Lid sinds

8 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#553 - Leren zweven

8 april 2025 - 21:22

Na een jeugd barstensvol gravitas slaat Simone de deur achter zich dicht en neemt zich voor alleen nog maar licht te zullen leven. Daar hoort een vrolijke daad bij, dus belt ze de balletschool, want vederlicht lopen, dat is toch wat ze wel het liefst wil leren. Ze denkt een tijdje na over de vraag of licht leven nou is dat je dan niet meer onnodig snoept en snackt of juist dat alles voortaan mag. Maar ze woont nog geen week op kamers en heeft nog nauwelijks kookspullen en dat zijn redenen genoeg voor een laatste berenklauw met cola en zonder schuldgevoel.

Ze kijkt al kauwend uit het raam van de snackbar. De treinen bij station Amersfoort werpen een vale gloed over hun herrie heen. Om uit te buiken, loopt ze ernaartoe, koopt onderweg een pakje Belinda menthol en leunt over de rand boven de perrons. Rokend wandelt ze terug naar haar studentenkamer in het Soesterkwartier. Het is gewoon zo heerlijk om alles te doen wat in haar jeugd niet mocht op een zomeravond.

De dag daarop is haar allereerste balletles. De juf heet Teddy. In een soepele zeemeerminpose zit ze op de grond bij de deur van de zaal. Als een elfje stijgt ze op en vliegt naar de barre. Simone voelt zich eventjes een olifant met haar rondingen en tred tegenover de spiegelwand. De posities oefent ze die hele week thuis.

Na vijf maanden Montignac, kookboekjes voor studenten en de colleges van haar studie Algemene Letteren in Utrecht kennen zelfs haar ouders Simone niet meer terug. Ze maakt nog één kerkdienst mee, puur voor het genot de jongens gek te maken die haar hele jeugd hadden bepaald. Tot ze haar herkennen, wagen ze zelfs avances in de banken. Halverwege de preek staat ze op alsof ze moet plassen, raakt met haar hakken wat ze kan van hun benen en danst vinnig tikkend de kerkzaal uit, terug het verdacht lichte leven in. 

Lid sinds

1 maand 2 weken

Rol

  • Gewone gebruiker
8 april 2025 - 22:13

Leuk en vlot geschreven verhaal. De verlichting van Simone is ook nog eens dubbelop door wat ze daar in de kerk doet (is dat bewust?).

-------

Het mooiste stuk vind ik de tweede alinea. "Ze kijkt al kauwend uit het raam van de snackbar... " dat is zo'n vertelling waarbij de hoofdpersoon een enorm saai leven heeft en dat vind ik altijd heerlijk om te zien. Alsof je naar een waterval of een haarvuur kijkt.

-------

In de eerste alinea is het misschien wat slordig. De volgende zin is nogal druk en lastig.

> Daar hoort een vrolijke daad bij, dus belt ze de balletschool, ook al is ze geen mooierdje, want vederlicht lopen, dat is toch wat ze wel het liefst wil leren.

De zin loopt vlotter zonder dat 'ook al is ze geen mooierdje'. Eventueel kun je dat 'ookal is ze geen mooierdje' met haakjes (zoals dit) omgeven of met -zoals deze - streepjes. Eventueel kan ook de komma voor 'dat is toch' weg. Je kunt er ook twee zinnen van maken. Dan laat je 'want' weg en schrijf je 'Vederlicht lopen, dat is toch...'

Het stukje 'nou is dat je dan' loopt minder vloeiend, maar de gedachte en het geheel is wel heel mooi.

Het 'maar ze woont nog geen week op kamers' is wat minder mooi dan de rest. Volgens mij kun je de 'maar' hier wel weg laten. En eveneens de 'en' zodat het verandert in

'Ze woont nog geen week op kamers en heeft nog nauwelijks kookspullen; dat zijn redenen genoeg voor...'

Hoe ze een excuus zoekt voor haar zonde, een kapsalon eten, vind ik herkenbaar en heel grappig.

Lid sinds

8 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
9 april 2025 - 7:24

Beste gelatiniseerde natuurwetenschappelijke tien,

Bedankt voor je weer lange reactie op mijn stukje. Nee, de Verlichting was niet zo bedoeld, maar indirect wel. Mooi dat je het benoemt. Verder ga ik eens kijken naar je ideeën.

Lid sinds

4 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
9 april 2025 - 12:13

Is niet elke kapsalon je laatste, in combinatie met dat Belindagerook. Hij zit weer goed, je zinnen vloeien mooi, ik had liever een ietwat verrassender einde gezien. Ietsje cliché nu - trien wordt lichter, en de jongens hebben er oog voor, waar ze vrolijk van wordt...

edoch ZGG!

 

Lid sinds

8 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
9 april 2025 - 15:09

Dank je, Tony, het gaat inderdaad allemaal één kant op. Dat gunde ik haar. Ik zit zeker nog in de zeemzoete vibe. Ik zie dit verhaal als de stap die ze allang eens wilde en moest zetten. De lastige kanten komen ongetwijfeld weer na dit verhaal in haar leven.

Lid sinds

1 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
9 april 2025 - 22:24

Het enige waar ik over struikelde was de eerder genoemde lange zin die begint met:

daar hoort een vrolijke daad bij;

Ik zou daar ' al is ze geen mooierdje'  weglaten. Je hoeft niet mooi te zijn om naar een balletschool te gaan, en de zin loopt dan ook beter.

Verder gewoon een leuk en goed geschreven verhaal! GG!

Lid sinds

9 maanden 1 week

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
10 april 2025 - 14:53

Leuke tekst Kruidnagel, en op zich is de uitkomst in zekere zin toch wel een verrassing aangezien de "bierkilo's" bij veel beginnende studenten een bekend verschijnsel is. Wat dat betreft zwemt ze tegen de stroom in :-)

En, niet dat het wezenlijk uitmaakt, maar ik heb het gezien, dus waarom niet; je mist een 'r' in zeemeemin ;-)

Lid sinds

9 maanden 2 weken

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
10 april 2025 - 16:53

Kruidnagel een herkenbaar verhaal over de start van een studentenleven. Ik vroeg me alleen af waar dat kan op Station Amersfoort: "leunt over de rand boven de perrons." Vlot geschreven en graag gelezen.

Lid sinds

8 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
10 april 2025 - 19:21

Ha VCS, typo gefikst, dank je! Mijn ervaring was dat vrouwen in die fase veel bewuster omgingen met hun gezondheid dan mannen. 

Lid sinds

8 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
10 april 2025 - 19:23

Ha Job, thanks! Het is al jaren geleden dat ik er voor het laatst was, dus in die tijd speelt het verhaal zich af; maar ik herinner me zowel in de hal als aan de achterkant een brug over de sporen.

Lid sinds

12 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
11 april 2025 - 13:23

Mooi verhaal. Op de één of andere manier vind ik 'kapsalon' en 'intermittent fasting' te modern aanvoelen voor de sfeer van het verhaal. Zeker in combinatie met de expliciet benoemde Belinda menthol.

Ik kan me voorstellen dat je over de achterste overgang naar het Soesterkwartier inderdaad boven de rails kunt roken. Ik kreeg zelfs het gevoel dat je nog het oude station Amersfoort beschreef, maar dat is wel heel lang geleden. 

Lid sinds

8 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
11 april 2025 - 13:57

Dank je, Hadeke! Goed punt inderdaad, dat die twee realia niet kloppen met de rest. Ik woonde in de eerste helft van het jaar 2000 in het Soesterkwartier, mijn eerste studentenkamer, nog voordat je vanuit daar snel naar de stationshal kon.

Ik lees dat de oude hal is gesloopt in 1997 en je rechtstreeks naar het Soesterkwartier kon lopen vanaf 2004.

Lid sinds

8 maanden 2 weken

Rol

  • Gewone gebruiker
11 april 2025 - 19:05

Hoi Kruidnagel,

bijzondere invalshoek, hoewel het een erg directe benadering van licht is. Leuk verhaal, hoewel het einde zoals eerder aangegeven wat zoet en cliché overkomt. Wel interessant dat het stukje verlichting vanuit religieus oogpunt ook nog voorbij komt. Al met al poëtisch sterk geschreven en graag gelezen

Lid sinds

8 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
11 april 2025 - 21:29

Hoi Sonnema, ik heb het letterlijke veertje gemeden, maar inderdaad: verder is hij best direct. En ook nog ik ga leven-happy! Volgens mij verschiet ik mijn diepzinnige depri-kruit deze week op de Slushpile-site (Verhaal van de Maand-onderdeel voor kort spul). Thanks!