De meest opvallende UKV's van deze week

In de Facebookgroep Schrijven Magazine: Ultrakorte Verhalen kunnen schrijvers de uitdaging aangaan om een ultrakort verhaal te schrijven: 99 woorden of minder. Deze 5 verhalen of gedichten waren de leukste, beste of anderszins meest opvallende die deze week gedeeld zijn. Ook zetten we het verhaal met de meeste likes in de spotlight. Deze week is dat Monique de Rooij met Kinderlokker. 

Monique de Rooij - Kinderlokker

5 november

Op nummer 38 woonde een kinderlokker. Dat wisten we van Mara’s zus die al in de zesde zat, dus verstand ervan had.

De verschoten gordijnen achter de vuile ramen zaten altijd dicht. Die zomer liepen wij dagelijks na schooltijd erlangs om belletje te trekken. Dan schoof het gordijn wat opzij en verscheen een glimp van een lijkbleek zombiehoofd. 'Kinderlokker!' schreeuwden wij en stoven weg. Wie het langst bleef staan had gewonnen.
Toen de gordijnen gesloten bleven was de lol eraf. Knikkeren werd ons nieuwe spel.

Weken later vond de politie hem op zijn keukenvloer, na klachten van buren over een vliegenplaag en stankoverlast.

Ferry Segers - Ontsnapt

5 november

Bobbie rent zo hard hij kan, zonder achterom te kijken.
Ze achtervolgen hem, maar zullen hem niet te pakken krijgen.
Met geweld raast hij de weg over, tussen het voorbijrijdend verkeer.
‘Pak hem!’
Zijn achtervolgers hebben hem ontdekt.
Als hij niet oppast krijgen ze hem alsnog te pakken.
Piepende remmen, geschreeuw. Het verwart hem.
Hij draait zich om en voelt de greep in zijn nek.
‘Ik heb hem!’
Hij krijgt een band om zijn nek. Een ruk en hij volgt.
‘Wat een avontuur, gelukkig is hij weer terecht.’
In zijn mand hijgt Bobbie nog na.

Miriam Dubbeldam-Druijff - Griepprik

5 november

"Mogen we hem nou wel of niet."
Er is iets misgegaan bij het bestellen van de griepspuiten en daardoor is er onduidelijkheid over of de bewoners hem wel of niet krijgen.
"Dat wordt morgen bekendgemaakt."
Lucille vind het maar niks dat ze niet weet of ze de prik nou wel of niet krijgen.
Die nacht blijkt hoe erg ze ermee bezig is.
"Niemand krijgt de prik, maar jij krijgt er tien, gnagnagna" lacht Simon.
Badend in het zweet wordt Lucille wakker.

Hélène Willems - Zichtbaar

2 november  

Ik sta in mijn hardlooptenue klaar om een rondje te gaan rennen. Ben ik wel voldoende zichtbaar in het donker? Vraag ik mezelf af. Mijn broek is weliswaar zwart maar heeft reflecterende strepen. Mijn schoenen zijn gifgroen van kleur en mijn jack is knaloranje. Toch ontbreekt er iets. Bij gebrek aan armbanden met led verlichting pak ik een snoer kerstboomverlichting. Stop een paar baterijen in het doosje, zet de lampjes op knipperstand en drapeer het snoer om mijn schouders. 
Als ik buiten een moeder met een kleuter passeer, hoor ik ineens:
‘Kijk mam, daar loopt een kerstboom.’

Ilona Bloeme - Bouwvakker

5 november

'Hé! Hoe gaat het met je?’ begroet hij enthousiast. 
‘Hoi! Z’n gangetje en met jou?’ groet ik terug. 
‘Is dat goed of slecht?’
Mijn muurtje brokkelt iets af. Hij lijkt oprecht geïnteresseerd. Terwijl ik begin te vertellen dwaalt zijn blik af. Luistert hij wel?
‘Zo, dat is genoeg over mij,’ onderbreek ik halverwege mijn verhaal.
Hij schrikt. ‘Ja inderdaad,' zegt hij afwezig en begint honderduit over zichzelf te praten. 
Ondertussen verzamel ik de brokstukken en bouw vakkundig mijn muur weer op. 
‘Fijn je gesproken te hebben!' zegt hij als afscheid.
Omringd door een onverwoestbare muur wandel ik naar huis.