Lid sinds

13 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#576 In het verpleegtehuis

16 September 2025 - 21:25

 

'Je weet waarom ze begonnen met de A,' zegt mijn tante.
Ik knik, met een glimlach. Ze heeft me dat al zo vaak verteld, maar oude mensen moet je vooral hun verhalen gunnen. Zeker als hun herinneringen beginnen na te laten.
'Ik weet niet of ze er zesentwintig wilden, maar wel veel.' Ze staart even voor zich uit. 'Maar ja, dat verdomde mijnongeluk. Kun je je je vader eigenlijk nog wel herinneren?'
'Vaag,' zeg ik. 'Ik zie hem nog staan voor de kolenkachel. Met een trotse glimlach. Wij verwarmen het land, jongen, hoor ik hem zeggen.'
'Je stem lijkt precies op die van hem. En je hebt dezelfde zachte ogen.'
'Dat heb ik vaker gehoord.' 'Van anderen,' vul ik aan.
'Daarna ging het mis met je moeder. Ze kon het verlies niet aan. En ze kon niet weten hoe verslavend heroïne is.'
'Nee,' zeg ik. 'Niemand wist dat toen.'
'Het leken me toen zo'n lieve mensen; je pleegouders. Hoe heten ze ook alweer?'
'Chiel en Joke.' 
'Zie je ze nog wel eens?'
'Nee,' zeg ik. 'Ze zijn dood.'
'Ach ja, dat klopt. Een auto-ongeluk toch? Iets met de remmen.' Ze staart weer voor zich uit, probeert te graven in haar geheugen.
'Een ongeluk, tante. Een ongeluk.' Ik wrijf over haar hand.
'Ze hebben toch een goede jongen van je gemaakt, Angus.'
'Ik moet gaan tante,' zeg ik, een blik op mijn horloge werpend.
'Weer naar het buitenland? Voor de bank, toch?' 
'Ja. Ik stuur je weer een kaartje.'
'Fijn. Er is nog plaats.' Ze wijst naar de muur boven haar bed, bijna volledig bedekt.
'Dag tante.'
'Dag jongen.'

De enige zwakke plek; de zus van mijn moeder en de kaarten die ik haar stuur als ik in het buitenland ben voor een opdracht. 
Maar zij is ook de enige die meer wist en altijd heeft gezwegen.

 

Lid sinds

8 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
17 September 2025 - 7:18

Het syndicaat groeit als een paddenstoelwolk. De ogen zijn de spiegel van de moordenaar. Wat is er gebeurd met de brusjes? Die vraag zweeft boven het reisgedrag. 

Lid sinds

6 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
17 September 2025 - 10:56

Hoi Angus, in navolging van de avonturen in je vorige verhalen, zie ik een hoop dingen waar een vraagteken bij geplaatst kunnen worden. Subtiel verweven in een ogenschijnlijk onschuldig verhaal. Knap gedaan.

Lid sinds

16 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
17 September 2025 - 18:35

'Dat heb ik vaker gehoord.' 'Van anderen,' vul ik aan. -> misschien mooier: 'Dat heb ik vaker gehoord.' Dan vul ik vlug aan: 'van anderen.'

Mooi dialoog die alle kanten op zou kunnen gaan, maar toch altijd op hetzelfde uit lijkt te lopen. 

Lid sinds

13 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
17 September 2025 - 20:59

Dank voor je reactie< Kruidnagel.
Alhoewel ik geen flauw benul hebt met wat je bedoelt: Wat is er gebeurd met de brusjes? 

Lid sinds

13 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
17 September 2025 - 21:02

Dank je voor je reactie, Nicoline.
Misschien komt er ooit een opdracht met een limiet van 1000 woorden ;-).

Lid sinds

13 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
17 September 2025 - 21:06

Dank voor je reactie, Raymond.
Alle suggestie en het niet-gezegde of niet-geschrevene 
Dat was de bedoeling inderdaad.
Ik ben een groot bewonderaar van Elmore Leonard die dialoog gedreven schreef.
Pas onlangs (ja, hoe suf kun je zijn. Ik dus) ontdekte ik zijn 10 rules over schrijven.
En die had ik in mijn achterhoofd.

Lid sinds

13 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
17 September 2025 - 21:10

Dank voor je reactie, Jascha.

'Dat heb ik vaker gehoord.' 'Van anderen,' vul ik aan. -> misschien mooier: 'Dat heb ik vaker gehoord.' Dan vul ik vlug aan: 'van anderen.'
Waarom zou ik dat doen, als jij het - gezien je reactie - er toch al in leest? Dan treed ik als schrijver teveel op de voorgrond, volgens mij.

Lid sinds

7 maanden 3 weken

Rol

  • Gewone gebruiker
17 September 2025 - 21:23

Bewonderenswaardig hoe je mij als lezer in 300 woorden een heel levensverhaal weet te schetsen zonder expliciet te worden.

En het niet gezegde geeft mij de ruimte mijn eigen fantasie erop los te laten.

Prachtig.

Lid sinds

16 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
17 September 2025 - 21:45

Ik lees en interpreteer het zoals beoogd, alleen 2 citaten na elkaar leek me minder mooi. Maar als het technisch mag: lekker laten staan 👌

Lid sinds

13 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
17 September 2025 - 21:48

Dank je, Ancenita.
De fantasie losmaken bij de lezer, mijn fantasie overbrengen zonder als schrijver zichtbaar te zijn.
In zo weinig mogelijk woorden. Sober.
Dat vind ik de uitdaging in de opdrachten.

Ik kijk er iedere week naar uit en geniet  om er weer voor te gaan - en leer ook - van de bijdragen van andere deelnemers en hun reacties.
Ook als die reacties kritisch zijn.
​​​​​​​Mooi forum. Mooie hobby!

 

Lid sinds

13 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
17 September 2025 - 21:56

Ik lees en interpreteer het zoals beoogd, alleen 2 citaten na elkaar leek me minder mooi. Maar als het technisch mag: lekker laten staan 👌

Of het technisch mag? Dat weet ik ook niet. Maar ik heb dan zoiets van 'Ik speel hier lekker.'
Misschien heb je wel een punt, hoor.
Als ik meer woorden zou hebben zou ik mijn tante nog even vragend laten kijken en dan 'Van anderen'  hebben toegevoegd. Maar ja, de limiet :-)
Dank je.

Lid sinds

7 maanden 3 weken

Rol

  • Gewone gebruiker
17 September 2025 - 22:04

Heel herkenbaar, je reactie Angus..  ook voor mij is iedere opdracht een uitdaging en iedere reactie wordt gewaardeerd.