# 552 – Verhalensafari

Wat is ie weer geweldig. Als een roetsjbaan in de waanzin der gedachtes, die bij jou beleefd aanbellen!

ZGG 

Hoi Kruidnagel, ik mis de clou, denk ik. Het is zoals Tony zegt, een roetsjbaan aan gedachten. Een die ik niet geheel kan volgen. Misschien moet ik het nog een paar keer lezen.

Ha Tony! Dank je voor het meegaan met de safari.

Ha Fief, top, je bent er weer! En je snapt het niet! Dat zeiden ze ook over Oroppa, dat natuurlijk wel een echt boek is met veel meer denkwerk. Dit is associatiever. De clou is vast de kop en staart en titel.

Het is een warboel waar niet alles in een keer begrijpelijk is, en ook jiet in meerdere keren, maar dat is denk ik ook wel de bedoeling in de jungle. Ik vind dit goed gedaan en fijn om te lezen. Als de tekst mooi is dan stoort het ook niet als alles onbegrijpelijk is. Vooral grappig is de plotselinge 'dit verhaal is warrig' wat het perspectief heel vreemd maakt; dat is precies wat ik op dat moment denk en is alsof het verhaal mijn gedachten leest.

In deze safari had de opdracht mischien wel beter kunnen doorschemeren. Ik lees het nu alsof ik opzoek ben naar de big five, die ik niet kan vinden, en daardoor mis ik de aapjes, de flamingo's en de zebra. Het hoofdthema had misschien wat sterker kunnen worden benadrukt. 'Je belde aan'... wie belde aan, wie is 'je'... de ADHD van de hoofdpersoon?

> Ik rolde vaak met mijn broertje door de gang, dwars door de ruit, maar dat was niet waardoor ik als kind mijn polsslagader doorsneed.

Dit is een supersterke zin. Heel erg indirect maar enorm heftig. Wel jammer dat het misschien niet een klein beetje terug komt later. De HP heeft bepaalde psychische problemen, maar wat precies?

Hoi Kruidnagel,

Ik vat het ook niet helemaal, wie of wat is de Gremlin in je verhaal?? Maar warrige gedachten zijn het zeker. En die zijn voor anderen meestal onbegrijpelijk. Dus dat klopt dan weer wel!

De laatste alinea vind ik heel grappig, en ijzersterk!

Ha Tinus, weer vereerd door je vele woorden, dank! Intrigerende vraag: wie is de 'je'? Ik overwoog een linkje naar de plek waar ik de opdracht vond (Op de leuke site die de Slushpile heet). Maar in dit verhaal is de ik ook de je, die naar zijn verleden en heden kijkt. De titel is afgeleid/gejat van de site Grammaticasafari, waar ik wat jaloers op ben, want dat woord dat loopt zo lekker! Over die losse draadjes: dat is eigenlijk het idee van deze safari - heel.soms vind je wat je zoekt en de verbanden leg je zelf.

Ha Lia, de Gremlin des dit huizes, dat staat in de laatste zin: dat is de verhalenbundel die er woont. Dank voor je mooie complimenten!

Een fijne stream of consciousness, gevoed door wat -of misschien zijn er al meerdere blikjes al leeg- bier. Voor mij was de lengte precies goed, veel langer had ik niet volgehouden denk ik. Het eind met zijn conclusie is dan ook welkom. De bundel moet je nog rangschikken, maar de aanzetten heb je meer dan gevonden.

Ha Hadeke, dank je! Dat over de lengte en het bier snap ik. Bij het lezen kan bier ook helpen. Bij het schrijven besefte ik de herkomst van veel van mijn verhalen, soms deels, soms meer.

'Dit verhaal is warrig'. Niets te veel gezegd... Ik vond de eerste en de laatste alinea het leukst: ontregelend en poëtisch. Het middenstuk gaat toch een beetje op een serieuze boek(en)bespreking lijken.

Dank je, Jacqueline. Dat over dat midden dacht ik nou ook net over de infodumpende roman van Stephen Fry, The Star's Tennis Balls, waarmee ik gisteren de tijdelijke gratis app Fluister via de Volkskrant uitprobeerde ;-).

Zelfs grote schrijvers maken zich er schuldig aan. Veel plezier op Fluister, je kan ook SALOMON beluisteren.