Ik zoek naar een goed woord om dit verhaal te quoteren. Ik weet het: 'Hemels!'

Mooi zintuiglijk gemaakt, die droom en wens van velen: na de dood worden herenigd met de geliefde en daar zelfs de eeuwige jeugd. Je zet me mooi eerst op het verkeerde been en pas bij die hangende vellen ruik ik onraad en pas op het eind valt het kwartje.

Oude liefde? Moeder en dochter? Of is de ik-persoon toch een man? En dan een plottwist die ik niet zag aankomen. Mooi gedaan :).

Hoi Hadeke, 

Ik ken je stijl inmiddels en dus wéét ik dat als bij jouw schrijfsels iets redelijk standaard begint, er een onverwachte draai aan wordt gegeven. Daar let ik ondertussen dus semi-onbewust ook op, dus of deze feedback nog helemaal 'zuiver en neutraal' is...
In ieder geval: 
De overgang van 'de zoveelste geliefden' naar 'hier is iets speciaals mee' kwam voor mij bij:
maar er was nog teveel om aan vast te klampen. 
Vastklampen, jullie waren toch uit elkaar? Hoe kan dat nou? 

Dat vind ik ook sterk bij dit verhaal en aan jouw stijl bij korte verhalen in het algemeen: met een enkele zin duidelijk maken dat dit echt niet zo standaard is als het eerst lijkt, om dan de lezer in spannende afwachting te houden en vervolgens met een mooie conclusie te komen, waarbij je zin voor zin steeds meer prijsgeeft. 
In dit geval ook met een heel passende slotzin/ slotconclusie. 

Mooi gedaan! 

Groet, 

Nadine

Behalve wat al opgemerkt is, een kort compliment over de omkerende lichamelijke aftakeling in Den Hoge. Mooi detail. En dat de HP "naar waarheid" opmerkingen over het verval pareert. Leuk.

Weer een pareltje, Hadeke. Ik sluit me aan bij de al gegeven commentaren. Met plezier gelezen.
Klein zeurtje:

'En hier mijn onderarmen. Eén en al slap bungelend vel.'  --> Ik zou hier één zin van maken.
'En hier, mijn onderarmen, één en al slap bungelend vel.'

‘Weet je.’ zeg ik. ‘Voor altijd samen.’ ---> Ik zou van de punten komma's maken (de eerste moet sowieso een komma zijn) en Voor met kleine letter schrijven. Zoals ik het lees, onderbreek je de zin.
‘Weet je,’ zeg ik, ‘voor altijd samen.’

‘Ja,’ antwoord ze. ‘Voor altijd. --> antwoordt. Verder is dit ook een onderbroken zin.
‘Ja,’ antwoordt ze, ‘voor altijd. 

Hallo Hadeke, Alles is al gezegd in de commentaren hierboven. Wat een heerlijk verhaal, met een glimlach gelezen.