Lid sinds

6 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#542 De Tank

23 januari 2025 - 10:55

 

Het was de eerste keer. Het was weinig glamoureus.

Karel zat uitgeput achter zijn computerscherm. De wereld om hem heen keerde langzaam terug in zijn bewustzijn. De huiskamer lag vol vieze was, onopgeruimde borden en andere willekeurige rommel. Het maakte niet uit. Hij had net een grote stap gezet.

Voor hem, op het scherm, stond het resultaat daarvan. Na jaren en jaren schrijven op papier, op zijn laptop, op de pc, had hij eindelijk iets aan iemand laten lezen. Tenminste… Dat was nog maar de vraag.
Er was een forum geweest dat hij had gevonden, eigenlijk vanwege uitstelgedrag. Er waren elke week schrijfopdrachten. En voordat hij het wist had hij doorgetypt, herschreven, aangepast, opnieuw herschreven, een avond niet gegeten en nu iets heel kleins gepost. “Schrijf een sterfscène in 350 woorden.”.

De scène stond nu op zijn eigen plekje, zijn eigen “forumonderwerp”. #188 De Tank. Hij had iets gepubliceerd. Na al die jaren geheimhouding richting familie, vrienden, wie-dan-ook, vanwege… ja, waarom eigenlijk? Schaamte? Het maakte niet meer uit. Er stond nu iets online. Zijn hart bonkte in zijn keel. Hij nam nog een slok koude koffie, maar zijn tong bleef droog. Wat zouden mensen vinden?


Het was de volgende middag om drie uur. Voor de zoveelste keer drukte Karel op die vervloekte F5. De keyboardtoets deed zijn werk: de pagina werd ververst. Tot nu toe echter had dit niet opgeleverd dat het resultaat op het scherm veranderde. Er waren nul comments gebleven. Tot nu.

Zijn hart sprong op. Een reactie! Ene “Hadeke” had gereageerd. Het was een uitgebreid commentaar, zo leek het.

Een duidelijke sterfscène. Bij flarden kreeg je me mee, maar bij flarden haakte ik ook af.

Karel vloog over de rest van het commentaar. Het was lastig om hier een goed / niet-goed uit te halen. Het was heel… inhoudelijk. Hij hield zijn adem in, was als een bevroren mens, die met snel bewegende ogen herlas en herlas. Wat moest hij hier nou mee?


Het was alweer avond, zo rond zeven uur. Karel had toch maar wat gegeten. Schrijven was echt moeilijk. Andere inzendingen kregen – wat hem betreft – een stuk positiever commentaar. Maar de laatste zinnen van het commentaar van Hadeke boden hem een houvast.

Een lap aan opmerkingen, maar in wezen kan je met kleine ingrepen er in mijn ogen een sterker verhaal van maken. De basis ligt er.

Zou het? In de geschiedenis van het forum zag hij dat er elke dinsdag een nieuwe opdracht online werd gezet. Vol goede moed zette hij een herhaalafspraak in zijn agenda. De dinsdagen dus. Hij liet zich achterovervallen in zijn bureaustoel en sloot zijn ogen. Wat zou de volgende opdracht zijn? En met een glimlach realiseerde hij zich opeens: Hadeke had gelijk. De basis lag er.

 

Lid sinds

10 maanden 3 weken

Rol

  • Gewone gebruiker
23 januari 2025 - 12:21

Wat een superleuk verhaal! Heel herkenbaar ook, waarschijnlijk voor de meeste van ons hier. Daarbij vind ik het goed geschreven en daardoor  prettig om te lezen. Goed opgebouwd ook, met kop en staart.  Zelf had ik voor een ik_ figuur gekozen, dan neem je de lezer vlgs mij nog iets meer mee. Maar dat is een persoonlijke keus natuurlijk.

Het is het eerste verhaal wat ik lees deze week, een mooi begin! 

 

Lid sinds

12 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
23 januari 2025 - 12:55

Dag Karel,
Een mooie invulling van de opdracht. Met veel plezier en een groeiende glimlach gelezen. Ook voor mij heel herkenbaar, in vrijwel alle facetten en emoties. Mij bevalt het dan weer net wel dat je niet voor de ik-figuur hebt gekozen, maar dat je als schrijver op deze manier terugblikt. Misschien omdat het daardoor net meer invoelbaar wordt voor mij. Mooie opbouw inderdaad.

Gi

Lid sinds

8 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
23 januari 2025 - 15:15

Dag Karel, wat een bijzondere invulling van de opdracht. Ik ben eens naar opdracht 188 gaan kijken. Wat je inmiddels wel hebt bijgeleerd is met alinea's te werken. Jouw tektst van destijds was één grote blok lectuur. Wat je daarentegen hebt afgeleerd is je aan het maximum woordaantal te houden. Met De Tank hield je je nog braaf aan het maximum, nu ben je er een hondertal woorden overgegaan. Wat mij ook opviel is dat Odile en Lizette toen ook al coaches waren. 

Lid sinds

6 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
23 januari 2025 - 15:25

@Lia Heel erg bedankt voor je uitgebreide (en enthousiaste) commentaar :). Leuk om zo zeven jaar later meteen een positieve reactie op een geplaatst verhaal te krijgen :D (vergeleken met mijn eerste verhaal - al sta ik uiteraard altijd open voor kritische feedback, tenslotte wil ik beter leren schrijven).

@ Angus, ook jij bedankt! Fijn ook dat je aanvult dat jij het dan weer passend vindt in de hij-vorm. Het is altijd goed om meerdere perspectieven (haha) te krijgen in dit soort gevallen.

@Gi Dank voor je commentaar én je research naar de verwijzing :D. Ja, het was toen één blok lectuur, en dat na herschrijven aan de hand van de comments...

Het klopt overigens dat ik over de woordenlimiet ben gegaan. Ik probeer me er altijd vrij strak aan te houden, maar dit verhaal liep nu eenmaal zo. Ik vond het zonde aan te passen. Misschien heeft de "plusmin 350 woorden" in de opdracht mij ook wat ruimte gegeven. Tsja, geef ze een vinger en ze nemen de hele hand...

Dank je voor het alsnog lezen en becommentariëren!

Lid sinds

5 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
23 januari 2025 - 17:07

Hoi Karel, grappig dat je terugkijkt op je eerste inzending. Origineel idee. De basis heb je inmiddels flink uitgebreid. Graag gelezen.
In het midden van de tekst heb je een enter te veel gegeven. Dat is een wel heel brede witregel. Voor mij zou je de cursief getypte tekst zonder witregel aan de tekst erboven mogen zetten. Voor een korte tekst zijn er veel witregels. 

op de p.c. ---> pc 

Lid sinds

8 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
24 januari 2025 - 12:38

Heel grappig dat je het zo dramatisch neerzet, je eerste verhaal hier ooit, toen ik nog te onzeker was om fictie te schrijven en vooral op het schijnbaar minder ongrijpbare autobio-gedeelte zat, dus ik voel het helemaal mee. Mooi gedaan.

Lid sinds

6 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
24 januari 2025 - 12:38

@ Fief, dank voor je feedback. Pc aangepast. Ik denk dat ik het toch zo hou. Als ik de blokken aan elkaar schrijf wordt het toch teveel één blok voor mijn gevoel, met dan dus twee witregels. Maar ik heb wel de witregel nu verkleind.

@Laura Dank je voor je compliment :).

Lid sinds

6 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
24 januari 2025 - 23:27

@ Emmy Dank je!

@ Kruidnagel Zo te zien heb ik mijn reactie op commentaar precies geplaatst toen jij jouw commentaar leverde (12:38), dus ik had die nog gemist. Ook jij bedankt :D.