#542 De eerste keer

Wauw, Aagje, deze komt binnen. Ik was geneigd te wauwelen over alinea's maar ben stil. Mooi opgebouwd ook.

Hoi Aagje, dit heb je erg mooi verwoord. zoals Kruidnagel al zegt: stilmakend. 
Toch ga ik wel zeuren over het maken van alinea's. Zo'n prachtig verhaal verdient een mooie opmaak zodat het nog beter tot zijn recht komt. Een eigen originele titel ook.

Dank je wel, Kruidnagel en Fief, jullie hebben helemaal gelijk: zowel alinea's als een  eigen titel missen. Over dat laatste moet ik nog even nadenken.

Dag Aagje, dit verhaal komt inderdaad binnen. Heel knap, vind ik, hoe je het gevoel invoelbaar maakt zonder effectbejag (bij gebrek aan een beter woord). Een hele uitdaging om op die dunne lijn te balanceren waardoor de lezer meegenomen wordt zonder dat hij zich meegesleurd of bespeeld voelt.
Ook de vorm die je hebt gekozen, om je als schrijver zelf toe te spreken, en daarmee de lezer (zo voel ik het althans), vind ik zeer geslaagd.
Ik ga dan trouwens meteen even spitten naar eerdere bijdragen. Daarbij kwam ik je verhaal over de dementerende vrouw tegen. Ook een heel fraaie en treffende beschrijving.
Ik kijk echt uit naar je volgende verhalen.  
 

Dank je wel, Angus, je reactie bemoedigt mij om door te gaan met schrijven. Ik ben een beginneling en best onzeker.

Prachtig Aagje, je hebt me geraakt met je verhaal!

Hoi Aagje,

Je hoeft zeker niet onzeker te zijn. Het is een erg mooi verhaal en je hebt volgens mij de meesten hier wel geraakt. Mij zeker ook. Ik heb getwijfeld dit onderwerp te nemen, maar durfde het niet aan omdat het al vrij snel gemaakt zwaar wordt, maar jij hebt het voor elkaar gekregen er toch een bepaalde diepte in te krijgen. Knap gedaan. 

Verder sluit ik me aan bij de rest als het gaat om titel en alinea's. Voor de titel hoef je niet moeilijk te doen, het is van zichzelf erg 'clean' dus iets simpels als "afscheid" is prima.

Graag gelezen! Lekker doorgaan zo

Dank, Emmy en Sonnema. Als titel heb ik nog "een kamer vol bloemen" bedacht.

Een ontroerend mooi verhaal over een groot verlies.  Het raakte me! 

De titel die je er bij bedacht hebt vind ik treffend want naast het verdriet waren er ook bloemen, echte bloemen, en bloemen als metafoor voor warmte en liefde. 

Hoi Aagje, heel mooi verhaal dat echt binnen komt. De keuze van het perspectief past er heel goed bij.

Een ontroerend fragment van wat denk ik een veel groter verhaal zou kunnen zijn. Aan de indeling schort inderdaad nog wel iets, en kijk ook nog eens naar de derde zin. Toch is het een heel geslaagd stuk.