#492 - Glühwein en lebkuchen

Hoi ZijVanHetKasteel, ik vind het idee van je verhaal leuk. Het komt er alleen niet helemaal uit. Het is allemaal nog te veel 'tell' en niet 'show'. Bijv: Nürnberger elisenlebkuchen (een peperkoek gehuld in chocolade). Het deel tussen de haakjes kan weg. De lezer zoekt het maar op als hij/zij dat wilweten.

Ook deze is teveel 'tell' Vernoemd naar de dochter van de bakker die met de geheime mix van oriëntaalse kruiden, die de oude handelsstad rijk was, zijn dochter genas van een gevaarlijke ziekte. Omdat zijn dochter Elisabeth heette, noemde hij het peperkoekje elisenlebkuchen

Ik snap dat je deze info kwijt wil en dat het lastig is om dat in een verhaal te verwerken.

Taaltechnisch krijg je van anderen nog wel tips.

Graag gelezen!
Grtz,
Taco

Hallo Zijvanhetkasteel,

Leuk geschreven, maar aan het eind ontgaat mij de clou.

zijn dochter genas van een gevaarlijke ziekte = dit kan weg.

Dat de dochter van de bakker Anna's oma is, heb je niet duidelijk of aannemelijk gemaakt.

Dag Taco, Dank je wel voor je feedback. Het is voor mij stoeien met tekst en info. Ik wil teveel vertellenen en kan niet goed inschatten of het teveel of juist te weinig laat zien in mijn verhalen. Als ik dat al niet voor elkaar krijg is 'Show don't tell' voor mij helemaal te hoog gegrepen.

Genoten van jou verhaal. Kon ik maar zo schrijven. 

Groet Sandra 

Hoi Hendrikjan, Ik hoopte dat het einde, zonder het teveel te benoemen, wel duidelijk was. Goed dat je het zegt. Iets om de volgende keer anders te doen. Dank je wel voor je reactie. 
Groet Sandra 

Sfeervolle vertelling! Het is misschien meer een opstel dan een verhaal maar het zet wel een beeld neer. 

Hoi ZVHK, veel doen dan komt het vanzelf. Wanneer je de opmerkingen ter harte neemt, dan wordt je op dit forum snel een betere schrijver. Zo te zien heb je talent en ideeen, alleen je techniek nog aanscherpen.

Ik had de clou overigens wel door en ik vind de dubbele laag daarin mooi gevonden.

Grtz,
Taco

Dank je wel Taco voor je bemoedigende woorden. Groet Sandra 

Hoi Sandra,

Je verhaal heeft een lekkere wintervibe. Ik ging inderdaad spontaan googlen en had weer wat geleerd. Je schrijfstijl neemt me mee, maar zoals Taco al schreef, hapert de tekst door de infodump. Enerzijds zijn dat mooie concrete zintuiglijke details die het verhaal tot leven wekken, anderzijds dus te veel info en te weinig rode verhaaldraad. De clou komt een beetje uit de lucht vallen. Je rekensom boeit me: als alle moeders sinds de oorspronkelijke Elisabeth op hun 50e een kind kregen (1710-1760-1810-1860-1910-2000) en Anna 90 is, speelt het verhaal zich af rond 2000. Als ze telkens rond de 30 waren, en Anna hier ca. 60, speelt het zich af rond 1890. Wel vind ik de sfeer passen bij een tijdreis: Kerst is ook magie. En zoals gezegd: je talent is er, schrijven is gewoon verfijnen.

Mooi verhaal en vlotte pen. Dit is echter samenvattend geschreven, niet in een scène uitgeschreven zoals een film die je voor je ziet, met handelingen en de beleving door de ogen van een personage, met zintuigen: wat ziet je personage, ruikt ze, proeft ze. Er zijn wel schrijvers die ook zo schrijven trouwens, samenvattend, of stukken samenvatten. Dat samenvatten heb je alvast onder de knie.