Lid sinds

4 maanden 3 weken

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid

#542 Illusie

27 januari 2025 - 15:32

 

Het was Elise allesbehalve meegevallen. Ze voelde zich zo goedkoop die eerste keer. De verlekkerende blikken op haar jonge lijf waren het ergst. Dat was ze helemaal niet gewend. Knalrood werd ze als ze merkte dat er naar haar borsten werd gestaard en de ogen vervolgens afdaalden. Het maakte haar misselijk als ze naar beneden keek en die graaiende handen zag.

Van lieverlee kon ze er beter mee omgaan en werd het werk gemakkelijker. Gemakkelijker om klanten te woord te staan en hun wensen in te willigen. Zeker bij het besef waarom ze dit deed. Bij elke handeling ging als een mantra door haar heen dat dit haar ticket naar de vrijheid betekende. Zodoende leerde ze haar hoofd uit te schakelen en haar handen routinematig te laten doen wat ze moesten doen.

Waar haar collega’s voor waarschuwden, gebeurde. In de obscure ruimte, waar ze werd omringd door rood pluche en sigarettenrook kwam van alles langs. Van een oude, vieze tandeloze man tot het type voorbeeldige huisvader die misschien wel uit eenzelfde soort gezin kwam als zij.

Al vroeg in haar leven besefte ze dat als ze iets wilde, er zelf voor moest zorgen. Als jongste van zeven was er voor Elise niet veel over en moest ze het doen met afdankertjes. Zowel wat betreft kleding en spulletjes als aandacht. Het was voor haar niet meer dan logisch dat ze dit zou doen om te kunnen doen wat ze wilde. Uiteraard was thuis erover praten taboe; het zou worden gezien als verwerpelijk en zondig.

Elke zaterdagmiddag nam ze de bus naar de stad. Haar ouders vertelde ze dat ze naar bibliotheek ging om te lezen en te leren. Het was een wonder dat ze hun toestemming kreeg en Elise vermoedde dat ze blij waren dat ze even weg was. Het kleine half uur dat de rit duurde, gaf haar de tijd van gedaante te wisselen. Op de terugweg idem dito, maar steeds iets rijker. Al bleek ‘ticket naar de vrijheid’ al snel een illusie.

Met inmiddels een grote glimlach, gaan haar gedachten geregeld terug naar veertig jaar geleden, naar haar baantje als ouvreuse annex snoepverkoper in de bioscoop.

 

 

Lid sinds

12 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
28 januari 2025 - 14:36

Je bouwt de spanning leuk op - de lezer vermoedt dat er wel iets aan de hand zal zijn met de voor de hand liggende verklaring dat ze in iets schimmigs verzeild is geraakt, maar dit had ik echt niet verwacht! Het taalgebruik is verzorgd, alleen deze is jammer: Al vroeg in haar leven besefte ze dat als ze iets wilde, er zelf voor moest zorgen. Beter is - een variatie op - zoiets: Al vroeg in haar leven had ze beseft (of geleerd) dat als ze iets wilde, ze daar zelf voor moest zorgen.