Ik haat het zo erg dat ik soms wens dat ik nooit was begonnen met het schrijven van boeken!”
Survivor was volgens Octavia E. Butler haar “Star Trek” verhaal. Een verhaal over mensen die naar een andere planeet gaan en vervolgens in contact komen met de bevolking daar. Naar Butlers eigen mening was haar verhaal “weerzinwekkende troep” en daarom is het ook moeilijk om dit boek vandaag de dag nog te verkrijgen.
Ze heeft 33 boeken en welgeteld 56 verhalen over hem geschreven, maar toch vond Agatha Christie Hercule Poirot een engerd. Ze noemde hem “bombastisch, egocentrisch en moeizaam”. Maar door Poirots populariteit kon ze geen andere non-Poirot verhalen schrijven. Uiteindelijk bedacht Agatha Christie een personage genaamd Ariadne Oliver, een schrijfster die haar creatie verafschuwde: “Mocht ik mijn creatie ooit tegenkomen in het echte leven, dan verbleken de ideeën in mijn boek bij de moord die ik zou plegen.”
Louisa May Alcott wilde niet over meisjes schrijven, maar haar editor dwong haar: hij vertelde haar dat het boek van haar vader pas werd uitgegeven als zij iets schreef over meisjes. Of het gewoon een keer probeerde. Alcott schreef Little Women in twee maanden tijd, maar vond het naderhand zeer vervelend dat ze constant brieven kreeg met de vraag wie er uiteindelijk met wie trouwt. “Alsof dat de ‘end all, be all’ is. Alsof dat het enige is wat een vrouw kan en moet doen.”
Meld je aan voor de Schrijven Nieuwsbrief.
Abonnees profiteren van extra voordelen.
Door ervaren, professionele redacteuren. Goed én betaalbaar!
Elk nummer een nieuw schrijfthema.
55% korting voor abonnees van Schrijven Magazine!