Lid sinds

1 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#567 Geklepper

17 juli 2025 - 17:14

 

De brievenbus kleppert. Een bal nestelt zich in mijn buik. Ik loop de trap af. Mama zit aan de keukentafel. Ze wendt haar hoofd af, toch zie ik dat ze haar zakdoek langs haar ogen haalt voor ze hem wegstopt in de zak van haar badjas.
‘Goedemorgen, lieverd,’ zegt ze. Ze probeert het vrolijk te zeggen, maar haar stem klinkt dik. Ik loop op haar af en geef haar een knuffel. Ze buigt voorover en ik voel een kus op mijn hoofd.
‘Goedemorgen, mama.’ Ik maak me los en ga aan tafel zitten.
'
Kijk, hier is yoghurt.’
‘En jij?’
Ze schudt haar hoofd. ‘Ik heb geen honger.’ 
Ik neem een paar happen. Dan spring ik op. ‘Ik heb beloofd dat ik Tim zou ophalen om samen naar school te lopen. Ik moet gaan.’
‘Eerst je tanden poetsen,’ klinkt mama streng. Gelukkig, ze heeft het niet door. Ze zorgt graag voor mij, net als ik voor haar.
Ik hoef Tim niet echt op te halen, dus ik heb extra tijd. Tijd om na te denken. Hoe kan ik zorgen dat mama niet meer hoeft te huilen? Al lopend kom ik op een meesterlijk plan.

De brievenbus kleppert nu al een tijdje niet meer. Mama is vrolijker en ik heb haar niet meer zien huilen. Net als ik denk dat mijn plan gelukt is, gaat de bel. Mama doet open. Ik hoor een mannenstem: ‘Ik krijg de brievenbus niet open, ik heb al voor een paar dagen post. Ik dacht: toch eens aanbellen.’ Mijn maag trekt samen. Ik hoor wat gerommel. 
‘Dat moet gerepareerd worden, dat zal flink wat kosten.’
Dan gaat de deur dicht en komt mama de keuken binnen. Ze gaat naast me zitten en slaat een arm om me heen. Voorzichtig kijk ik haar aan.
‘Lieverd, heb jij de brievenbus dichtgelijmd?’
‘Ik wilde helpen, mama.’
‘Hoe kwam je aan de lijm?’
‘Uit de gereedschapskist van meester Dick.’
‘Weet hij dat?’
Ik sla mijn ogen neer.
‘Waarom, Micha?’
‘Elke keer als de brievenbus kleppert, ben jij verdrietig.’
Mama kijkt naar de brieven op de keukentafel. Ze zucht.
‘Vaak wel, hè? Dat is iets wat ík moet oplossen. Jij hoeft je daar niet druk om te maken.’
‘Sorry, mama.’
‘Je bent een lieve jongen. Kom, ik loop even met je mee naar school.’

 

Lid sinds

7 maanden 1 week

Rol

  • Gewone gebruiker
17 juli 2025 - 19:40

Wat een roerend  en liefdevol verhaal, Laura. Heel mooi gedaan!
Wel moest ik het even twee keer lezen voor tot me doordrong dat het laatste stuk zich een paar dagen later afspeelde. Dat komt misschien ook doordat de alinea er voor wel kort in de tijd op het eerste deel plaats vindt. Misschien helpt het als je daar geen nieuwe alinea begint?
Of als je iets als "inmiddels" toe zou voegen: "De brievenbus kleppert inmiddels al lang niet meer." Maar het kan ook aan mij liggen...

 

Lid sinds

1 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
17 juli 2025 - 19:56

Dank je wel Aagje, voor je feedback. Ik vind alleen het woord 'inmiddels' niet zo geschikt, omdat het vanuit het perspectief van een kind is geschreven. Ik ga er even op broeden. Misschien:

'De brievenbus kleppert al lang niet meer.' veranderen in 'De brievenbus kleppert nu al een tijdje niet meer.' 

Zou dat het duidelijker maken?

Lid sinds

7 maanden 1 week

Rol

  • Gewone gebruiker
17 juli 2025 - 21:43

Ha Laura, ja, "inmiddels" is natuurlijk geen kindertaal;"nu al een tijdje"lijkt me prima en maakt de sprong in de tijd voor mij heel duidelijk.

Lid sinds

14 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
18 juli 2025 - 9:12

Hallo Laura,
Je zou die bal in de buik kunnen weglaten omdat de lezer de spanning al zelf voelt bij de beschrijving van de huilende moeder. Vertrouw er maar op dat de lezer die spanning zelf al op het verhaal zal projecteren. Sterke dialoog (dat kijk, hier is de yoghurt), geloofwaardig. Wanneer je de letters ee in het woord eerst in eerst tandenpoetsen zou beklemtonen zorg je ervoor dat de lezer het zelf al streng in zijn/haar hoofd laat klinken, dan hoeft dit niet benoemd te worden. Dat werkt sterker denk ik, dan het te beschrijven hoe het klinkt. Het is een mooi verhaal! 

Gi

Lid sinds

8 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
18 juli 2025 - 9:42

Dag Laura, mijn Vincent is in jouw lieflijk verhaal een Micha geworden, die voor de rest van zijn leven zal weten dat het geklepper van een brievenbus goed of slecht nieuws kan betekenen. Zullen er als hij groot is überhaupt nog brievenbussen bestaan? 

Gi

Lid sinds

8 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
18 juli 2025 - 17:36

Angus, ik heb wel een mening over dit soort commentaar: dit is nu een schoolvoorbeeld van reageren om de reactie. 

Lid sinds

13 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
18 juli 2025 - 17:45

Reactie op de reactie van Gi gewist.
Waar zou ik me druk om maken?
De reactie ziet op jouw bijdrage, Lia.
Als jij het een reactie om een reactie vindt, hoor ik het graag.