#542 voor het eerst op reis

Hendrikjan een mooi verhaal waarvan ik de strekking begrijp. Graag gelezen.

Ik heb zelf moeite met twee zinnen: De geur van metaal en nat asfalt mengde zich in de lucht. Persoonlijk zou ik van nat asfalt natte kleding maken.

Hij stapte de gang in, maar de geluiden van voetstappen en omroepen leken overal tegelijk te komen. In deze zin zou ik gang vervangen door perron of roltrap.

In deze zin: De drukte buiten de deuren was overweldigend, mensen duwden elkaar voorbij zonder op te kijken. Kan het woord voorbij weggelaten worden.

Dag Hendrikjan,

Ook ik denk de strekking te begrijpen. Die komt, als mijn interpretatie juist is, goed uit de verf.
Ik zou het - in aanvulling op de reactie van Job - tot de geur van natte kleding beperken. In een trein ruik ik namelijk nooit de geur van metaal. Maar dat kan uiteraard aan mij liggen.
Ook de andere opmerkingen van Job volg ik.
Jan trok zijn jas strakker om zich heen, zijn blik gefixeerd op het raam. Buiten gleden de glanzende velden voorbij, de lucht grijs, de regen pas gestopt. Mooie beschrijving. Past bij het karakter van de HP.
Ik vraag me af of het verhaal niet sterker zou zijn als je naam Jan vervangt door hij. Omdat in dit geval de beleving van de HP centraal staat. Of die HP nu Karel, Jan of Piet heet, dat voegt voor mij niets toe, maar creëert gek genoeg voor mij een afstand. 

Een mooie treffende beschrijving van de eerste treinreis met alle onzekerheid die daarbij komt kijken. 

Ik ben geen coach: toch kon ik me 'show, don't tell' niet uit mijn gedachten duwen. Sorry!

edoch. GG!

@Job Weessies, @Angus, @emmyvanswaaij en @TonyCoppo,
Fijn dat jullie tijd en energie hebben besteed aan mijn pover werkje. Jullie kritiek is heel leerzaam voor mij. Mijn dank daarvoor.

Hoi Hendrikjan, zo'n eerste treinreis kan indrukwekkend zijn. De onzekerheid is duidelijk beschreven. Toch blijf je voor mij te veel steken in het niet weten wat te doen, de geluiden en voetstappen. Ik mis iets meer achtergrond. 

De deuren van de trein sloegen dicht met een schok, en Jan voelde een lichte aarzeling toen de trein langzaam in beweging kwam. ---> "en" zou je hier weg kunnen laten. Het leest dan ook veel vlotter.

De trein stopte, en Jan stond op.  ---> een komma voor een "en" is in veel gevallen niet nodig. Hier kun je "en" ook weglaten.

Utrecht Centraal naderde, en de spanning in zijn buik groeide. --> hier idem.

Een titel begint met een hoofdletter.

Hallo Hendrikjan,

De meeste dingen zijn inmiddels wel.gezegd. Op zich een prima verhaal, goede keus voor deze opdracht. Ook het thema van onzekerheid is geen slechte insteek, alleen het mist een beetje richting. Verder wat mij betreft prima beschrijvingen en nog steeds graag gelezen.

Heel herkenbaar, die eerste keer met de trein en de spanning over de juiste overstap. Ik vind het einde een beetje abrupt, maar je beschrijvingen nemen me wel mee in het verhaal (bijvoorbeeld 'zijn tas te zwaar aan zijn schouder', daar zie ik het helemaal voor me).

Beste Hendrikjan, ik vatte het personage Jan op als iemand die of heel jong is, of worstelt met een bepaalde beperking. Zijn onzekerheid komt heel goed over en maakt me nieuwsgierig naar het personage. Heel goed gedaan.