Lid sinds

1 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker

#498 Ibiza

22 maart 2024 - 13:25

 

Hij wordt iedere morgen wakker voor de wekker en wacht tot het kwart over zeven is. De rinkel smoort hij met zijn gerimpelde hand, zodat Gerie nog even kan blijven liggen. Dan schokt haar lichaam altijd even en draait ze zich om.

Zijn kleren heeft hij klaargelegd in volgorde van aantrekken. Eerst in de linkerpijp van de onderbroek, dan in de rechter. Het ontbijt staat al klaar; English breakfast tea drie minuten laten trekken, daar zet hij altijd de kookwekker voor. Een beschuitje Engelse marmelade gevolgd door eentje met kaas. Fiefie krabbelt al aan zijn slof. ‘Ja. Ja, we gaan, het is kwart over acht.’

De dikke rolmops schuifelt achter hem aan naar het plantsoen bij de bushalte. Draait even rondjes en vervolgens een bolus. Hij staat al klaar met het plastic zakje, frommelt de drol - gelukkig niet te nat vandaag - in het zakje dat hij in de vuilnisbak bij de bushalte werpt. De man met de geruite pet en het bloemkooloor kijkt hem dan altijd wat bozig aan, maar zegt niets. ‘Het zal wel stinken’, denkt hij, maar hij neemt die ochtenddrol echt niet mee naar huis.

In de doorzonwoning is de thermostaat al aangefloept. Hij vindt het lekker om terug te komen in een warm huis en dan… koffie. Twee suiker en en scheutje room. Bij het tweede kopje een Mariakaakje.

‘Vanavond een balletje met snijbonen en morgen vis met bietjes’, zegt Gerie terwijl ze haar muesli naar binnen lepelt. Hij knikt, die volgorde van het weekmenu wist hij al. Of hij de camping al heeft geboekt, wil ze weten. Het is bijna voorjaarsvakantie en tijd voor Drenthe, ook al lijkt het nog steeds geen lente te worden. Het druilt al maanden door.

Na de lunch belt hij Dirk van de camping, of hij hun sleurhut uit de winterstalling wil halen en op de vaste staanplaats wil zetten. ‘Wegens familieomstandigheden permanent gesloten’, zegt de voicemail. Wat nu? Hij belt hun campingburen Ria en Theo waar ze altijd mee rummikuppen. ‘Heb je het nog niet gehoord? Dirk is overleden, zijn dochter gaat er bungalows bouwen.’ Verbouwereerd gooit hij de hoorn op de haak. Dirk dood, camping dicht. Hij vertelt het Gerie. ‘Dan gaan we toch naar die nieuwe camping in Diever?’ Ze ziet de paniek in zijn ogen. ‘Je moet na 42 jaar eens iets anders durven proberen, Harry. Avontuur.’

Ze zet de laptop aan en boekt twee tickets voor Ibiza.

 

Lid sinds

1 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
22 maart 2024 - 13:30

Harry met zijn rolmops :) Leuk! Mooi zintuigelijk beschreven. Zag en rook het helemaal voor me. Klein puntje: Ik zou wat enters toevoegen bij de dialoog. Dat leest wat prettiger.

Lid sinds

8 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
22 maart 2024 - 14:43

Goed verteld, Rien. Heerlijk weerzinwekkende sleur, haast autistisch. Ibiza voor oudjes in plaats van de Costa. Inderdaad nieuwe regel bij nieuwe spreker (hier vooral aan het eind verduidelijkend). En klein zeur: 'wekker' vlak na 'wakker' in zin 1 vind ik persoonlijk te gemarkeerd.

Lid sinds

1 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
22 maart 2024 - 16:46

Heel goed verhaal, Rien. Ik stel me voor dat beiden ook hetzelfde trainingspak droegen op die opgeheven camping van Dirk.

Ze ziet de paniek in zijn ogen

Bijzonder mooi. Eén ding: ik zou de dialoogzin daarna "Je moet na 42 jaar eens iets anders durven proberen, Harry. Avontuur." vervangen door een show-don't-tell. Bijvoorbeeld hoe ze geheimzinnig lacht en met glinsterende ogen de laptop openklapt. Dan snappen we haar mening vanzelf en is spannender dan dat zij dit uitspreekt. Maar zeer graag gelezen.

Lid sinds

4 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
22 maart 2024 - 19:40

Hoi Rien,

Ik lees dit niet zozeer als sleur, maar eerder als iemand die gewoon het liefst heeft dat het leven honderd procent voorspelbaar is. En dat blijkt ook uit het laatste stuk. Tweeënveertig jaar, dat is een lange tijd! Ik hoop maar dat Ibiza en de overgang Harry niet fataal worden... 

Wat ik hierboven schrijf - voorspelbaarheid versus sleur-  is moeilijk om te schrijven, zonder de lezer te vervelen, maar het is je gelukt! Op momenten waarop het volgende stukje voorspelbaarheid droog dreigt te worden, weet je een (zintuiglijk) detail toe te voegen dat het geheel alsnog interessant houdt.

Knap gedaan! 

Groet, 

Nadine

Lid sinds

5 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
22 maart 2024 - 20:13

Hoi Rien, heel veel spanning zit er niet in in het leven van deze mensen. Goed beschreven. Ik sluit me aan bij de opmerkingen om de dialogen op een aparte regel te zetten. 

rummikuppen --> het spel heet Rummikub, je zou denken dat het werkwoord dan rummikubben moet zijn. Dat blijkt dus niet zo te zijn. Weer wat geleerd.

‘Je moet na 42 jaar eens iets anders durven proberen, Harry. Avontuur.’  ---> Ik vind het verrassend dat Gerie met de opmerking komt dat hij het avontuur aan moet gaan terwijl ze zelf wekelijks hetzelfde menu op tafel zet. Ik zou het dan logischer vinden als deze zin in wij-vorm staat.