#494 Water in het park

Mooi, Maartje, de lezer wandelt letterlijk mee en wacht samen met jou op de lente. 

Ha Maartje, mooi natuurbeeld met personificatie van het water. Ik voel het stormen. 

Als je nog verbetering wilt, zou je kunnen letten op woordvariatie:

Met vastberaden passen loopt ik verder over het geasfalteerde pad. Tussen de oprijzende wortels in het pad ontstaan plassen. De spatjes die ik veroorzaak door er doorheen te stampen, doorweken mijn broek.

De tweede 'pad' kan een weg worden, maar ik vind de 'door' alliteratie wel iets hebben. 

Hoi Maartje, ik vind het een mooi geschreven tekst, maar voor mij iets te zwaarmoedig. 

Aansluitend op de opmerking van Kruidnagel over woordvariatie:
friszoete lucht, zoete water, 
De lucht is grauw, net zo grijs 

Beetje bij beetje dragen de terugtrekkende golven mijn woede weg. Die ruimte wordt ingenomen door de miezerende regen die tussen de kale bomen neerdaalt.  --->  dit is mooi omschreven, maar ik kan het niet goed plaatsen. De woede verdwijnt langzaam, maar de ruimte wordt ingenomen door miezerende regen? Ik begrijp wat je bedoelt te zeggen (denk ik), maar het leest wat vreemd.

Gi, dat is geen alliteratie: het is steeds hetzelfde woord. In een gedicht zou Musonius daar vast een goede term voor hebben.

Klopt KN, een alliteratie is het niet en ook geen tautologie of pleonasme. Zullen we het gewoon 'herhaling' noemen? Repetitio is de poëtische term waar Musonius zou mee uitpakken, denk ik. 

Ik zag het helemaal voor me. 

Hoi Maartje, 

Ik vind het een goede beschrijving, al vind ik (dat is ook persoonlijk) dat je altijd erg moet oppassen met personificatie. Daar slaan schrijvers (voornamelijk dichters) nog wel eens in door, en dat kan heel mooi zijn, maar ook té worden.

Je hebt goed gebruik gemaakt van verschillende sensaties en zintuigelijke ervaringen, en het kleine beetje verhalende in de beschrijving heb je perfect verwerkt. Woede, gedachten, die de natuurlijk wegmaken. Heel mooi. 

Wauw, bedankt voor de positieve reacties! 

Bedankt Kruidnagel voor de tip, ik zal er bij het schrijven van een volgend stukje op letten!

Ook bedankt Anna, personificatie is inderdaad iets waar ik nog wel eens wat te enthousiast mee aan de haal kan gaan.

Nogmaals dank allemaal!

Hoi Maartje,

graag gelezen hoe je woorden van stevig (trotseren, verenigen, vastberaden passen, stampen) overgaan in kalm (neerdaalt, glinsterend, friszoet).