#549 – Het ambacht van de geest

Mooi verwoord, al heb je (ik vergeef je) er meer dan tweehonderd woorden voor nodig. En ik ben het met je eens de Engelse taal is poëtischer en bloemrijker en geeft meer mogelijkheden. Misschien dat daarom steeds meer Nederlandse auteurs in het Engels gaan schrijven.

Dank je Job! Ja, tweehonderd woorden bleek wel heel erg kort. Ik kan weleens jaloers zijn op al die moedertaalsprekers van het Engels, maar in een vreemde taal creatief schrijven is geen sinecure want je weet gewoonweg niet precies wat je fout doet, voelt de boel uiteindelijk niet haarfijn aan en kunt je dus niet uitleven. 

Dag Kruidnagel,

Ontwapenend verhaal over je drijfveer om te schrijven.
Met plezier gelezen.
De poëtische, cerebrale, bloemrijke stijl die je bewondert, of lijkt te bewonderen, die je lijkt na te streven, lees ik hierin terug. Het is mijn smaak niet, maar dat doet er niet toe.
Ook een mooie invulling van de opdracht en je visie op de moerstaal, naar mijn mening.

Dank je, Angus! Ja, stijlen en smaken verschillen gelukkig. 

Ik vind hem quasi-lekker quasi-geestig en toch ook quasi-melig. In dat opzicht quasi-ZGG

Ha Tony, quasi-bedankt voor die quasi-waardering.

Dag Kruidnagel,

Ik merk zelf in onze globaliserende wereld ook steeds vaker dat ik eigenlijk beter op het Engelse woord kan komen dan op het Nederlandse. Even zo vaak omdat mijn hersenen gewoon verengelsd zijn, anderszijds vaak omdat het Engelse woord domweg beter vat wat ik wil overbrengen. Maar ook ik weiger me neer te leggen bij dat het in het Nederlands niet zou kunnen. Blijkbaar is het wel een uitdaging.

Ha vcs,

Zulke dingen kunnen komen doordat het Engels rijker is, maar aan heel goede schrijvers van het Nederlands zie ik dat het vaak toch wel kan in het Nederlands. Dat zie je bijvoorbeeld aan knappe liedjes. 

Dag Kruidnagel, een mooi neergezet stukje over de rijkheid van het Engels. Daarin verschilt het inderdaad van het Nederlands, maar hetzelfde zou men ook kunnen zeggen van het Duits. Dat leent zich ook uiterst voor prachtige poëzie. En inderdaad, het Nederlands heeft ook zo zijn eigen rijkdommen, maar we moeten er alleen wat harder voor werken. Wellicht een van de redenen voor veel auteurs om in het Engels te gaan schrijven. Toch ligt daar voor mij juist de kunst. Het doen met minder, less is more. GG

Engels rijker? Heel soms ook armer. Neem nu ons apestaartje. Engelsen noemen het simpelweg 'at'. Alleen Luxemburgers volgen ons en hebben het over een 'Afenschwanz' en Denen en Zweden zien er een varkensstaart in. 
Wat niet wegneemt dat ik weg ben van de taal, zo weg dat ik mij zelfs al gewaagd heb aan het inzenden van Engelse versies van een tiental kinderverhalen die allen samen al bijna honderduizend keer gelezen werden. 

Ha KC, thanks!

Ik schat zo in dat jij docent Duits bent. 

Ha Gi, da's mooi, gefeliciteerd met je succes abroad. Scheelt ook dat er gigantisch veel sprekers van het Engels zijn dus een groot publiek.

Dit doet mij denken aan een sketch/toneelstukje/schets van Derek Mitchell (double dutch) https://www.tiktok.com/@letsdoubledutch/video/729…

We hebben niet veel woorden en dan spreekt hij zich tegen met zijn voorbeeld. (al heeft het Engels evengoed diezelfde woorden)

'What else do you not like about Dutch?' 

'Mja, it's pointless to learn. We do not have that many words for so many things as in English?'

      'like what?'

'uh ja? Meeting!'

     'You don't have a word in Dutch for meeting?'

'mjah, er is wel vergadering, also, bijeenkomst'

     'but you still use an English word instead?'

'often yes'

     'why?'

'it feels more professional '

Haha, grappig filmpje is dat! 

Ha K, zeker. Goed geraden!

Mijn eerste lesjes kreeg ik in september 1989, vrij nauwkeurig ingeklemd tussen dat EK en die Wende, nadat ik eerst jarenlang was gemarineerd in anti-Duitse gevoelens zoals voetbaltwist, oorlogsironie en breed Nederlands exceptionalisme. Ik bewaar er warme herinneringen aan, hoor, aan die lessen, bedoel ik, aan die gevoelens trouwens ook. Het eindexamen ging heel goed, ik hield de taal redelijk onder de knie, sprak hem op vakanties in Oostenrijk, breng komende zomer door in Mecklenburg-Vorpommern en mijn schoonvader is groot liefhebber van Stefan Zweig. 

Mijn dochter zei laatst dat ze Duits wil gaan laten vallen; ik heb haar niet aangemoedigd. Mijn vrouw heeft net een tentoonstelling gemaakt over het interbellum; dat dan weer wel.

Mooi je weg zo te volgen via het Engels met de beide handen wroetend in de Nederlandse taal. Die intimiderende knipperende cursor, mooi gevonden!
 

Hoi Emmy, thanks!

Hoi Kruidnagel, mijn Duitse lessen waren rond 2000. Helaas alle historische wentelingen niet meegemaakt, hoewel ik wel weet van de hoed en de rand. Jammer genoeg raakt het Duits steeds verder van ons verwijderd. De kennis van de taal gaat hard achteruit en de taal is ook verre van populair. Stefan Zweig heeft inderdaad mooie werken geschreven! 

Wat tof, die tentoonstelling. Ik had hem eerder al voorbij zien komen en ik overweeg om ernaar toe te gaan :) 

Ha KC, leuk, moet je echt doen! En kom je in Roaring Twenties-kleding, dan is de entree gratis en je outfit ook goed voor de vibe 😉.

Verkwikkend om iets taligs te lezen van iemand die tot het gilde behoort van door mij te vaak vervloekte vertalers.

Met plezier gelezen, die barokke excursie door jouw taalgebied.

Haha, dank je, Uruguru! Helaas, vertalen is als poetsen, een dissatisfier, want je klant ziet alleen het stof op de schilderijlijst en die ene gemiste koffievlek op de vloer. Vooral de ondertitelaars benijd ik niet.

Voor mijn gevoel zijn de eerste twee zinnen wat omgedraaid. Je wilt Engels leren en jaren later versta je de liedjes niet, dat wringt voor mij wat.

Of ik het met je relaas eens ben, weet ik niet. Zou het groenere gras aan de overkant effect niet mee kunnen spelen? Desalniettemin dis je het mooi op en heb ik het weliswaar niet met volledige instemming, maar zeker wel met plezier gelezen.

Dank je, Hadeke! Klopt wat je zegt, het begin, dat zijn grote sprongen en ietsje diffuus. Ik heb er nog wat aan gesleuteld. 

Puur objectief biedt elke vreemde taal voor een alfa natuurlijk een belofte, ook die van het gras bij de buren. Het Engels is hier en wereldwijd dominant, dat zie je aan die  liedjes. En tja, ik chargeer een beetje. Gelukkig worden er nu mooie Nederlandse liedjes gemaakt.

Ik had ook problemen met dat begin. Ik las het de eerste keer als een herhaling van hetzelfde (miste het studeren als stapje verder van leren) en vroeg me af, waarom wordt dat zo geschreven?

Eventueel kun je de sprong benadrukken door te schrijven 'nog steeds niet versta' met de toevoeging 'nog steeds'. 

Nog altijd wel lastig is de motivatie om Engels (academisch) te studeren. Omdat de hoofdpersoon Engelse liedjes niet verstaat? Dat klinkt niet als een hele sterke motivatie*. Gaat het dan om 'begrijpen' in plaats van de tekst letterlijk 'verstaan'? Ook daardoor, de motivatie om Engelse liedjes beter te verstaan, denk je bij 'studeren' niet gelijk aan een gehele studie aan het hoger onderwijs, waardoor dat verschil met 'leren' afzwakt.

-----

*tenzij de hoofdpersoon twijfelde tussen rechten, psychologie of bestuurskunde.

Ik heb er nog wat aan veranderd, dus goed punt, dank je. Ik zit nu te peinzen: die aanloop kan er ook uit, ook omdat het verhaal eigenlijk te lang is. Eens zien wat hij toevoegt aan de crux.

Binnen de beperkte mogelijkheden van mijn mobiel alvast getest hoe een geamputeerd begin eruitziet.

Of zelfs gereduceerd tot één zinnetje.

De oude introductie is wel mooi. De hoofdpersoon trekt weg van het Nederlands omdat het alledaagse van het Nederlands niet trekt en op het einde is er toch weer een verzoening met het Nederlands.

Het stukje dat ie Engels gaat studeren omdat ie geen liedjes kan verstaan is ook wel grappig. Alleen staat dat wel een beetje los van de rest. Er lijkt me ook iets meer complex achter te zitten wat voor de lezer nu lastig is te raden. Je zou er een heel verhaal op zich over kunnen schrijven hoe de hoofdpersoon worstelt met Engelse liedjes en daarom besluit een studie Engels te volgen. Het is niet echt een gebruikelijke motivatie.

Ik stel me nu voor: een kringgesprek bij de introductie van de studie vereniging, na een flinke uitweiding van een andere sjaars over Shakespeare, andere gedichten en de rijkheid van de Engelse taal en literatuur komt de vraag bij de hoofd persoon, 'Clove waarom heb jij voor de studie Engels gekozen?'

Eventueel zo'n wending,

Ik raakte geïnteresseerd in Engels ..  want Nederlands is ***  ... Maar ik ging Engels studeren on een gekke reden, 'ik verstond de Engelse liedjes niet'

Ik gebruik zelf veel 'maar', en niet iedereen houdt er van, maar hier helpt het misschien wel. Mogelijk kun je het ook anders zonder 'maar' schrijven. En ik weet niet of 'maar' het juiste is wat past in je voorstelling. Het idee is vooral iets meer kleur geven aan die reden om Engels te studeren of de sprong wat sterker verduidelijken. De oude tekst hoefde mogelijk niet heel veel te veranderen.