Hoi Esther, het is een mooi geschreven verhaal en het leest ook prettig, maar ik blijf op mijn honger zitten. Je gebruikt nu veel woorden om te beschrijven wat ze aantrekt en wat ze drinkt, maar met de opdracht in mijn achterhoofd, wil ik eigenlijk iets meer lijdensweg lezen. Voor mij voegen de tweede en derde alinea daarom niet veel toe.
De laatste drie zinnen zou je eventueel ook weg kunnen laten. Na het beschrijven van wat de herfstlucht met haar doet, zie ik wel voor me wat ze gaat doen als ze naar binnen rent om haar laptop te halen

Doordat Sanne buitenaf woont --->  het leest wat vreemd om hier de naam te zien. Het verhaal wordt vanuit Sanne verteld, de eerste zin geeft dit al aan. Er zijn verder geen andere personages. Voor mij zou hier gewoon "ze" mogen staan.

De tijd van het jaar waarop net te koud om geen jas aan te doen, terwijl je gezicht opgewarmd wordt door de zon. ---> Het eerste deel van de zin is volgens mij niet compleet.
De tijd van het jaar waarop het net te koud is 

Nog een klein dingetje: het nummer van de opdracht is 474. In het overzicht staat per abuis 475

Hoi Esther, 

Dit verhaal neemt de tijd om te beschrijven. Dat kan goed werken en minder goed werken en dat gebeurt in dit geval allebei. 
De eerste helft van het verhaal werkt minder goed, omdat je daar de dingen beschrijft die niets met de worsteling zelf te maken hebben. Een knotje op het hoofd, of een slordige paardenstaart, een crèmekleurige trui of een zwarte, het maakt de uitdaging om op te starten als dat niet lukt er niet makkelijker of moeilijker op. 

Dat tij keert vanaf: Eenmaal buiten voelt het fris en vochtig aan. Ze doet haar ogen dicht en haalt diep adem.

Dan staan de observaties in dienst van het verhaal, omdat Sanne daar haar inspiratie vindt. Dat leest een stuk beeldender. 

Op zichzelf is de schrijfstijl niet slecht. Probeer een volgende keer met een soortgelijk verhaal goed te bedenken wat niet alleen de sfeer van een scène, maar vooral de sfeer van een verhaal goeddoet. Dan komt er een verhaal uit wat van begin tot einde een groot sfeerfeest wordt. 

Groet, 

Nadine

Ik sluit me aan bij Nadine. In het begin is het voor mij iets te opsommen, een soort 'en toen', zonder letterlijk die twee woorden te gebruiken. Ik vind het wel een mooie aanzet tot een goed verhaal. Om in het weekthema te blijven, je zinnen zijn goed geschreven. Wat mij betreft mag je daar nog iets meer verhaal van maken.