Lid sinds

12 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid

#527 Lin Rouge

11 oktober 2024 - 11:43

Lin Rouge

Vannacht onthul ik mijn statement. Op vastgenaaide lakens heb ik mijn muze geschilderd. Renée, la Néerlandaise.
L'amour c'est quand le désir d'être desiré vous prend si fort que vous sentez que vous pourriez mourir, merkte Henri de Toulouse-Lautrec al op:
Liefde is als het verlangen om verlangd te worden, je zo sterk pakt dat je eraan kunt sterven.
Vannacht durf ik eraan te sterven, maar liever nog hoop ik haar voor eeuwig in mijn armen te kunnen sluiten.
De boulevard de Clichy ligt er verlaten bij. Zelfs hier in Parijs zijn er momenten dat de mensen zich niet op straat vertonen. Af en toe raast een taxi onder mij langs. Ze rijden hier zo regelmatig, dat ze niet meer naar boven kijken.
Eerst zal ik de wieken van de moulin zo zetten, dat de uiterste punten een vierkant vormen. Daarna zal ik de haken bevestigen en tot slot het laken ontvouwen en deze aan de in het stof gedreven ogen vasthaken.
‘Renée,’ verzucht ik.
Demain elle ouvrira le journal om ‘s avonds met eigen ogen mijn kunstwerk te aanschouwen. Haar lange benen in de hoogte, haar boezem en haar stralende équipement, maar vooral haar stralende lach vanonder de imposante veelkleurige verentooi.
Voorzichtig grijp ik de onderste wiek vast. Met moeite komt er beweging in. Bij het eerste kraakgeluid, stop ik even. Dan zet ik opnieuw kracht.
Ik kijk naar boven en zie hoe het wiekenkruis langzaam naar voren helt en plots van de roede loslaat.
Ik spring opzij, grijp mijn pakket, spring naar beneden en ren naar huis. Daar pak ik de fles Absint en schenk een glas vol, dat ik in één teug leegdrink.
De volgende dag word ik met hoofdpijn wakker. De krant ligt al uren op de mat. 
Jeudi, 25 avril 2024, vermeldt Le Parisien.
Op de voorpagina een foto van de ravage en de overblijvende letters: Lin Rouge. 
Een oorzaak blijft onbekend.

Gi

Lid sinds

8 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
11 oktober 2024 - 13:13

Haha, Hadeke, wat een leuk verhaal. Misschien had je om helemaal aan Odile's opdracht te voldoen ergens het woord Montmartre moeten laten vallen, maar kenners weten dat Clichy er in de buurt ligt. Wat heb je nog met jouw rood linnen spanddoek gedaan? Hoofdpijn na een vol glas Absint is doodnormaal. Pas de soucis.

Lid sinds

3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
12 oktober 2024 - 10:41

Mooie zinnen en ik heb een zwak voor dergelijke verhalen waarin een statement wordt gemaakt door de HP. Enige opmerking is dat absint volgens mij niet per sé met hoofdletter is, maar dat is een beetje volgens de enculeur de mouches. Graag gelezen

Lid sinds

18 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
14 oktober 2024 - 13:07

Ah, l'amour. Grandioos verhaal dat ik voor me zie. Alleen zie ik niet helemaal hoe hij zo dichtbij de molenwieken komen kan. Maar dat bederft de pret niet van het lezen. Erg origineel!

Lid sinds

13 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
14 oktober 2024 - 13:22

Mooi detail van hoe de taxichauffeurs niets meer opvalt doordat ze al zo vaak aan hetzelfde zijn blootgesteld. Ook het detail van de krant die al uren op de mat ligt om het tijdsverloop aan te duiden. Mooi gedaan!