Lid sinds

5 maanden 1 week

Rol

  • Gewone gebruiker

#492 - Glühwein en lebkuchen

Anna organiseerde deze keer het streetfoodweekend voor de vriendinnengroep. Ze wilde een bezoek brengen aan de kerstmarkt in haar geboortestad Nürnberg. 

Aan de christkindlesmarkt in de oude Zuid-Duitse handelsstad had Anna warme herinneringen. Als klein meisje ging zij hier altijd met haar oma Elisabeth heen. Haar oma nam steevast een warme glühwein en zij mocht een Nürnberger elisenlebkuchen uitzoeken. 

Ze slenterden dan samen over de sprookjesachtige verlichtte kerstmarkt terug naar huis. Haar naar glühwein ruikende oma maar vooral het smelten van de chocolade en de smaak van de kruidige peperkoek stonden in haar geheugen gegrift. 

Met het risico dat Anna’s herinnering mooier waren dan de werkelijkheid besloot ze de meidengroep hartje winter toch mee te nemen voor een streetfoodtour door de middeleeuwse stad.  

En zo stonden de dames op de kerstmarkt in een roesje van glühwein te wachten op de gids voor een winterse foodtour. 

Bij het lebkuchenbakhuis leerde de groep, naar traditioneel recept, de Nürnberg elisenlebkuchen bakken. Vernoemd naar de dochter van de bakker die met de geheime mix van oriëntaalse kruiden, die de oude handelsstad rijk was, zijn dochter genas van een gevaarlijke ziekte. Omdat zijn dochter Elisabeth heette, noemde hij het peperkoekje elisenlebkuchen. 

Na de foodtour stonden de dames bij Duitslands grootste glühweinketel, de Feuerzangenbowle, aan hun kruidenwijn te nippen. Anna nam een hap van de nog half warme elisenlebkuchen en liet de chocolade in haar mond smelten tot de gekruide peperkoek een herinnering aan oma opriep. Ineens dacht zij aan dat Elisabeth haar ooit had verteld dat zij vernoemd was naar haar grootmoeder, die op wonderbaarlijke wijze was genezen van een gevaarlijke ziekte. 

Ze keek naar de sprookjesachtige verlichtte kerstmarkt en nam nog een hap elisenlebkuchen. Ze had het mis, deze streetfoodtour overtrof haar herinneringen. 

Lid sinds

2 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi ZijVanHetKasteel, ik vind het idee van je verhaal leuk. Het komt er alleen niet helemaal uit. Het is allemaal nog te veel 'tell' en niet 'show'. Bijv: Nürnberger elisenlebkuchen (een peperkoek gehuld in chocolade). Het deel tussen de haakjes kan weg. De lezer zoekt het maar op als hij/zij dat wilweten.

Ook deze is teveel 'tell' Vernoemd naar de dochter van de bakker die met de geheime mix van oriëntaalse kruiden, die de oude handelsstad rijk was, zijn dochter genas van een gevaarlijke ziekte. Omdat zijn dochter Elisabeth heette, noemde hij het peperkoekje elisenlebkuchen

Ik snap dat je deze info kwijt wil en dat het lastig is om dat in een verhaal te verwerken.

Taaltechnisch krijg je van anderen nog wel tips.

Graag gelezen!
Grtz,
Taco

 

Lid sinds

3 maanden 2 weken

Rol

  • Gewone gebruiker

 

Hallo Zijvanhetkasteel,

Leuk geschreven, maar aan het eind ontgaat mij de clou.

zijn dochter genas van een gevaarlijke ziekte = dit kan weg.

Dat de dochter van de bakker Anna's oma is, heb je niet duidelijk of aannemelijk gemaakt.

 

 

Lid sinds

5 maanden 1 week

Rol

  • Gewone gebruiker

Dag Taco, Dank je wel voor je feedback. Het is voor mij stoeien met tekst en info. Ik wil teveel vertellenen en kan niet goed inschatten of het teveel of juist te weinig laat zien in mijn verhalen. Als ik dat al niet voor elkaar krijg is 'Show don't tell' voor mij helemaal te hoog gegrepen.

Genoten van jou verhaal. Kon ik maar zo schrijven. 

Groet Sandra 

Lid sinds

5 maanden 1 week

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Hendrikjan, Ik hoopte dat het einde, zonder het teveel te benoemen, wel duidelijk was. Goed dat je het zegt. Iets om de volgende keer anders te doen. Dank je wel voor je reactie. 
Groet Sandra 

Lid sinds

2 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi ZVHK, veel doen dan komt het vanzelf. Wanneer je de opmerkingen ter harte neemt, dan wordt je op dit forum snel een betere schrijver. Zo te zien heb je talent en ideeen, alleen je techniek nog aanscherpen.

Ik had de clou overigens wel door en ik vind de dubbele laag daarin mooi gevonden.

Grtz,
Taco

Lid sinds

7 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Sandra,

Je verhaal heeft een lekkere wintervibe. Ik ging inderdaad spontaan googlen en had weer wat geleerd. Je schrijfstijl neemt me mee, maar zoals Taco al schreef, hapert de tekst door de infodump. Enerzijds zijn dat mooie concrete zintuiglijke details die het verhaal tot leven wekken, anderzijds dus te veel info en te weinig rode verhaaldraad. De clou komt een beetje uit de lucht vallen. Je rekensom boeit me: als alle moeders sinds de oorspronkelijke Elisabeth op hun 50e een kind kregen (1710-1760-1810-1860-1910-2000) en Anna 90 is, speelt het verhaal zich af rond 2000. Als ze telkens rond de 30 waren, en Anna hier ca. 60, speelt het zich af rond 1890. Wel vind ik de sfeer passen bij een tijdreis: Kerst is ook magie. En zoals gezegd: je talent is er, schrijven is gewoon verfijnen.

Lid sinds

17 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Mooi verhaal en vlotte pen. Dit is echter samenvattend geschreven, niet in een scène uitgeschreven zoals een film die je voor je ziet, met handelingen en de beleving door de ogen van een personage, met zintuigen: wat ziet je personage, ruikt ze, proeft ze. Er zijn wel schrijvers die ook zo schrijven trouwens, samenvattend, of stukken samenvatten. Dat samenvatten heb je alvast onder de knie.